Na początku miałam wrażenie, że książka jest napisana tak jakoś infantylnie, nie wnosiła nic nowego, potem troszkę się zrobiło ciekawiej, ale generalnie szału nie ma...Do kupna i przeczytania zachęciło mnie piękne wydanie...
Ale podziw i szacunek dla naszych przodków, którzy przez tyle lat zaborów zachowali polskość.

Na początku miałam wrażenie, że książka jest napisana tak jakoś infantylnie, nie wnosiła nic nowego, potem troszkę się zrobiło ciekawiej, ale generalnie szału nie ma...Do kupna i przeczytania zachęciło mnie piękne wydanie...
Ale podziw i szacunek dla naszych przodków, którzy przez tyle lat zaborów zachowali polskość.

Wspaniała historia opowiadająca o losach polskich rodzin w XIX wiecznej Wielkopolsce. Losach poruszających, czasem smutnych, heroicznych. Pojawiły się w niej postaci, które już znałam np. Eliza Radziwiłł i o których nigdy nie słyszałam, a powinnam - np. Karol Marcinkowski. Skłania do refleksji nad losem tylu bezimiennych bohaterów: synów, ojców, ukochanych, którzy leżą w zbiorowych mogiłach pod Olszynką Grochowską, Ignacewem i w wielu innych miejscach, które mijamy po drodze, nawet na nie nie patrząc, które są dla nas kompletnie bez znaczenia.

Wspaniała historia opowiadająca o losach polskich rodzin w XIX wiecznej Wielkopolsce. Losach poruszających, czasem smutnych, heroicznych. Pojawiły się w niej postaci, które już znałam np. Eliza Radziwiłł i o których nigdy nie słyszałam, a powinnam - np. Karol Marcinkowski. Skłania do refleksji nad losem tylu bezimiennych bohaterów: synów, ojców, ukochanych, którzy leżą w...

"Tajemnica sekretarzyka, czyli z pamiętnika Poznanianki" to interesująca książka autorstwa Donaty Dominik-Stawickiej. Opowiada ona o historii Polski oczami mieszczanki XIX-wiecznego Poznania. Nasza główna bohaterka zwie się Anna Miśkiewicz, i należy do wielkopolskiego rodu szlacheckiego.
Powieść toczy się na dwóch płaszczyznach. Pierwsza to czasy współczesne, tożsame autorce, która oprowadza nas po obecnym Poznaniu, ukazując miejsca i zabytki minionej epoki. Są one wprawdzie krótkie, ale okraszone pięknymi zdjęciami, które w namacalny sposób dają nam uchwycić okruchy przeszłości. Płaszczyzna druga, to XIX stulecie, okres kiedy Anna Miśkiewicz kroczyła dumnie po Wielkim Księstwie Poznańskim. Jest to okres bardzo malowniczy, dynamiczny, przepojony nostalgią za utraconą niepodległością. Z pierwszej ręki poznajemy świat wyższych sfer, trochę przypominający "Lalkę" Bolesława Prusa.
Książka w zasadzie opowiada o zmianach zachodzących na ziemiach Wielkopolski w XIX stuleciu. Przemiany te dotyczą nie tylko zmian w krajobrazie, jak choćby wybudowanie linii kolejowej w 1848 roku, ale i obyczajowych. Co rusz Anna staje się bohaterką mniejszych i większych skandali. Nie ma w tym nic złego, bowiem na swój sposób nasza bohaterka stała się prekursorką zmian obyczajowych w postrzeganiu kobiet. I brawo dla niej! Ku zdziwieniu wszystkich, Anna nie była entuzjastką konwenansów swej warstwy. Uważała, że miłość nie powinna być ograniczona wymogami stanu posiadania. Nie bała się wyłamać spod kurateli uzusów – wszak panience z dobrego domu nie wypadało zostać lekarzem!
Jak się wydaje, właśnie kwestia rozwoju medycyny w Poznaniu stała się główną kanwą powieści. Ku memu zaskoczeniu okazuje się, że XIX-wieczna stolica Wielkopolski stała się głównym "centrum medycznym" na ziemiach polskich. To tutaj najprężniej rozwijały się nowe kierunki medyczne, to tutaj lekarzem została pierwsza Polka... Z powieści dowiemy się, że wówczas zaczęto stosować na szerszą skalę wyjazdy do uzdrowisk, że coraz baczniej zwracano uwagę na dbanie o higienę osobistą, i to nie tylko w życiu stanów wyższych, ale w ogóle polskiego społeczeństwa. Co ciekawe, za życia Anny zaczęto używać pierwszych szczoteczek do zębów.
Losy Anny przeplatają się z najważniejszymi wydarzeniami i postaciami tej epoki. Widziała Fryderyka Chopina, słuchała koncertu Paganiniego, brała czynny udział w powstaniu listopadowym i styczniowym... Autorka bardzo fajnie oddała nastrój bohaterki opatrującej rannych żołnierzy, to poczucie misji, by ratować nie tylko swoich, ale i ludzi jako takich, nie zważając, że należą do wrogów. Bardzo spodobały mi się fragmenty wierszy pozostawionych przez naszą bohaterkę, aż chciałoby się je przytoczyć, ale, ze smutkiem, pozostawiam wam je do poczytania.
Podsumowując, książka, choć strasznie krótka, czasem zbyt ogólna, świetnie się czyta. "Tajemnica sekretarzyka..." wprawdzie nie porwała mego serca, jak przytoczona wyżej "Lalka", ale w piękny i prosty sposób przedstawiła obraz XIX wiecznej Polski, nie istniejącej na mapie, ale tętniącej życiem. Ukazała świat wielu paradoksów, które wkrótce miały przeminąć, choć nadały ton wydarzeniom nadchodzącym. Tak więc, książkę gorąco polecam.

"Tajemnica sekretarzyka, czyli z pamiętnika Poznanianki" to interesująca książka autorstwa Donaty Dominik-Stawickiej. Opowiada ona o historii Polski oczami mieszczanki XIX-wiecznego Poznania. Nasza główna bohaterka zwie się Anna Miśkiewicz, i należy do wielkopolskiego rodu szlacheckiego.
Powieść toczy się na dwóch płaszczyznach. Pierwsza to czasy współczesne, tożsame...

Urocza opowieść w formie fikcyjnego pamiętnika. Porusza tematy bardzo bliskie mojemu sercu, zachwyca stylem i językiem opowieści. Powstanie listopadowe, Juliusz Słowacki - już te motywy sprawiłyby, że z dziką radością zagłębiłabym się w lekturze, a tu jest takich cudownych tematów i wspaniałych bohaterów dużo więcej. Perełka, drobna, ale zapadająca w serce i duszę.

Urocza opowieść w formie fikcyjnego pamiętnika. Porusza tematy bardzo bliskie mojemu sercu, zachwyca stylem i językiem opowieści. Powstanie listopadowe, Juliusz Słowacki - już te motywy sprawiłyby, że z dziką radością zagłębiłabym się w lekturze, a tu jest takich cudownych tematów i wspaniałych bohaterów dużo więcej. Perełka, drobna, ale zapadająca w serce i duszę.

Lubię czytać pamiętniki.

Lubię czytać pamiętniki.

Dla mnie średnia ale zachęcam do przeczytania bo wciągająca.

Dla mnie średnia ale zachęcam do przeczytania bo wciągająca.

Historia w pamiętniku napisana w interesujący sposób.

Historia w pamiętniku napisana w interesujący sposób.

Fabularyzowana powieść historyczna w konwencji pamiętnikarskiej autorstwa Donaty Dominik-Stawickiej, która przenosi czytelnika do XIX-wiecznej Polski a dokładnie Poznania, które wówczas było Wielkim Księstwem Poznańskim.

Powieść mimo iż krótka a czasem zbyt ogólnikowa, stanowi ciekawą i wciągającą lekturę. Autorka umiejętnie - w piękny i nostalgiczny sposób oddała klimat i realia XIX wiecznej Polski i to nie tylko za sprawą treści, ale również zamieszczonych w niej zdjęć. Nie są to przypadkowe zdjęcia - wszystkie pochodzą z rodzinnego albumu pisarki a wspomniane w książce pamiątki rodzinne autorka odziedziczyła po przodkach. Dodatkowo można tutaj znaleźć drzewa genealogiczna a także indeks postaci historycznych.
Warto przeczytać.

Fabularyzowana powieść historyczna w konwencji pamiętnikarskiej autorstwa Donaty Dominik-Stawickiej, która przenosi czytelnika do XIX-wiecznej Polski a dokładnie Poznania, które wówczas było Wielkim Księstwem Poznańskim.

Powieść mimo iż krótka a czasem zbyt ogólnikowa, stanowi ciekawą i wciągającą lekturę. Autorka umiejętnie - w piękny i nostalgiczny sposób oddała klimat...

Bardzo dobra lektura :)
http://slowemmalowane.blogspot.com/2017/11/donata-dominik-stawicka-tajemnica.html

Bardzo dobra lektura :)
http://slowemmalowane.blogspot.com/2017/11/donata-dominik-stawicka-tajemnica.html

Dałbym 7 ale +1 za to, że wreszcie ktoś poruszył temat zaboru pruskiego, a nie tylko Królestwo Polskie i Kresy.

Dałbym 7 ale +1 za to, że wreszcie ktoś poruszył temat zaboru pruskiego, a nie tylko Królestwo Polskie i Kresy.