„Dopóki biegnę” Terri Blackstock

„Modlitwa chyba zawsze jest czymś dobrym, nawet gdy czujemy ból”.

Ojciec Casey Cox – policjant – popełnił samobójstwo. Jednak najbliżsi uważają, że było to morderstwo. Ojciec wiedział, że jego koledzy byli skorumpowani, brali łapówki. Brent - przyjaciel jego córki – stara się wyjaśnić zagadkę jego śmierci. Jednak za daleko się posunął, za dużo wiedział i też musiał zginąć. Oprawcy eliminują świadków, którzy za dużo wiedzieli i widzieli, nic nie jest w stanie stanąć im na przeszkodzie. Casey przyjechała do domu Brenta, kiedy on już nie żył. Został zamordowany. Na miejscu zbrodni są tylko jej ślady, jej DNA. Casey w obliczu czyhającego zagrożenia ucieka. Czy jest w stanie uciec przed policją?

Rodzice Brenta wynajmują prywatnego detektywa – przyjaciela syna, aby odnalazł Casey. Dylan Roberts rozpoczyna współpracę z policją, zbiera informacje i stara się ją odnaleźć. Jednak po pewnym czasie policja nie chce udostępnić mu materiałów dowodowych, czyni przeszkody w pozyskiwaniu przez niego informacji, słowem trudnią mu pracę. Kiedy na jaw wychodzi informacja o istnieniu nagrania - wywiadu Brenta z pracownicą biura dowodowego policji – ze strony policji mają miejsce nerwowe zachowania. Nagranie jest przełomem w śledztwie. Ale czy ujrzy ono światło dzienne? Czy policja pozwoli na to? Jak daleko sięgają wpływy bezkarnych i skorumpowanych policjantów?

Dopóki biegnę jest powieścią kryminalną inną niż powieści tego gatunku. Wydawać by się mogło, że jej głównym wątkiem jest znalezienie mordercy. Śmiało stwierdzę, że najważniejsze w tej powieści jest dojście do prawdy, niekoniecznie znalezienie sprawcy morderstwa. To ona jest nadrzędnym wątkiem, wokół którego toczą się opisane wydarzenia.

Casey, chociaż jest poszukiwana za morderstwo, dąży nieustannie do poznania prawdy. Chce się dowiedzieć nie tylko kto zabił Brenta, ale kto również zamordował jej ojca. Autor z wielkim kunsztem wodzi nas za nos. Pozornie wydaje się już na początku, że znamy mordercę, tylko go poszukujemy, ale nic bardziej mylnego.

Dopóki biegnę została napisana w narracji pierwszoosobowej co powoduje, że świat jaki poznajemy jest ograniczony. Widzimy tylko to co widzą bohaterowie i wiemy tylko tyle, ile oni sami wiedzą. O nich samych wiemy również tylko to, co chcą nam zdradzić, a wiele ukrywają między wersami. Przez to historia ogranicza się do niedużej przestrzeni, a to stwarza klimat niejasności i tajemnicy.

Powieść od samego początku trzyma w napięciu. Ucieczka Casey, ciągle przemieszczanie się, próby tuszowania miejsc swojego pobytu, zmiana tożsamości, sprawiają, że akcja toczy się bardzo dynamicznie.

Od samego początku polubiłam Casey za jej spryt, przebiegłość, bycie zawsze o krok przed poszukującym ją detektywem. Jest bardzo twarda psychicznie i uparta, ale to tylko dodaje tej postaci kolorytu. Sprawia, że jest postacią wielobarwną, skomplikowaną, trudno ją podejść i przechytrzyć. Mimo, że nie jest policjantką doskonale zna metody ich pracy i wie, jak ich wprowadzić w błąd.

Dopóki biegnę jest o poszukiwaniu prawdy, zarówno przez osobę oskarżoną o morderstwo, jak i przez szukającego ją detektywa. Ginący po drodze kolejni bohaterowie oddalają nas od tej prawdy, komplikują dojście do niej. Główni bohaterowie są zdeterminowani w jej poznaniu i pokonują pojawiające się trudności, aby tylko ją poznać. Zdobyta wiedza pozwoli nie tylko rozwikłać zagadkę śmierci ojca Casey, Brenta, pracownicy biura policyjnego, ale również ujawnić korupcję wśród policjantów. Czyli też poznać prawdę . . .

Książkę czyta się jednym tchem, nie chce się jej odłożyć, dopóki nie pozna się prawdy. Emocje bohaterów udzielają się nam na każdym kroku, nie opuszczają nas nawet na moment.

Wiele było w tej książce zaskakujących sytuacji i zdarzeń, łącznie z jej zakończeniem. Nie powiem, spodziewałam się innego zakończenia, bardziej klarownego, ale cóż ….

Sięgnijcie po książkę jako najszybciej, naprawdę warto! Chociaż to powieść kryminalna, do typowych dla tego gatunku nie należy. Oczywiście trzyma w napięciu do ostatniej strony, jednak jej fabuła, odwrócenie ról dodają jej inności.

Przy Dopóki biegnę łatwo zapomnieć o codzienności i zarwać noc!

„Dopóki biegnę” Terri Blackstock

„Modlitwa chyba zawsze jest czymś dobrym, nawet gdy czujemy ból”.

Ojciec Casey Cox – policjant – popełnił samobójstwo. Jednak najbliżsi uważają, że było to morderstwo. Ojciec wiedział, że jego koledzy byli skorumpowani, brali łapówki. Brent - przyjaciel jego córki – stara się wyjaśnić zagadkę jego śmierci. Jednak za daleko się posunął, za...