Stęskniłam się za bohaterami serii Dworów. Bardzo się stęskniłam i dlatego wyjątkowo mocno doceniam fakt powstania Dworu Szronu i Blasku Gwiazd.
Nie jest to typowa część, nie ma tu bitw, walk, za to jest spokój i ciepło.
Myślę, że autorka po prostu chciała pokazać, że bo czasie burzy i naporu przychodzi spokój. Prawdę mówiąc tego właśnie zabrakło mi w epilogu Dworu Skrzydeł i Zguby. Zabrakło zapewnienia, że bohaterowie po tak koszmarnych wydarzeniach zaznają szczęścia.

Warto też pamiętać, że ta część to połówka. To dodatek. A więc nie jest to pozycja bezwzględnie obowiązkowa, jest to coś dla fanów, dla tych którzy biorą od Maas co daje w kwestii przygód Feyry, Rhysa i reszty.
A daje sporo. Tak, uważam, że jest to most między trylogią o Feyrze a czymś nowym. Księżna i Książę Dworu Nocy znajdują na stronach tej książki już pełnię szczęścia, podejmują pewne decyzje oznaczające dla czytelnika koniec obserwacji rozwoju ich romansu, teraz wystarczy wiedzieć w tle co u nich słychać i satysfakcja będzie pełna.

Książka jest mostem też dlatego, że wreszcie narratorami są także inne postacie. Bo i Mor i Kasjan i Az i nawet przez moment Nesta.
Liczę na części o nich, liczę na to, że w końcu wszyscy znajdą szczęście, albo coś jemu najbliższego.
Tak, odwiedzamy wielu bohaterów, widzimy jak mierzą się z tym co zostawiła po sobie wojna, bo w tle, gdzieś w oddali wisi widmo śmierci i przeszłości. Nie każdy radzi sobie z tym co było jego udziałem.
Na chwilę też dane nam jest zajrzeć na Dwór Wiosny. Jeśli ktoś darzy sympatią Tamlina gwarantuję, że nie będą to łatwe odwiedziny. U mnie wzbudził litość i gdybym mogła mu coś powiedzieć to byłoby to „sam sobie na to zapracowałeś, żyj z tym”. Ale sympatii we mnie dla niego nie ma.

Czy polecam? Fanom na pewno, bo ci docenią każdą minutę spędzoną z bohaterami ;)
Ale jeśli liczysz na wartką akcję to daj spokój. Dostaniesz tylko rodzinne ciepło i radość świętowania podobną do obchodów naszego Bożego Narodzenia ;)
Sympatycy ogromnej ilości scen erotycznych też mogą być rozczarowani. Mimo, że Rhys napalony chodzi nierzadko, to do konsumpcji dochodzi raz :P
Ja jestem zachwycona, a książka pobudziła tylko apetyt na dalsze przygody. Tak mocno, że rozważam powtórki poprzednich trzech tomów…

Stęskniłam się za bohaterami serii Dworów. Bardzo się stęskniłam i dlatego wyjątkowo mocno doceniam fakt powstania Dworu Szronu i Blasku Gwiazd.
Nie jest to typowa część, nie ma tu bitw, walk, za to jest spokój i ciepło.
Myślę, że autorka po prostu chciała pokazać, że bo czasie burzy i naporu przychodzi spokój. Prawdę mówiąc tego właśnie zabrakło mi w epilogu Dworu Skrzydeł...