Z recenzji wydawniczej: "Książka Jolanty A. Mazur zawiera wiele cennych ustaleń dotyczących całych zespołów ludzkich współtworzących i wspomagających opiekę nad polskim dzieckiem osieroconym i opuszczonym po pierwszej wojnie światowej. Chodzi o władze państwowe i ministerialne, fundacje i stowarzyszenia, siostry zakonne, a także pedagogów, prawników, lekarzy i wolontariuszy w różnym wieku, ludzi zatroskanych o budynki szkolne i zakłady wychowawczo-poprawcze, prowadzących ich budowy, adaptacje i remonty, a jednocześnie podejmujących systematyczne dożywianie dzieci, organizujących ich wyjazdy na kolonie letnie, zajmujących się leczeniem prostytutek i organizujących profilaktykę przestępczości. Przedstawione zaangażowanie wychowawcze wobec młodzieży przestępczej realizowane przez instytucje państwowe, społeczne i samorządowe może stanowić interesujący przykład dla podejmowanych obecnie działań w tej przestrzeni życia społecznego [...]. Publikacja Opieka i resocjalizacja wobec przestępczości nieletnich w okresie międzywojennym na przykładzie Lublina ma charakter interdyscyplinarny, zasługuje na uwagę nie tylko pedagogów teoretyków, pedagogów społecznych i resocjalizacyjnych, historyków wychowania i opieki społecznej oraz uprawiających pedagogikę opiekuńczą, ale każdego, kto zajmuje się problemami wychowania, a zwłaszcza problematyką niedostosowania społecznego i pracy socjalnej czy profilaktyką w pedagogice".

Z recenzji wydawniczej: "Książka Jolanty A. Mazur zawiera wiele cennych ustaleń dotyczących całych zespołów ludzkich współtworzących i wspomagających opiekę nad polskim dzieckiem osieroconym i opuszczonym po pierwszej wojnie światowej. Chodzi o władze państwowe i ministerialne, fundacje i stowarzyszenia, siostry zakonne, a także pedagogów, prawników, lekarzy i wolontariuszy...