Piper Kerman- autorka „Dziewczyn z Danbury”, które zostały zekranizowane w lipcu ubiegłego roku zyskała popularność i rozgłos na całym świecie. Nie bez powodu jej książka stała się sensacją na skalę światową. Czytelnicy, którzy bez reszty zatracili się w jej powieści, przez długi czas nie mogą zapomnieć o zaskakującej, kontrowersyjnej i niezwykle zabawnej fabule książki.

„Dziewczyny z Danbury” znane także jako „Orange is the New black”, są autobiografią dotyczącą życia autorki w więzieniu o niskim rygorze. Autorka opisuje w niej swój piętnastomiesięczny wyrok(skrócony do trzynastu), który na twarzy czytelnika raz po raz wywołuje uśmiech lub zniesmaczenie. W swojej autobiografii Piper Kerman opisała miłość, potrafiącą przetrwać każde okoliczności, przyjaźń rodzącą się pomiędzy więźniarkami i ich codzienne życie, przypominające często scenariusz filmowy.

Piper Kerman w młodości związała się ze szmuglerką narkotyków pieniędzy. Podróżowała z nią po świecie, jednak nie brała udziału w przestępstwie, który popełniała. Tylko raz zgodziła się przewieźć przez granicę pieniądze i to właśnie to zdarzenie sprawiło, że dotychczas poukładane i szczęśliwe życie autorki przybrało zupełnie innego obrotu. Po niemal dekadzie po tym wydarzeniu trafiła do kobiecego więzienia w Danbury. Co ją tam spotkało? Jak potoczyły się jej losy? Czy na swojej drodze napotkała kobiety o dobrym sercu? O tym jednak musicie przekonać się sami.

Język i styl był zrozumiały i przystępny, lecz w pewnych momentach książki wyłączałam się, a kiedy „powracałam do rzeczywistości” zdawałam sobie sprawę, że nie wiem o czym czytam. Było to spowodowane częstymi i rozwlekłymi opisami sytuacji, które ciągnęły się w nieskończoność. Jednak kiedy miałam ochotę odłożyć z tego powodu książkę na półkę, powiewające nudą opisy kończyły się, a fabuła ponownie wciągała mnie bez reszty.


„Dziewczyny z Danbury” według mnie nie są bestsellerem na skalę światową. Zdaję sobie sprawę, że autorka poświęciła na ich napisanie bardzo dużo czasu i poświęcenia, a spisanie swoich wspomnień w miarę spójny i logiczny tekst, jest zadaniem trudnym i wymagającym cierpliwości. Książka sama w sobie nie jest zła. Tematyka więziennictwa zawsze była i będzie ciekawiła rzesze ludzi, a na książki tego typu zawsze będzie popyt. „Dziewczyny z Danbury” jednak mnie nie porwały. Nie odczułam po ich przeczytaniu pełnej satysfakcji, którą odczuwam po przeczytaniu ostatniego słowa naprawdę dobrej książki. Były po prostu przyjemnym urozmaiceniem czasu, książką o której zapomina się po upływie pewnego czasu. Jeśli chcesz przekonać się jak jest naprawdę i sam ocenić „Dziewczyny z Danbury”, to jak najszybciej sięgnij po tę książkę i sprawdź, czy zasługuję na Twoją uwagę…


Recenzja pochodzi z mojego bloga: katarzynkas14.blogspot.com

Piper Kerman- autorka „Dziewczyn z Danbury”, które zostały zekranizowane w lipcu ubiegłego roku zyskała popularność i rozgłos na całym świecie. Nie bez powodu jej książka stała się sensacją na skalę światową. Czytelnicy, którzy bez reszty zatracili się w jej powieści, przez długi czas nie mogą zapomnieć o zaskakującej, kontrowersyjnej i niezwykle zabawnej fabule książki....