całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Pierwsze co muszę Wam napisać o „Sponsorze” to, że zaskoczył mnie swoją… delikatnością. Nie wiem czemu, spodziewałam się czegoś bardziej brutalnego, mocniejszego. Myślałam, że dostaniemy łamacza serc z upodobaniem do mrocznych i wyuzdanych zabaw, a tak naprawdę Nathan okazał się dość fajnym, aczkolwiek pogubionym bohaterem, z którym osobiście czasem miałam ochotę sobie pogadać.

Ale po kolei.

Okładka uwodzi. Ta biel złamana złotymi dodatkami i śliczne zdjęcie to świetna robota. Brawa dla wydawnictwa i autorki, bo patrzy się na nią z przyjemnością.

Dalej rozpoczynamy przygodę, w której główne skrzypce grają dwudziestojednoletnia Kalina, studentka fizjoterapii i odnoszący sukcesy na polu zawodowym, znacznie od niej starszy Nathan. Ich wspólna historia zaczyna się dość niefortunnie, bo od wypadku. Rozkojarzona Kalina (pomimo że to imię ma swoje wytłumaczenie w takich realiach, no nie mogłam się do niego przekonać) wpada swoim rowerem w drogie auto mężczyzny. Ten zachowuje się jak przysłowiowy bohater i służy jej pomocą, chociaż to ona spowodowała tę katastrofę. Wszystko układa się jak w pięknej bajce. I tu pojawia się drobny problem. Nathan nie chce być księciem, a… sponsorem. Wchodzi jedynie w takie układy i takież też rozwiązanie proponuje Kalinie. Na szczęście ona nie należy do tych całkiem głupiutkich gąsek i odmawia. Okrutny los stawia ją jednak w beznadziejnej sytuacji i po śmierci rodziców to właśnie ona staje się odpowiedzialna za czteroletnią siostrę. Przeznaczenie ponownie stawia na jej drodze Nathana, który tym razem postanawia przekonać ją do przyjęcia pomocy, nie zapłaty.

To tyle jeśli chodzi o treść, którą Wam tutaj zaspoileruję – uwierzcie mi to nic ponad początek. Dalsze losy tej pary są burzliwe i obfitują w wiele mniejszych i większych dramatów z tragiczną końcówką włącznie.[...]

https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

całość na https://niegrzecznerecenzje.blogspot.com

Pierwsze co muszę Wam napisać o „Sponsorze” to, że zaskoczył mnie swoją… delikatnością. Nie wiem czemu, spodziewałam się czegoś bardziej brutalnego, mocniejszego. Myślałam, że dostaniemy łamacza serc z upodobaniem do mrocznych i wyuzdanych zabaw, a tak naprawdę Nathan okazał się dość fajnym, aczkolwiek pogubionym...