Niedługo przed ogłoszeniem, że Kazuo Ishiguro otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 2017 roku, przeczytałam jego pierwszą książkę "nigdy Cie nie opuszczę" i raczej się rozczarowałam. Nie przekonała mnie fabuła tej książki ani związane z nią przesłanie.
Ta książka jest bliższa moim gustom czytelniczym.
Przede wszystkim fabuła jet bardziej realna. Mimo fragmentów w pewnym stopniu baśniowych z gatunku wizji postapokaliptycznych, spora część akcji jest osadzona w Anglii lat 30-tych. Świat zawarty w kleszczach pomiędzy dwiema wielkimi wojnami. Pierwsza wojna światowa ze swoimi niespotykanymi dotąd na taką skalę okropieństwami dopiero co się skończyła. A gdzieś tam czai się już następny konflikt. Trudno się dziwić, że ten okres kojarzy się pisarzowi z mającą nastąpić apokalipsą i końcem dziejów.
Sam bohater czuje się zagubiony i w pewien sposób odpowiedzialny za losy świata. Zdaje sobie sprawę, że toczy nierówną walkę, bo zło jest wszechobecne.
Do tego dochodzą konflikty na Dalekim Wschodzie pomiędzy Chinami i Japonią, rodzący się w Chinach komunizm, wojny opiumowe, prywatne interesy Anglików w Chinach i Indiach, walka o tracone wpływy. Z niektórych problemów Europa nawet nie zdawała sobie sprawy.
Książka właściwie nie jest długa, bo liczy nieco ponad 300 stron, a jak się zastanowić, to pisarz potrafił zawrzeć w niej sporo tematów. Właściwie dopiero pisząc tę recenzję zdaję sobie sprawę, ile tematów musiałabym w niej poruszyć.
Sieroctwo głównego bohatera, jego osamotnienie, głód miłości, utrata przyjaciela i środowiska, niepewność co do losów ostatecznych rodziców - to wszystko każe mu się skrywać za maską obojętności i konwenansów.
Fragment powieści o poszukiwaniach rodziców w na poły zrujnowanym wojną Szanghaju - mieście dzieciństwa głównego bohatera, to najbardziej klimatyczna część tej książki. Wydaje się, że te jego poszukiwania i ich ostateczne powodzenie mają uratować świat przed katastrofą. Banks błądzi w tym na poły onirycznym świecie. W końcu zagadka się wyjaśnia, świat nie przestał istnieć, a główni bohaterowie starają się żyć dalej.
Zdaje się, że już zaprzyjaźniłam się z prozą tego pisarza i jego stylem.
Z ciekawością czekam na następne spotkania z jego książkami.

Niedługo przed ogłoszeniem, że Kazuo Ishiguro otrzymał Literacką Nagrodę Nobla w 2017 roku, przeczytałam jego pierwszą książkę "nigdy Cie nie opuszczę" i raczej się rozczarowałam. Nie przekonała mnie fabuła tej książki ani związane z nią przesłanie.
Ta książka jest bliższa moim gustom czytelniczym.
Przede wszystkim fabuła jet bardziej realna. Mimo fragmentów w pewnym...