-
Artykuły
To do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024
6 -
Artykuły
Maj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1
7 -
Artykuły
„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”
1 -
Artykuły
17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułów
2
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Purezento
Nominacja w Plebiscycie 2017 
Nominacja w Plebiscycie 2017 - Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Znak
- Data wydania:
- 2017-11-29
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-11-29
- Liczba stron:
- 288
- Czas czytania
- 4 godz. 48 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324050277
- Ekranizacje:
- Pure (2002)
- Tagi:
- literatura polska
- Inne
Pierwsza japońska powieść Joanny Bator. Wielkie zaskoczenie w duchu zen!
Kiedy drzwi zamknęły się za jej chłopakiem, nie wiedziała, że widzi go po raz ostatni. Kiedy zaczęła uczyć polskiego Panią Myōko nie przypuszczała, że dzięki niej wyruszy w daleką podróż. Kiedy po raz pierwszy spotkała Mistrza Myō, nie sądziła, że jej życie na nowo nabierze sensu. Kiedy na jej drodze stanął mężczyzna ze znamieniem w kształcie oliwki na plecach, nie spodziewała się jak silna będzie miłość, która ich połączy. Podróżując wraz z główną bohaterką po Japonii, towarzysząc jej w sklejaniu rozbitych naczyń, czytelnik stopniowo wkracza w harmonijny świat zen, gdzie serce i umysł zapisuje się jednym znakiem kanji, a najpiękniejsze jest to, co niekompletne, przemijające i niedoskonałe. Metaforą ludzkiego losu jest tutaj kintsugi, pradawna sztuka naprawy ceramiki za pomocą złota.
Purezento (czyli „prezent”) to powieść tajemnicza i na wskroś japońska. Poruszająca historia utraty i miłosnej odnowy. Rozgrywająca się w Tokio i Kamakurze opowieść ma słodko-słony smak umami.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Piękno skazy
Nagła śmierć chłopaka roztrzaskała jej życie, zostały tylko grzechoczące skorupy i głęboka rana. Nawet nie zdziwiła jej utrata pracy w szkole językowej, zamiast tego zaczęła uczyć obcokrajowców polskiego i tak poznała Japonkę, Panią Myōko. Pewnego dnia Pani Myōko zwraca się do niej z nietypową prośbą – a ta prośba to jednocześnie podarunek, po japońsku purezento. Bohaterka udaje się do Japonii, gdzie poznaje kintsugi, pradawną sztukę naprawiania ceramiki poprzez łączenie rozbitych elementów złotem. Może także skorupy pozostałe po rozbitym życiu da się jeszcze jakoś poskładać.
„Purezento” to powrót Joanny Bator do jej fascynacji Japonią, która wyziera z każdej strony powieści: kolory, dźwięki, smaki i faktury, japońskie tradycje, japońskie baśnie, japoński sposób myślenia – a może nawet japońska miłość? Już sam styl krótkich, dosadnych zdań wydaje się nawiązywać do haiku. Książka jest przy tym idealnie zrównoważona, tak że chociaż tchnie „japońskością”, to obcość nie jest w niej przytłaczająca. Na szczęście nie wpada też w ton przewodników turystycznych, zachęcających do zwiedzania kolejnych atrakcji. Każdy obcy element jest doskonale wkomponowany w fabułę i ma znaczenie dla swego rodzaju przemiany głównej bohaterki. Chociaż akcja jest osadzona w tak odległym kraju, „Purezento” bardziej przypomina mi „Piaskową Górę” czy „Ciemno, prawie noc” niż ostatnie powieści autorki: „Wyspa łza” i „Rok królika”. To jak przeniesienie Dominiki Chmury do Japonii.
Proza Joanny Bator jak zawsze obfituje w elementy realizmu magicznego: tajemnicze postaci, miejsca i wydarzenia, ludzie jak zwierzęta i zwierzęta jak ludzie, żarłoczne rekiny smutku i wizyty zmarłych. Panuje tu też tak charakterystyczny dla autorki nastrój melancholii. Ale japońskie spojrzenie na świat okazuje się doskonałą terapią i uczy dostrzegać piękno małych i wielkich rzeczy oraz stopniowo radzić sobie ze stratą. Oczywiście nie każdy może sobie pozwolić na taką terapeutyczną podróż, ale być może ta książka stanie się przynajmniej jej namiastką dla tych, którzy dadzą się jej porwać.
Agnieszka Kruk
Oceny
Książka na półkach
- 1 688
- 1 014
- 300
- 109
- 72
- 41
- 35
- 15
- 13
- 13
![Artykuł Adaptacja „Ciemno, prawie noc” od 22 marca w kinach [KONKURS]](https://s.lubimyczytac.pl/upload/texts/11600/11646/21_15526520957.jpg)
Opinia
Niestety, chyba pozostanę fanką pięciu pierwszych książek Joanny Bator. Mam wrażenie, że od "Wyspy Łzy" jest coraz gorzej, "Rok królika" bardzo mnie rozczarował, pomyślałam, że może teraz będzie lepiej.
"Japońska i na wskroś tajemnicza", taka informacja jest na okładce. Po przeczytaniu wiem, że może i japońska, bo dzieje się w Japonii, ale tajemnicy nie mogę się w niej doszukać żadnej. Przeciwnie, wszystko tu jest za proste, bardzo przewidywalne, mnóstwo "oczywistych oczywistości" i nuda.
Bohaterka co dzień jeździ na rowerze, czasem zabiera kota, ogląda tego samego misia na balkonie, robi zakupy, relacjonuje, co widzi po drodze. Czasem dzwoni do matki i przypomina sobie jej motta życiowe.
Trafił jej się nieoczekiwany prezent w postaci prawie darmowego pobytu w Tokio w domu pani Myoko. Sama jest po przejściach, jej chłopak zginął w wypadku, więc teraz "skleja skorupy", które w niej grzechoczą i próbuje spłoszyć "rekiny ludojady". Irytujące było dla mnie ciągłe przywoływanie tej metafory, mającej obrazować jej traumę.
Bohaterka (bezimienna) próbuje skleić swoje życie, uczestnicząc w kursie kintsugi, polegającej na sklejaniu rozbitych naczyń za pomocą specjalnego kleju z dodatkiem złota.
Pojawi się Mistrz Myo, uczennica okaże się utalentowana, a stąd już tylko krok do nowej miłości.
Widzę z ocen, że jestem w mniejszości. Niestety trudno mi się tu doszukać "poruszającej historii utraty i miłosnej odnowy". Przeczytałam, bo tylko 282 strony, a i sporo pustego miejsca między kolejnymi rozdziałami. Dowiedziałam się nieco o potrawach japońskich, o klimacie Tokio i Kamakury i tak ogólnie o ludziach mijanych na ulicy, wciąż tych samych.
Moją sympatię wzbudził czarny kot Mushin z osobliwymi upodobaniami do jeżdżenia w koszyku roweru na spacery i jadania makaronów z warzywami i rybą. Mój czarny kot nie ma takich zwyczajów.
Niestety, chyba pozostanę fanką pięciu pierwszych książek Joanny Bator. Mam wrażenie, że od "Wyspy Łzy" jest coraz gorzej, "Rok królika" bardzo mnie rozczarował, pomyślałam, że może teraz będzie lepiej.
więcej Pokaż mimo to"Japońska i na wskroś tajemnicza", taka informacja jest na okładce. Po przeczytaniu wiem, że może i japońska, bo dzieje się w Japonii, ale tajemnicy nie mogę się w niej...