Nie mogłam przejść koło tej książki obojętnie widząc jej okładkę. Tak, trzeba tu przyznać rację, że okładki książek Fitzka to ciekawe stwory przyciągające zwykle uwagę czytelnika. Jako osoba, która ostatnio często podróżuje samolotem musiałam ją przeczytać, mimo różnych opinii znajomych od tych euforycznych po skrajnie rozczarowane. A jakie ja miałam wrażenia po jej lekturze?

Widać, że pomysł na książkę powstał po katastrofie, w której to pilot niemieckich linii lotniczych doprowadził do samobójstwa rozszerzonego, a raczej do zabójstwa pasażerów na pokładzie samolotu.

Zdębiałam dosłownie jak dowiedziałam się o co chodziło złemu charakterowi. No naprawdę panie autorze nie przesadził pan teraz? Nie wiem nawet czy to nie jest przypadkiem obrzydliwe i chore porywać ciężarną kobietę z tego właśnie powodu? To ja też bym się kwalifikowała i miliony innych ludzi. Konsumenci i wielbiciele pewnego napoju strzeżcie się, ( ja też do nich niestety należę ;)), bo nigdy nie wiecie dokąd może Was doprowadzić picie tego płynu i w czyje ręce możecie wpaść. Taa, niech żyje kreatywność, niech żyje! ;)

Standardowo autor przygotował dla czytelnika nie jedną, a kilka zapadek, w które możemy niestety wpaść próbując rozwikłać zagadkę kto i po co. O ile wątki, które mają miejsce na pokładzie samolotu są w miarę ciekawe i absorbujące to już wątki dziejące się na "ziemi" według mnie takie już nie są. Oczywiście (prawdopodobnie) zakończenie nas zaskoczy. Jeśli wcześniej nie rzucimy książką o ścianę, bo wyda nam się naprawdę zbyt szalona i niedorzeczna.

Tak, więc jeśli chcecie przeczytać o porwaniach, fobii podczas lotu samolotem i walce o życie swoje i innych to zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję. Natomiast jeśli nie macie ochoty na śmiech, gimnastykę szyi bądź nie lubicie niedorzeczności graniczącej z absurdem to lepiej nie czytajcie, bo tutaj macie to niestety zagwarantowane. Jeśli nie jest Wam pisana kumulacja w lotku to kumulację absurdów znajdziecie z pewnością w tej książce. ;) Ufff chyba muszę na razie odpocząć od Fitzka, bo to było nawet dla mnie aż za dużo. ;)

Nie mogłam przejść koło tej książki obojętnie widząc jej okładkę. Tak, trzeba tu przyznać rację, że okładki książek Fitzka to ciekawe stwory przyciągające zwykle uwagę czytelnika. Jako osoba, która ostatnio często podróżuje samolotem musiałam ją przeczytać, mimo różnych opinii znajomych od tych euforycznych po skrajnie rozczarowane. A jakie ja miałam wrażenia po jej...