Córka
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- La figlia oscura
- Wydawnictwo:
- Sonia Draga
- Data wydania:
- 2017-10-18
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-10-18
- Liczba stron:
- 232
- Czas czytania
- 3 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381101509
- Tłumacz:
- Lucyna Rodziewicz-Doktór
- Tagi:
- literatura włoska kobieta poszukiwanie powieść obyczajowa dziecko
Leda to rozwiedziona nauczycielka literatury angielskiej. Gdy jej córki wyjeżdżają do Kanady, by zamieszkać z ojcem, może się wydawać, że czeka ją okres pełen bólu i melancholii. Tymczasem kobieta z zażenowaniem stwierdza, że czuje się wolna, a jej życie staje się lżejsze.
Leda postanawia wyjechać na wakacje nad morze, na południe kraju. Kilka pierwszych dni upływa jej spokojnie, do czasu aż kobieta spotyka pewną obcesową rodzinę, w obecności której czuje niepokój, a czasem nawet strach.
Jedno, z pozoru niewinne, zdarzenie, sprawia, że do Ledy powracają wspomnienia wyborów, których dokonała jako matka, a które poważnie wpłynęły na losy jej rodziny. Z czasem ta spokojna opowieść o odkrywającej siebie na nowo kobiecie staje się historią konfrontacji z przeszłością i trudnym macierzyństwem...
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Kto tu rządzi: Leda czy dzieci?
Za sprawą otwartego „Genialną przyjaciółką” cyklu neopolitańskiego Elena Ferrante stała się światowym fenomenem literackim. Spekulacje na temat jej tożsamości nie ustają, a kolejne książki biją rekordy popularności, ale jako czytelnicy nie mamy raczej, moi Państwo, powodów do narzekania, bo piórem autorka operuje bardzo dobrze, co udowodniła już w wydanej przed swoimi największymi bestsellerami „Córce”.
Najważniejszym zadaniem „Córki” bez wątpienia jest uświadamianie. Uświadamianie, że macierzyństwo wcale nie jest zadaniem – no właśnie: zadaniem? Misją? Powołaniem? Uczuciem? - tak oczywistym jak się wszystkim wydaje; szczególnie tym, którzy nigdy sami się go nie podejmą. Ferrante bez zbędnej ostentacji, ale także bez nadmiernego skrępowania pokazuje, iż samo urodzenie dzieci nie przemienia kobiety w matkę; dzieje się tak, oczywiście, w sensie fizycznym, ale niekoniecznie w psychologicznym. Więcej nawet: sama miłość do potomstwa także nie jest warunkiem wystarczającym, aby stać się idealnym rodzicem. W świecie Ledy, głównej bohaterki, córki wymagają poświęcenia całkowitego – protagonistka powraca w retrospekcjach i rozmowach do czasów, które wymogły na niej dramatyczny wybór: mogła albo zapomnieć o wszystkich swych ambicji i oddać się rodzicielstwu, albo zrezygnować z nieustannej obecności w życiu dzieci, aby samej się realizować. Leda, wbrew oczywistym naciskom, wybrała to drugie, co staje się dla Ferrante tematem absolutnie najważniejszym.
Włoska autorka bestsellerów nie mogła odmówić sobie odrobiny banału, dlatego zestawia swoją bohaterkę z reprezentantami konserwatywnych wartości (których mało elegancko utożsamia z mieszkańcami prowincji) i czyni ją ofiarą kolejnych nieuprzejmych spojrzeń, mimo że od jej rodzinnych tragedii minęło już dwadzieścia lat. Dużo ciekawsze okazują się introspekcje Ledy i wszystko to, co sama o sobie myśli. Tu najlepiej widać brak jasnych podziałów i mnogość odcieni szarości, których opis jest dla Ferrante najważniejszy: jej bohaterka uciekała i wracała do swoich córek, raz próbując się realizować się jako jednostka, raz jako matka – a ostatecznej recepty na szczęście nie znalazła. Sukcesy zawodowe nie przyniosły satysfakcji, ale przecież nie zaznała jej także w macierzyństwie; ta negatywna postawa może wydawać się pustym nihilizmem, lecz wydaje się to oceną zbyt ostrą – to literacko podkręcone rozczarowanie stanowi raczej celny komentarz, który bierze w nawias zachwyty obu stron konfliktu: zarówno tej twierdzącej, że dzieci są jedynym gwarantem szczęścia, jak i tej, co szuka go wszędzie, byle nie w ramach życia rodzinnego. Bodaj najgłębszą ironią powieści jest fakt, że Leda po latach próbuje obdarzyć matczynymi uczuciami zupełnie obcą kobietę, którą – podobnie jak własne córki – porzuca.
W sposobie, w jaki „Córka” pokazuje macierzyństwo najciekawszy jest stosunek bohaterów do rzeczy. Trudno mieć wątpliwości co do tego, że dzieci uwielbiają zabawki – ale Ferrante sugeruje jasno, iż ich aspekt materialny wcale nie jest najważniejszy. Jedna z córek Ledy uwielbia swoje brzydkie lalki, a bezbrzeżnie gardzi zdecydowanie ładniejszą, którą dostaje od matki; po dwudziestu latach podobnie zachowuje się dziewczynka spotkana na plaży – ona także wydaje się nieracjonalnie przywiązana do swojej starej, śmierdzącej (!) zabawki. Najbardziej zaskakujący element dziecięcego świata rzeczy Ferrante przemyca jednak gdzieś na marginesie, niemal niezauważalnie: to podziw i uwielbienie, jakie córki Ledy żywią względem...serpentyn, które ta robi z obierek. Zupełnie prozaiczna, codzienna czynność i jej owoce (innymi słowy: śmieci) stają się zagadkowym sposobem wyrażania miłości, tak samo jak było nim choćby wiązanie tytułowych sznurówek w powieści Domenica Starnone (pisarza swego czasu podejrzewanego o to, że ukrywa się za pseudonimem...Elena Ferrante).
„Córka” to powieść mocno różniąca się od bestsellerowego cyklu neapolitańskiego, zdecydowanie bardziej stonowana, ale bez wątpienia jest lekturą przyjemną i wartościową. Z wnikliwością pokazuje fascynujące zagadnienie, ubierając je w dodatku w dynamiczną fabułę rozgrywającą się między dobrze nakreślonymi bohaterami. Dla miłośników Ferrante jest to pozycja obowiązkowa.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 1 793
- 838
- 164
- 74
- 57
- 31
- 31
- 27
- 24
- 22
Opinia
"Córka" Eleny Ferrante to niewielka objętościowo książka kryjąca w sobie historię gęstą od emocji. Wysłuchanie jej, w bardzo dobrej interpretacji Laury Berszki, zajęło mi 4 godziny.
Taka literatura idealnie wpisuje się w definicję tego co dla mnie jest esencją dobrej prozy: prostota, minimalizm, szczerość.
Ta książka dotknęła zakamarków mojej duszy, przywołała wspomnienia które, świadomie bądź nie, starałam się zepchnąć w niepamięć. Ponownie postawiła pytania na które, byłam pewna, że już sobie odpowiedziałam.
"Córka" to opowieść o macierzyństwie, o wyborach które zawsze stawia ono przed kobietą. Zaklinanie rzeczywistości że posiadanie dziecka nie zmieni naszego ciała, trybu życia, systemu wartości jest ogromną krzywdą którą fundują nam (i sobie) "insta matki" pozujące w pełnym makijażu z śpiącym słodko bobaskiem w śpioszkach z najnowszej eko kolekcji za PLN 199.
Elena Ferrante opowiadając historię Ledy, kobiety blisko 50-letniej, rozwiedzionej matki dwóch dorosłych córek autorka opowiada historię pełną zagubienia, poczucia winy, rozczarowania ale i miłości.
Wakacyjny wyjazd nad morze jest dla bohaterki czasem zmierzenia się z przeszłością, z decyzjami których skutki ciążą jej do dziś.
Przypadkowo poznana na plaży wielopokoleniowa rodzina którą Leda obserwuje codziennie i która zaczyna ją fascynować i niepokoić zarazem powoduje że wracają wspomnienia sprzed lat kiedy to jako młodziutka matka dwóch córek starała się godzić macierzyństwo z ledwie rozpoczętą karierą naukową.
To opowieść o ucieczce "od" i ucieczce "do". Elena Ferrante nie ocenia, nie grozi palcem, nie moralizuje. W sposób niezwykle przejmujący, bo prosty i szczery, opowiada o życiu takim jakim jest, gdzie nie ma łatwych wyborów a każda nasza decyzja zostawia ślad którego nie da się już wymazać.
Piękna, mądra, prawdziwa książka. Po stokroć polecam!
"Córka" Eleny Ferrante to niewielka objętościowo książka kryjąca w sobie historię gęstą od emocji. Wysłuchanie jej, w bardzo dobrej interpretacji Laury Berszki, zajęło mi 4 godziny.
więcej Pokaż mimo toTaka literatura idealnie wpisuje się w definicję tego co dla mnie jest esencją dobrej prozy: prostota, minimalizm, szczerość.
Ta książka dotknęła zakamarków mojej duszy, przywołała wspomnienia...