Fascynująca i pouczającą podróż! Czytałem jako dziecko i nie mogłem się oderwać. Wiedza z tej książki została mi w głowie na długo.

Fascynująca i pouczającą podróż! Czytałem jako dziecko i nie mogłem się oderwać. Wiedza z tej książki została mi w głowie na długo.

Porównując do Jana Parandowskiego - koncepcja identyczna, zakres materiału porównywalny, styl i słownictwo też bardzo zbliżone, może nawet jedna książka była inspiracją do stworzenia drugiej (Wanda Markowska miała 12 lat kiedy Parandowski publikował swoje pierwsze wydanie greckich mitów). Obie lektury tak podobne ale jednocześnie skrajnie odmienne w odbiorze (na plus dla Wandy Markowskiej),autorka lekko tworzy ten niepowtarzalny klimat mitu i z łatwością wciąga w swoją opowieść, poszczególnym wydarzeniom poświęca odpowiednią ilość miejsca i nie zostawia niedomówień, pozwala lepiej zrozumieć historię starożytnej Grecji. U Parandowskiego tego zabrakło. Największa różnica między obiema książkami - Parandowski przedstawia skompresowane fakty i wydarzenia, Markowska skupia się na opowiedzeniu historii.

Porównując do Jana Parandowskiego - koncepcja identyczna, zakres materiału porównywalny, styl i słownictwo też bardzo zbliżone, może nawet jedna książka była inspiracją do stworzenia drugiej (Wanda Markowska miała 12 lat kiedy Parandowski publikował swoje pierwsze wydanie greckich mitów). Obie lektury tak podobne ale jednocześnie skrajnie odmienne w odbiorze (na plus dla...

Mitologia towarzyszy nam od niepamiętnych czasów. Któż z nas nie czytał Parandowskiego, któż z nas nie zna Kubiaka ? Kubiaka też posiadam w swoim księgozbiorze. Ileż to bohaterów mitycznych zostało przeniesionych na piękno nocnego, gwiaździstego nieba :-) .

Ale przyszedł czas na Mity Greków i Rzymian Wandy Markowskiej. Nieco zbeletryzowana postać mitologii. Mamy w tejże publikacji podział na Grecję i Rzym, mnie z kolei bardziej zaabsorbował właśnie - Rzym. Czyta się dość szybko, lektura mi zajęła niespełna dwa dni.

Jest pełna ciekawostek - i - nieco zbeletryzowana. Pozwala przypomnieć sobie Parandowskiego - jak i inne zbiory mitów. Lwia część jednak przypada na Grecję - ale mnie - najbardziej - powtarzam się - przypadło nieco skromniejsze opracowanie mitów Rzymian.

W publikacji są objaśnienia na dołach stron, zawiera również mnóstwo ilustracji. Lektura nie jest lekturą toporną , ale swoje zajmuje. Wanda Markowska operuje piękną polszczyzną , nieco miejscami zaskakującą - gdyż np. w dziełku tym zamiast "świątynia" mamy często słówko "chram".

Czy jest warta polecenia? Myślę, że tak. Herosi, Bogowie, Pół - Bogowie, przygody, zwykli śmiertelnicy, a także kapłani, bóstwa domowe, demony, duchy łąk, lasów i pól - to wszystko jest warte do przeczytania, warte do zaglądnięcia i zapoznania się z tą pozycją :-) . Serdecznie polecam :-) .

Mitologia towarzyszy nam od niepamiętnych czasów. Któż z nas nie czytał Parandowskiego, któż z nas nie zna Kubiaka ? Kubiaka też posiadam w swoim księgozbiorze. Ileż to bohaterów mitycznych zostało przeniesionych na piękno nocnego, gwiaździstego nieba :-) .

Ale przyszedł czas na Mity Greków i Rzymian Wandy Markowskiej. Nieco zbeletryzowana postać mitologii. Mamy w tejże...

Fajne, że mity które są tak konstytutywne dla naszej kultury są poznawane w tak młodym wieku.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Fajne, że mity które są tak konstytutywne dla naszej kultury są poznawane w tak młodym wieku.

Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Odradzam Markowską tym, którzy chcą poznać mitologię grecką i rzymską. Niby zawiera to co trzeba, ale jej język jest tak ciężkostrawny, archaiczny, pseudouwznioślony, w dodatku bez przerwy katujący czytelnika szablonami (ileż razy można użyć określenia "święte gaje", "zdobne kwieciem" itp.?). Co gorsza początek części poświęconej Rzymowi jest tak nudna i rozwleczona, że naprawdę ciężko się przez nią przebić. Markowska celuje chyba w młodego czytelnika, więc stara się "ubaśniowić" narrację (co ma efekt raczej żenujący),a we fragmentach śliskich dla niej obyczajowo stosuje archaicznie brzmiące purytańskie omówienia typu "wstąpił do jej łożnicy". Nawet dziewiętnastowieczni autorzy piszą zdecydowanie nowocześniej.

Odradzam Markowską tym, którzy chcą poznać mitologię grecką i rzymską. Niby zawiera to co trzeba, ale jej język jest tak ciężkostrawny, archaiczny, pseudouwznioślony, w dodatku bez przerwy katujący czytelnika szablonami (ileż razy można użyć określenia "święte gaje", "zdobne kwieciem" itp.?). Co gorsza początek części poświęconej Rzymowi jest tak nudna i rozwleczona, że...

Ze zbioru Mitów Greków i Rzymian autorstwa Wandy Markowskiej, przeczytałam dwa wybrane - o Heraklesie i Herkulesie.
Czytało się je szybko i przyjemnie. Wanda Markowska napisała je naprawdę w bardzo przystępny sposób i już od pierwszych stron mnie zaciekawiła. Lubię czytać mity, dlatego miło spędziłam czas podczas tej lektury. Polecam w szczególności fanom mitów.
Moja ocena osiem gwiazdek tyczy się tylko i wyłącznie tych dwóch mitów, a nie całego zbioru.

Ze zbioru Mitów Greków i Rzymian autorstwa Wandy Markowskiej, przeczytałam dwa wybrane - o Heraklesie i Herkulesie.
Czytało się je szybko i przyjemnie. Wanda Markowska napisała je naprawdę w bardzo przystępny sposób i już od pierwszych stron mnie zaciekawiła. Lubię czytać mity, dlatego miło spędziłam czas podczas tej lektury. Polecam w szczególności fanom mitów.
Moja ocena...

Zaskoczyła mnie, bo mity znałam z przerabianej obowiązkowo w szkole "Mitologii" Parandowskiego. Jest to sympatyczniejsza wersja wspomnianej cegły.

Zaskoczyła mnie, bo mity znałam z przerabianej obowiązkowo w szkole "Mitologii" Parandowskiego. Jest to sympatyczniejsza wersja wspomnianej cegły.

Książka, jak sam tytuł wskazuje, jest podzielona na dwie części. Osobno mity greckie, osobno rzymskie. O ile te greckie przeczytałam wiele razy, bo są bardzo interesujące, to mity rzymskie wymęczyłam tylko raz na siłę. Rzymianie najwyraźniej nie mieli aż tak bujnej wyobraźni, więc ich mity są znacznie uboższe. Myślę, że starożytni Rzymianie to byli wojownicy i nie mieli głowy do wymyślania skomplikowanych opowieści, a Grecy zajmowali się bardziej kulturą, sztuką i filozofią, więc pewnie stąd ta rozbieżność. Tak więc mity rzymskie to może kilka smakowitszych historii, a Greckie jak opera mydlana. :-) Zdrady,romanse, spiski, morderstwa, podstępy, potwory i można tak wymieniać i wymieniać. Ksiąka jest naprawdę świetna, więc polecam.

Książka, jak sam tytuł wskazuje, jest podzielona na dwie części. Osobno mity greckie, osobno rzymskie. O ile te greckie przeczytałam wiele razy, bo są bardzo interesujące, to mity rzymskie wymęczyłam tylko raz na siłę. Rzymianie najwyraźniej nie mieli aż tak bujnej wyobraźni, więc ich mity są znacznie uboższe. Myślę, że starożytni Rzymianie to byli wojownicy i nie mieli...

Moje ulubione wydanie mitologii greckiej! Obszerne, przystępne, napisane ładnym językiem. Poszczególne historie autentycznie wciągają. Jako całość tworzą raczej barwną mozaikę, niż spójny obraz, ale w niczym nie przeszkadza to w lekturze. Wiem, że teraz w modzie są raczej mity nordyckie, ale ja będę trzymał stronę nieco bardziej intelektualnych i subtelnych mitów greckich (oraz "pochodnych" rzymskich) i książkę Markowskiej szczerze polecę.

Moje ulubione wydanie mitologii greckiej! Obszerne, przystępne, napisane ładnym językiem. Poszczególne historie autentycznie wciągają. Jako całość tworzą raczej barwną mozaikę, niż spójny obraz, ale w niczym nie przeszkadza to w lekturze. Wiem, że teraz w modzie są raczej mity nordyckie, ale ja będę trzymał stronę nieco bardziej intelektualnych i subtelnych mitów greckich...

Przeczytana w młodości w ramach poszerzania wiedzy i zaznajamiania z mitami/ historia innych. Znałam ja na pamięć. Była fascynująca.

Przeczytana w młodości w ramach poszerzania wiedzy i zaznajamiania z mitami/ historia innych. Znałam ja na pamięć. Była fascynująca.