"Slade House" jest wyśmienitym, niezwykle klimatycznym i wielokroć zaskakującym horrorem - osobiście dałem się nabrać Mitchellowi trzykrotnie, mimo tego, iż po pierwszej z pięciu "nowelek" byłem pewien, że wiem jakimi trickami zamierza operować autor - do momentu (na szczęście następującego dopiero pod koniec książki), kiedy wplecione zostają do niego motywy ze skrzętnie budowanego na kartach poprzednich powieści (według opinii znajomego - chodzi tu głównie o mitologię wykreowaną w "Czasomierzach") uniwersum.

Piąta z zawartych w "Slade House" opowieści burzy w moich oczach konstrukcję całości i mąci gęsty do tej pory klimat nawiązujący do wiktoriańskiego horroru (do tego momentu Mitchell tak pięknie bawił się z czytelnikiem, stosując zaskakujące "przewrotki" i żonglując klasycznymi motywami z powieści i filmów grozy). Całość zaś zmierza w rejony ezoterycznego fantasy. I, dodatkowo, o ile każda z wcześniej rozgrywających się w okolicach Slade Alley historii zwieńczona jest naprawdę zaskakującym twistem, o tyle w finale - mimo całkiem ciekawej zmiany perspektywy - nie ma raczej miejsca na niespodzianki. Zwłaszcza, jak mniemam, dla osób, które zapoznały się wcześniej z "Czasomierzami".

Ogólnie jednak "Slade House" dostarcza solidnej dawki emocji, momentami mocno trzyma w napięciu i potrafi "wziąć z zaskoczenia". Dawno już nie czytałem literatury grozy, która dostarczyłaby takiej ilości podobnych wrażeń. Mimo jej "przekombinowanej" końcówki nie mogę nie polecić "Slade House" - jakby nie było to wciąż "stary, dobry" Mitchell.

"Slade House" jest wyśmienitym, niezwykle klimatycznym i wielokroć zaskakującym horrorem - osobiście dałem się nabrać Mitchellowi trzykrotnie, mimo tego, iż po pierwszej z pięciu "nowelek" byłem pewien, że wiem jakimi trickami zamierza operować autor - do momentu (na szczęście następującego dopiero pod koniec książki), kiedy wplecione zostają do niego motywy ze skrzętnie...