"Nocna kawiarnia" van Gogh`a to mój ulubiony obraz. Dlatego jego olejna kopia na płótnie wisi nad moim łóżkiem. Obrazy tego artysty mają przepiękną kolorystykę i jedyny w swoim rodzaju klimat. Przy tym niezwykły styl, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Kim był Vincent van Gogh? Teraz, po lekturze tej książki, wydaje mi się, że wiem o nim dużo więcej niż do tej pory. I że właśnie teraz rozumiem, dlaczego tak, a nie inaczej potoczyły się jego losy. Moja empatia dla "szaleńca bez ucha" wzbogacona została jakimś rodzajem osobistej sympatii.
"Pasja życia" to pięknie napisana biografia, która oddaje i klimat tamtych czasów, i przedstawia w sposób bardzo wiarygodny sylwetkę malarza. Oddaje jego wrażliwość, zagubienie i bezradność. Na początku, u progu dorosłego życia, pracując jako kapłan w górniczej osadzie, daje się poznać jako człowiek o dużych pokładach współczucia dla innych i wyjątkowo silnym poczuciu sprawiedliwości społecznej. Jego działania jednak są dla jego środowiska zbyt radykalne, więc, jak można się spodziewać, szybko się kończy jego kariera osoby duchownej. W późniejszym czasie Vincent jawi się jako człowiek skoncentrowany na swoim artystycznym zajęciu i przewrażliwiony na punkcie swoich prac, a do tego strasznie niepewny siebie pracowity perfekcjonista i jednocześnie prywatnie dość niezaradny człowiek o trudnym charakterze. Tym bardziej należy mu zazdrościć takiego brata jak Theo - człowieka o anielskiej cierpliwości. Gdyby nie Theo, Vincent umarłby chyba z głodu. I to w bardzo młodym wieku...
Ja osobiście rozumiem jego pasję. Malowanie to bardzo przyjemna i wciągająca czynność. Dobrze mieć takie hobby. Sama coś o tym wiem i cieszą mnie zawarte w powieści wskazówki dla amatorów tego zajęcia.
Spodobała mi się bardzo część piąta powieści, w której Theo ściąga brata do siebie do Paryża. Vincent po raz pierwszy obraca się w kręgu sobie podobnych ludzi – malarzy impresjonistów, a także innych przedstawicieli środowiska kultury. Spotyka artystów takich jak Gauguin, Cezanne, Toulouse-Lautrec, Rousseau, Seurat, oraz literatów, wśród których pojawia się między innymi Emil Zola. (Wiem już teraz, że muszę wygrzebać z biblioteki moich rodziców "Germinal". Wiem też, że to niełatwa i niewesoła lektura, ale mam teraz dodatkową motywację. Ciekawa jestem, czy znajdę tam Vincenta ;D)
Największe jednak wrażenie zrobiły na mnie rozdziały dotyczące jego pobytu w Prowansji. W Arles, gdzie wśród piękna prowansalskiej przyrody i swoich ukochanych słoneczników, poddał się w końcu swojej chorobie, oraz w Reims, które go miało uleczyć.
Polecam. Bardzo dobra pozycja. Chyba polubiłam takie beletryzowane biografie.

"Nocna kawiarnia" van Gogh`a to mój ulubiony obraz. Dlatego jego olejna kopia na płótnie wisi nad moim łóżkiem. Obrazy tego artysty mają przepiękną kolorystykę i jedyny w swoim rodzaju klimat. Przy tym niezwykły styl, rozpoznawalny na pierwszy rzut oka. Kim był Vincent van Gogh? Teraz, po lekturze tej książki, wydaje mi się, że wiem o nim dużo więcej niż do tej pory. I że...