Sekretne życie krów, jak tu już wielokrotnie powiedziano, nie jest książką o krowach w sensie poznawczym. Sekretne życie tak na prawdę jest książeczką o wrażliwości na otaczającą nas przyrodę. Dla wielu z nas oczywistym jest, że człowiek może zaprzyjaźnić się ze swoim psem lub kotem. Ci, którzy doświadczają takiej przyjaźni opowiadają historie pokazujące, że ta przyjaźń może być odwzajemniana. Że przyjaźń może doprowadzić do osiągnięcia stanu umożliwiającego świadomą komunikację między zwierzęciem a człowiekiem. Autorka, żyjąc na farmie, doświadcza tej bliskości ze zwierzętami hodowlanymi. A dzięki swojej wrażliwości widzi więcej, niż przeciętny hodowca. I to co dostrzegła, oddaje nam, czytelnikom. Jeśli lubicie zwierzęta, to ta książka jest dla Was.

Ze względu na swoją wrażliwość, jak sądzę, a nie niedostrzeganie problemu, autorka nie dotyka tematów trudnych, które w świecie hodowli muszą występować. Cielaczki, szczególnie męskie, nie mają często szansy na długie i szczęśliwe życie. Autorka opisuje więź między krowią mamą a jej dzieckiem, kiedy to dziecko rozwija się przy niej. Ale częściej się nie rozwija przy niej w realiach gospodarczych... I o tym autorka nie pisze. Dlatego stawiam tezę, że książka jest odbiciem jej uczuć, a nie opisem krowiego życia.

Sekretne życie krów, jak tu już wielokrotnie powiedziano, nie jest książką o krowach w sensie poznawczym. Sekretne życie tak na prawdę jest książeczką o wrażliwości na otaczającą nas przyrodę. Dla wielu z nas oczywistym jest, że człowiek może zaprzyjaźnić się ze swoim psem lub kotem. Ci, którzy doświadczają takiej przyjaźni opowiadają historie pokazujące, że ta przyjaźń...