Życie w sekcie,gwałty,wykorzystywanie seksualne dzieci i kobiet,totalne zniewolenie i pranie umysłu to codzienna rzeczywistość Mae.Jedyne życie jakie zna.Otaczający ja mężczyźni sa brutalni i nieobliczalni.Pewnego dnia Mae udaje się uciec.Bezpośrednim impulsem do ucieczki stało sie zamordowanie jej siostry,któej jedyna wina był fakt,że nie chciała poddać się mężczyźnie,mającemu obsesję na jej punlcie.Mae trafia do Klubu-gangu motocyklistów handlujących bronią.Jego członkowie to również brutale,ale jednak mają nieco inne podejście do kobiet,niż czlonkowie sekty.Mae odnajduje tu nie tylko swoje miejsce na ziemi ,ale i idealnego dla niej mężczyznę.
Brutalne sceny i wulgarny język to norma dla opisywanej rzeczywistości.Ciężko mi się to czytało,zreszta,właściwie po każdej przerwie w czytaniu,miałam problem,żeby ponownie odnaleźć się w opisywanej rzeczywistości.Nie powiem,po alkoholu nawet mi wchodziło,ale ile można czytać na bani?
Podobał mi się sposób opowiadania o tym,jak Mae uczy się odnajdywać w normalności.Dobrze opisano jej dezorientację,brak znajomości choćby podstawowej technologii,czy najnormalniejszej nawet bajki,takiej wiedzy,któa dla zwykłego współczesnego człowieka jest czymś oczywistym,a niedostępnej dla osoby żyjącej w odcięciu od cywilizacji.
Nie podobały mi się wulgaryzmy i pewne slangowe wyrażenia.Dla mnie nazywanie kobiety suką wydaje się uwłaczające.W tej książce była to norma.Nie podobał mi sie też pewien ekshibicjonizm członków Klubu,zero prywatności,dzielenie sie kobietami,otwarte rozmowy na tematy intymne.Mało praddopodobne było to,że Mae,po latach wykorzystywania seksualnego,z którego wyniosła jedynie ból,ochoczoo i radośnie oddaje się Styxowi,nie żywiąz żadnych obaw i czerpiąc z seksu wiele radości.
Fabuła chwilami jest przewidywalna.Tożsamość kreta nie była dla mnie żadnym zaskoczeniem,od razu podejrzewałam winna osobę...Zakończenie ma potencjał,choć osobiście mam pewne obawy,czy autorka podoła wyzwaniu.
Łatwo nie było,za to wyzwanie było spore.Kontynuować raczej nie zamierzam,no chyba,że będę sie chciała poumartwiać,albo zapomnę,że miałam nie czytać...

Życie w sekcie,gwałty,wykorzystywanie seksualne dzieci i kobiet,totalne zniewolenie i pranie umysłu to codzienna rzeczywistość Mae.Jedyne życie jakie zna.Otaczający ja mężczyźni sa brutalni i nieobliczalni.Pewnego dnia Mae udaje się uciec.Bezpośrednim impulsem do ucieczki stało sie zamordowanie jej siostry,któej jedyna wina był fakt,że nie chciała poddać się...