Pierwszy tom cyklu Teatr Węży był powieścią tylko dobrą i zabrakło mi w niej jednego, głównego wątku, który spajałby wszystkie przygody Krzyczącego w ciemności. Dłuższy czas myślałem, czy chcę kontynuować moją przygodę z książkami Agnieszki Hałas, ale ostatecznie dałem się skusić i była to zdecydowanie dobra decyzja.

Po wydarzeniach z Dwóch Kart, Brune zdołał się pozbierać się po wydarzeniach w kryjówce Marshii Lavalle. Nie jest mu jednak dane długo cieszyć się rutyną, ponieważ dość szybko interesują się nim Srebrni, których drażni obecność Czarnego maga. Nie jest to jego największym zmartwieniem, ponieważ dręczą go dziwne sny i wizje, a dodatkowo uzależnił się od opium. To wszystko powoduje, że popada w coraz większy obłęd… Co więcej, przeszłość również zaczyna upominać się o Brune’a i musi odkryć prawdę o sobie i kim był, zanim będzie dla niego za późno…

Początkowo miałem pewne obawy, czy drugi tom cyklu Teatr Węży nie będzie podobny do pierwszego tzn. zawierał dużo mało powiązanych ze sobą wątków. Jednak po kilkudziesięciu stronach zaczyna wyłaniać się główny wątek – problemy Krzyczącego ze snami, jego poszukiwania tożsamości oraz zainteresowanie Srebrnych. Fabuła zdecydowanie nabiera na liniowości, co korzystnie wpłynęło na mój odbiór książki. Sama zaś akcja biegnie w swoim tempie, autorka stopniowo rozbudowuje poszczególne wątki poboczne i historię Krzyczącego w ciemności. Autorka zdradza wiele nowych szczegółów na temat jego życia oraz przeszłości. Oprócz losów Brune'a, w drugim tomie poznamy m.in historię pewnego początkującego pisarza, który nabywa grymuar, komunikujący się z czytelnikiem, młodą szlachciankę, która płaci wysoką cenę za przypadkowe otwarcie niewłaściwej koperty, a inna młoda kobieta przechodzi przemianę w żmija. Te trzy oraz kilka innych wątków pobocznych bardzo ciekawie uzupełniają całą historię, a jednocześnie rozbudowują świat przedstawiony i grono bohaterów, szczególnie bohaterek.


Drugi tom przynosi odpowiedzi na wiele nurtujących pytań. Już na samym początku, w Prologu, mamy okazję przeczytać dlaczego czarna magia jest przeklęta oraz tępiona, jakie były początki jej skażenia i jakie konsekwencje z tego wynikają. Nieco dalej poznajemy jak przebiega proces przemiany w żmija, jak również więcej dowiemy się więcej o sferach, enklawach i wielu innych. Świat, jaki stworzyła Hałas jest niesamowicie interesujący, który wciąż skrywa wiele tajemnic i zagadek. Po lekturze drugiego tomu zdecydowanie chcę go poznać jeszcze lepiej.

Pośród cieni bardzo pozytywnie mnie zaskoczyło, ponieważ czytało mi się tę książkę zdecydowanie lepiej niż pierwszy tom. Głównie za sprawą faktu, że fabuła nabrała wyraźnej liniowości, poznajemy kolejne szczegóły świata przedstawionego i nowych, interesujących bohaterów.

Za możliwość przeczytania ebooka serdecznie dziękuję księgarni Virtualo.pl!

http://hrosskar.blogspot.com/2018/04/posrod-cieni-agnieszka-haas.html

Pierwszy tom cyklu Teatr Węży był powieścią tylko dobrą i zabrakło mi w niej jednego, głównego wątku, który spajałby wszystkie przygody Krzyczącego w ciemności. Dłuższy czas myślałem, czy chcę kontynuować moją przygodę z książkami Agnieszki Hałas, ale ostatecznie dałem się skusić i była to zdecydowanie dobra decyzja.

Po wydarzeniach z Dwóch Kart, Brune zdołał się pozbierać...