Nie mogę uwierzyć jak mogłam kiedyś nie lubić Sherlocka Holmesa!
Do przeczytania tej książki zachęciłam się po obejrzeniu filmu, do którego także podchodziłam niechętnie. Bo przecież co może być ciekawego w przygodach mężczyzny chodzącego z lupą, rozwiązującego jakieś zagadki? Jednak jakże się myliłam. Film jak i książka okazały się świetne. Tak to bywa, jeżeli zabieramy się do oceniania czegoś nie mając o tym pojęcia Ale do rzeczy.

Powieść Arthura to bardzo przyjemna książka. Pierwsze, co mnie zaskoczyło, to jej objętość. Zawsze myślałam, że jest to opasły tom pisany trudnym językiem. Jednak jak się okazało, jest to utwór na jeden wieczór, który czyta się bardzo przyjemnie. I co mnie zdziwiło jeszcze bardziej, ma bardzo mało opisów. Z jednej strony to może dobrze, bo nie trzeba czytać zawiłych informacji np. na temat wyglądu pomieszczenia, lecz momentami trochę mi tego brakowało.

Główną rzeczą, na jaką zwróciłam uwagę czytając książkę, to sposób budowania postaci przez autora. Praktycznie od razu polubiłam naszych głównych bohaterów. Wydawałoby się niemożliwe, aby dwóch mężczyzn, o tak odmiennym usposobieniu wytrzymało długo mieszkając ze sobą. A jednak! Nasi bohaterowie nie tylko wytrzymują ze sobą, a nawet się zaprzyjaźniają. I kiedy jeden wprowadza drugiego w świat kryminalistyki rozpoczyna się ich przygoda, która zawładnęła sercem milionów czytelników.

Uważam, że ta książka jest warta przeczytania. Polecam ją wszystkim, nie tylko fanom kryminałów.

Nie mogę uwierzyć jak mogłam kiedyś nie lubić Sherlocka Holmesa!
Do przeczytania tej książki zachęciłam się po obejrzeniu filmu, do którego także podchodziłam niechętnie. Bo przecież co może być ciekawego w przygodach mężczyzny chodzącego z lupą, rozwiązującego jakieś zagadki? Jednak jakże się myliłam. Film jak i książka okazały się świetne. Tak to bywa, jeżeli zabieramy...