Książka taka sobie; gdybym miał użyć oceny szkolnej, byłoby to dostatecznie z plusem. Nie jest to na pewno najsłabsza rzecz od Kinga, ale do co najmniej dobrej formy pisarskiej to w tym przypadku daleko. Pomysł na fabułę niebanalny, i były fragmenty w tej powieści, że rzeczywiście było trochę napięcia. Główny motyw powieści czyli kobieta przykuta kajdankami do łóżka i jej desperackie próby uwolnienia się z tej ‘niewoli’ już wywoływał dreszczyk emocji, ale równoważyły to jej wspomnienia z dzieciństwa – moim zdaniem zupełnie zbędne. Mam tu na myśli głównie retrospekcję dotyczącą zaćmienia słońca, a w rzeczywistości opis - za bardzo rozwleczony - kazirodczej fascynacji ojca swoją własną córką, na dodatek ocierający się o pedofilię. To nie jest King, do jakiego jestem przyzwyczajony. Gdyby można było przyznawać pół gwiazdki, to moja ocena wyniosłaby 5,5 czyli coś pomiędzy ‘przeciętną’ a ‘dobrą’ książką; ponieważ jednak tak nie można, zostanę przy pięciu gwiazdkach.

PS. W tym miesiącu (wrzesień 2017) odbędzie się premiera filmu na podstawie „Gry Geralda”, pod tym samym tytułem. Mam cichą nadzieję, że ekranizacja wzbudzi więcej emocji od swojego literackiego pierwowzoru…

Książka taka sobie; gdybym miał użyć oceny szkolnej, byłoby to dostatecznie z plusem. Nie jest to na pewno najsłabsza rzecz od Kinga, ale do co najmniej dobrej formy pisarskiej to w tym przypadku daleko. Pomysł na fabułę niebanalny, i były fragmenty w tej powieści, że rzeczywiście było trochę napięcia. Główny motyw powieści czyli kobieta przykuta kajdankami do łóżka i jej...