Literacka Nagroda Nobla przyznana Kazuo Ishiguro w 2017 roku skłoniła mnie do sięgnięcia po tę wybitną książkę, o której słyszałem już wcześniej, ale nie była ona priorytetem w mojej kolejce do przeczytania. Oglądałem wiele lat temu jej ekranizację i dla mnie kamerdyner Stevens i panna Kenton na zawsze już będą mieli twarze Anthony'ego Hopkinsa i Emmy Thompson.

Aż trudno uwierzyć, że książka ta wyszła spod pióra pisarza pochodzącego z Japonii - a to przez jej uderzającą wręcz brytyjskość języka (chociaż czytałem polskie tłumaczenie, nota bene bardzo udane), narracji i wykreowanych bohaterów. Stevens jest wręcz "archetypowym" angielskim kamerdynerem, o ile taki archetyp mógłby istnieć. Jest to kamerdyner doskonały, całkowicie oddany swej służbie, bezgranicznie lojalny... i zdający się nie wiedzieć, że istnieje coś takiego jak życie osobiste.

Ishiguro jest prawdziwym mistrzem nastroju, niuansów i niedopowiedzeń bardziej wymownych niż to, co zostało powiedziane. I za to m.in. daję maksymalną ocenę, chociaż wahałem się czy pewne dłużyzny (nie takie znowu uciążliwe) nie psuły mi odbioru tej książki i chciałem przez to wystawić 9/10. Po dłuższym zastanowieniu jednak max. Kto nie czytał, a lubi angielskie klimaty, to jest to lektura obowiązkowa. Gorąco polecam!

Literacka Nagroda Nobla przyznana Kazuo Ishiguro w 2017 roku skłoniła mnie do sięgnięcia po tę wybitną książkę, o której słyszałem już wcześniej, ale nie była ona priorytetem w mojej kolejce do przeczytania. Oglądałem wiele lat temu jej ekranizację i dla mnie kamerdyner Stevens i panna Kenton na zawsze już będą mieli twarze Anthony'ego Hopkinsa i Emmy Thompson.

Aż trudno...