Okej...

Okej...

I straszna i zabawna. Super się czyta.

I straszna i zabawna. Super się czyta.

Świetnie czytało mi się tą książkę. Niby kryminał, a momentami był zabawny szczególnie jeśli chodzi o sytuację w której główna bohaterka spędza swoje urodziny w towarzystwie kochanki męża.

Świetnie czytało mi się tą książkę. Niby kryminał, a momentami był zabawny szczególnie jeśli chodzi o sytuację w której główna bohaterka spędza swoje urodziny w towarzystwie kochanki męża.

W wyniku zmiany planów na wycieczkę w góry udaje się niezbyt dobrana grupa,czyli Valerie,która w krotce będzie rozwódka ,jej nastoletnia córka Brianem,Melissa i James ,dwoje ekscentrycznych przyjaciół, oraz Jennifer,nowa narzeczona męża Valerie. I teraz wyobrazić może sobie co może z tego wyniknąć.
Koszmar Valerie zaczyna się w chwili,gdy policja odnajduje zwłoki zamordowanej pary emerytów,a Brianne znika bez śladu. Rozpoczyna się walka o przetrwanie a w okolicy grasuje wyborowa para morderców...
Książka rozpoczyna się mocnym akcentem - morderstwem pary staruszków i to było🔥, następnie i tu pojawia się to co mnie bardzo zniesmaczyło ,czyli 3/4 opisów relacji głównych bohaterów ,od zazdrości ,relacji matki i nastolatki ...ogólnie perypetie uczestników wycieczki których wykiwał jeden facet. To było az mdłe ,córka która wie że robi złe ale i tak nadal będzie robić po złości (idiotyzmy),żona która wie że mąż ją zdradza i rozpaczą po nim 😱,przecież on znudzi się ta nowa i wróci... Początkowo mocny akcent spowodował że liczyłam na więcej ,powróciliśmy do tego akcentu pod koniec książki ,ale czy mi to wystarczyło? Nie! Chciałam więcej tego 🔥,zbyt dużo go nie było...

W wyniku zmiany planów na wycieczkę w góry udaje się niezbyt dobrana grupa,czyli Valerie,która w krotce będzie rozwódka ,jej nastoletnia córka Brianem,Melissa i James ,dwoje ekscentrycznych przyjaciół, oraz Jennifer,nowa narzeczona męża Valerie. I teraz wyobrazić może sobie co może z tego wyniknąć.
Koszmar Valerie zaczyna się w chwili,gdy policja odnajduje zwłoki...

Książkę czyta się bardzo szybko. Jest ciekawa, wszyscy bohaterowie, którzy występują są normalni, nie ma jakiś wymysłów. Mimo tego, że autorka chciała podsycić fabułę krwistymi opisami, to wydaje mi się, że książka była spokojna.
Polecam przeczytać, aby odpocząć od strasznych, morderczych kryminałów.

Książkę czyta się bardzo szybko. Jest ciekawa, wszyscy bohaterowie, którzy występują są normalni, nie ma jakiś wymysłów. Mimo tego, że autorka chciała podsycić fabułę krwistymi opisami, to wydaje mi się, że książka była spokojna.
Polecam przeczytać, aby odpocząć od strasznych, morderczych kryminałów.

Jesteś w domku, w górach, dookoła lasy i ani żywej duszy w promieniu kilku kilometrów... Z tobą dwoje szaleńców - on z zakrwawioną maczetą w dłoni, ona z nabitym rewolwerem. Sądzisz, że ktoś usłyszy Twój krzyk? Że cudem uratujesz swoje życie? Nawet nie próbuję sobie tego wyobrazić, a Wy? Przerażająca wizja, tym bardziej, że w domku szesnastoletnia ofiata. Byłoby warto przeżyć życie do końca. To nie jest czas na gwałtowną śmierć. Chociaż narobiła głupstw, to nie zasługuje na nią w takich okolicznościach...

Ta książka nie ma entuzjastycznych recenzji na LC. Czytelnicy zarzucają jej nudną akcję, naiwność i przewidywalność, ale mnie się podobała. Pewnie nie będę do końca obiektywna, bo po ciężkim i przeładowanym poprawami sprawdzianów uczniowskich tygodniu, który mnie skutecznie odciągnął od czytania, nawet najgorsza i najmniej zjadliwa historia na kartach powieści wzbudziłaby mój zachwyt. Grunt, że od wczorajszego popołudnia mogłam poświęcić się czytaniu i akurat trafiłam na niedawno zakupione przeze mnie “Morderstwa nad Shadow Creek”. Czytało mi się świetnie, nudy nie odczuwałam, chociaż przyznaję, że autorka wymaga od czytelnika cierpliwości i bardzo, ale to bardzo powoli wprowadza go w sam środek koszmaru..

Powieść Joy Fielding, której dotąd chyba nie czytałam, trochę trudno zaklasyfikować. Nie jest to klasyczny kryminał, bo parę morderców znamy niemal od pierwszych stron, chociaż ich prawdziwą tożsamość odkrywa się dopiero w finale. Nie ma też rasowego śledztwa, bo trudno nazwać śledztwem nieporadne działania straży leśnej. Jest to w zasadzie powieść obyczajowa z elementami thrillera, a miejscami pewnie nawet, dla co wrażliwszych czytelników, horroru.

Zaczyna się mocno, nawet bardzo mocno, bestialskim morderstwem dwojga starszych ludzi żyjacych spokojnie w leśnej głuszy, na odludziu, w małym drewnianym domku...Po nich ci sami zdeprawowani i zwyrodniali sprawcy, mordujący w zgodnym tandemie, pozbawią życia jeszcze kilka osób, w tym trzech całkiem młodych, silnych mężczyzn...

To, co najbardziej przerażające w powieści to wiek sprawców. Te niemal dzieci jeszcze ze zwierzęcą wręcz lubością masakrują i ćwiarują swe ofiary, napawają się zbrodnią, delektują widokiem krwi, owładnięci nienawiścią i żądzą zabijania. Czyste szaleństwo wzmacniają narkotykami i alkoholem. Nie znają granic zwyrodnialstwa, a przy tym znakomicie odgrywają swe role wchodząc w tożsamość innych osób i podstępem pozbawiając życia swe ofiary.

Jest to także świetna opowieść o problemach współczesnych amerykańskich rodzin, zresztą nie tylko amerykańskich. Konflikt pokoleń, zdrady, rozwody, rodziny patchworkowe... Dzieci chcące szybko dorosnąć i jednocześnie szybko zniszczyć sobie życie...

Z ochotą sięgnę po kolejne tytuły powieści Joy Fielding.

Jesteś w domku, w górach, dookoła lasy i ani żywej duszy w promieniu kilku kilometrów... Z tobą dwoje szaleńców - on z zakrwawioną maczetą w dłoni, ona z nabitym rewolwerem. Sądzisz, że ktoś usłyszy Twój krzyk? Że cudem uratujesz swoje życie? Nawet nie próbuję sobie tego wyobrazić, a Wy? Przerażająca wizja, tym bardziej, że w domku szesnastoletnia ofiata. Byłoby warto...

To druga książka tej autorki, którą miałam okazję przeczytać. Niestety ta także nie przyniosła tego, czego oczekiwałam po przeczytaniu zachęcającego opisu. Doskonale wyczuwalny „damski styl” pisania i chyba bardziej z myślą, że dla kobiet. „Morderstwa nad Shadow Creek” właściwie przedstawiają historię obyczajową, a gdzieś z boku tego wszystkiego toczy się mniejszy wątek kryminalny, by na końcu połączyć się z główną opowieścią. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby wątek thrillera został napisany poważnie i realistycznie. Końcówka książki to śmiech na sali. U mnie ocena na zakończenie spadła aż o całą gwiazdkę.

To druga książka tej autorki, którą miałam okazję przeczytać. Niestety ta także nie przyniosła tego, czego oczekiwałam po przeczytaniu zachęcającego opisu. Doskonale wyczuwalny „damski styl” pisania i chyba bardziej z myślą, że dla kobiet. „Morderstwa nad Shadow Creek” właściwie przedstawiają historię obyczajową, a gdzieś z boku tego wszystkiego toczy się mniejszy wątek ...

Ogólnie..hm..nic specjalnego. Gdzieś pod koniec bardziej się zainteresowałam, ale to były ostanie rozdziały, przez praktycznie całą treść akcja była jednostajna, nic konkretnego się nie działo...a samo zakończenie to takie miękkie lądowanie. Kto był mordercą było wiadomo praktycznie od początku, pózniej jedynie ścieżki obu stron się skrzyżowały, mam mieszane uczucia stąd 5.

Ogólnie..hm..nic specjalnego. Gdzieś pod koniec bardziej się zainteresowałam, ale to były ostanie rozdziały, przez praktycznie całą treść akcja była jednostajna, nic konkretnego się nie działo...a samo zakończenie to takie miękkie lądowanie. Kto był mordercą było wiadomo praktycznie od początku, pózniej jedynie ścieżki obu stron się skrzyżowały, mam mieszane uczucia stąd 5.

,, Morderstwa nad Shadow Creek" Joy Fielding

Po przeczytaniu tej książki miałam mieszane uczucia i właściwie dalej takowe mam. Z jednej strony uwielbiam tą autorkę i wiem, że potrafi pisać cudowne kryminały, ale tym razem jakoś ta powieść nie przemówiła do mnie.

Historia grupy przyjaciół, matki z córką oraz narzeczonej swojego już zaraz byłego męża na swój sposób była ciekawa. Co do tego mogę się zgodzić, koncepcja była fajna. Wycieczka w góry, który miała być najlepszym wypadem zamieniła się w istny przerażający koszmar.

Bohaterowie wykreowani również w interesujący sposób, byli wielobarwni i tak jak lubię każdy był inny i każdy wnosił coś do kreacji całej powieści. I chociaż na początku nie polubiłam Jennifer (narzeczona męża Valerie) tak pod sam koniec książki zmieniłam o niej zdanie. Nie chcę zdradzać szczegółów ale napiszę tylko, że pokazała się z innej, tej wrażliwszej strony niż ją osądzano. Sami zresztą zauważycie to, czytając ten kryminał.

Natomiast jeśli chodzi o akcję, to tutaj właśnie mam mieszane uczucie i jestem niezadowolona, a wręcz nienasycona. Uwielbiam, gdy w książce dzieje się dużo i długo. Tego mi zabrakło w ,,Morderstwach nad Shadow Creek". Na początku owszem rozwój zdarzeń zaczął się z dreszczykiem, z grubej rury. Chłonęłam każdą stronę, czekając co będzie dalej. I nagle koniec.. Brakowało mi takiego pociągnięcia dalszego. Potem niestety przez resztę rozdziałów zaczęło wiać nudą, dialogi były za długie. Jedynym plusem, który zauważyłam, to było to, że dzięki rozmowom między bohaterami powieści możemy dowiedzieć się o nich znacznie więcej, mianowicie ich cechy charakteru oraz jaki mają stosunek do niektórych spraw. Pod koniec książki tak naprawdę zaczęła się prawdziwa akcja, którą tak wyczekiwałam przez całe czytanie i która zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Wiec również chylę czoła za genialne dokończenie i że dostałam to co chciałam na sam koniec.

Pomimo tego, że akcja nie pojawiała się przez całą książkę uważam, że warto ją przeczytać. Chociażby dlatego jak ludzie potrafią zmienić swój stosunek do innych osób oraz do życia pod wpływem wydarzeń, które nie zawsze mogą być pozytywne i przyjemne.

Warto przeczytać :)

,, Morderstwa nad Shadow Creek" Joy Fielding

Po przeczytaniu tej książki miałam mieszane uczucia i właściwie dalej takowe mam. Z jednej strony uwielbiam tą autorkę i wiem, że potrafi pisać cudowne kryminały, ale tym razem jakoś ta powieść nie przemówiła do mnie.

Historia grupy przyjaciół, matki z córką oraz narzeczonej swojego już zaraz byłego męża na swój sposób była...

Książkę przeczytałam do końca , żeby zobaczyć czy jej poziom na każdym etapie jest tak beznadziejny. Był.

Książkę przeczytałam do końca , żeby zobaczyć czy jej poziom na każdym etapie jest tak beznadziejny. Był.