Przyznam się od razu na początku, że nie przepadam za osobą autora. Z tego powodu do książki podchodziłam jak pies do jeża i nie za bardzo wiedziałam, czego się spodziewać. Jak ją w końcu zaczęłam czytać, to pochłonęłam ją nieomalże jednym tchem. Jest to tyleż niesamowity, co fascynujący i wciągający zapis wyprawy do osad amazońskich plemion indiańskich żyjących w dżunglach Kolumbii/Wenezueli. Największe wrażenie zrobiły na mnie relacje z rozmów z szamanami, na których spoczywa wraz z wodzem ogromna odpowiedzialność za dobro plemienia. Jest to plemię Carapana. Autor opisuje też różne przygody jakie go spotkały po drodze, mentalność lokalnych społeczności, urzędników, a nawet osób związanych ze światem przestępczym. Przybliża nam zupełnie nieznany Europejczykom egzotyczny świat amazońskiej dżungli. Całość okraszona jest sporą dawką humoru. Sympatyczne było też podejście autora do ludzi, z którymi miał styczność podczas wyprawy i przebywania w ich wioskach. Obawiałam się trochę wyniosłego podejścia do "dzikich" i braku poszanowania dla ich odmienności i kultury. Na szczęście obawy te okazały się całkowicie płonne, a książka jest swojego rodzaju hołdem złożonym ludziom żyjącym na niestety nielicznych już na naszej planecie terenach dziewiczej puszczy. Na wielkie uznanie zasługuje też przepiękna szata graficzna. Twarda okładka i kredowy papier, a do tego wspaniałe zdjęcia. Z wielką przyjemnością odbyłam tę czytelniczą podróż do puszczy i wiosek indiańskich. Książkę czyta się bardzo szybko, niejednokrotnie z wypiekami na twarzy. Niektóre z przedstawionych relacji są tak niesamowite, że dają dużo do myślenia, uczą też pokory w stosunku do ludzi żyjących od tysięcy lat w zgodzie z prawami natury. Ludzie ci nie tylko znają te prawa i puszczę, ale też posiedli wiedzę ze strefy duchowej, magicznej, o jakiej nam w Europie nawet się nie śniło. Na pewno jeszcze wrócę do tej książki i sięgnę po inne podróżnicze publikacje Wojciecha Cejrowskiego. Niezdecydowanym bardzo tę książkę polecam.

Przyznam się od razu na początku, że nie przepadam za osobą autora. Z tego powodu do książki podchodziłam jak pies do jeża i nie za bardzo wiedziałam, czego się spodziewać. Jak ją w końcu zaczęłam czytać, to pochłonęłam ją nieomalże jednym tchem. Jest to tyleż niesamowity, co fascynujący i wciągający zapis wyprawy do osad amazońskich plemion indiańskich żyjących w dżunglach...