Pozycja wydana z okazji ubiegłorocznych obchodów pięćsetlecia reformacji próbuje ująć temat całościowo, przedstawiając nie tylko postać samego Marcina Lutra, lecz przede wszystkim kontekst czasów w których przyszło mu żyć. Tym samym sporą część "Reformacji. Rewolucji Lutra" zajmuje zarys historii degeneracji Kościoła, przeciwko której wystąpił on wraz ze swoimi słynnymi tezami. Nie jest to więc klasyczna biografia inicjatora reformacji, ale właśnie publikacja przybliżająca ówczesną historię chrześcijaństwa.

Czyta się ją zresztą bardzo dobrze, ponieważ mimo nagromadzenia faktów napisana jest przystępnym językiem. Irytujący może wydawać się jednak brak korekty książki, ponieważ co chwila mamy do czynienia z literówkami, o błędach w datach historycznych nie wspominając. Sebastian Duda wydaje się też zbyt często cytować wcześniejsze publikacje o Lutrze, tym niemniej może wydawać się to po części zrozumiałe, ponieważ powstało ich co niemiara, lecz większość z nich wydano dawno temu i mogły one nie być już dostępne dla sporej części osób chcących zapoznać się z tą niezwykle ważną częścią europejskiej historii.

Mnie osobiście drażnią jednak głównie dwie rzeczy - po pierwsze autor według mnie zbyt dużo czasu poświęcił własnie na opisy niemoralnych praktyk papieży i duchownych z tamtych czasów (choć zrobił to na podstawie kilku najbardziej jaskrawych przypadków), a po drugie być może z tego powodu nie miał już wystarczająco miejsca na bardziej rozbudowane przedstawienie konsekwencji rozpoczęcia reformacji.

Pozycja wydana z okazji ubiegłorocznych obchodów pięćsetlecia reformacji próbuje ująć temat całościowo, przedstawiając nie tylko postać samego Marcina Lutra, lecz przede wszystkim kontekst czasów w których przyszło mu żyć. Tym samym sporą część "Reformacji. Rewolucji Lutra" zajmuje zarys historii degeneracji Kościoła, przeciwko której wystąpił on wraz ze swoimi słynnymi...