Córka
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- La figlia oscura
- Wydawnictwo:
- Sonia Draga
- Data wydania:
- 2017-10-18
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-10-18
- Liczba stron:
- 232
- Czas czytania
- 3 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788381101509
- Tłumacz:
- Lucyna Rodziewicz-Doktór
- Tagi:
- literatura włoska kobieta poszukiwanie powieść obyczajowa dziecko
Leda to rozwiedziona nauczycielka literatury angielskiej. Gdy jej córki wyjeżdżają do Kanady, by zamieszkać z ojcem, może się wydawać, że czeka ją okres pełen bólu i melancholii. Tymczasem kobieta z zażenowaniem stwierdza, że czuje się wolna, a jej życie staje się lżejsze.
Leda postanawia wyjechać na wakacje nad morze, na południe kraju. Kilka pierwszych dni upływa jej spokojnie, do czasu aż kobieta spotyka pewną obcesową rodzinę, w obecności której czuje niepokój, a czasem nawet strach.
Jedno, z pozoru niewinne, zdarzenie, sprawia, że do Ledy powracają wspomnienia wyborów, których dokonała jako matka, a które poważnie wpłynęły na losy jej rodziny. Z czasem ta spokojna opowieść o odkrywającej siebie na nowo kobiecie staje się historią konfrontacji z przeszłością i trudnym macierzyństwem...
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Kto tu rządzi: Leda czy dzieci?
Za sprawą otwartego „Genialną przyjaciółką” cyklu neopolitańskiego Elena Ferrante stała się światowym fenomenem literackim. Spekulacje na temat jej tożsamości nie ustają, a kolejne książki biją rekordy popularności, ale jako czytelnicy nie mamy raczej, moi Państwo, powodów do narzekania, bo piórem autorka operuje bardzo dobrze, co udowodniła już w wydanej przed swoimi największymi bestsellerami „Córce”.
Najważniejszym zadaniem „Córki” bez wątpienia jest uświadamianie. Uświadamianie, że macierzyństwo wcale nie jest zadaniem – no właśnie: zadaniem? Misją? Powołaniem? Uczuciem? - tak oczywistym jak się wszystkim wydaje; szczególnie tym, którzy nigdy sami się go nie podejmą. Ferrante bez zbędnej ostentacji, ale także bez nadmiernego skrępowania pokazuje, iż samo urodzenie dzieci nie przemienia kobiety w matkę; dzieje się tak, oczywiście, w sensie fizycznym, ale niekoniecznie w psychologicznym. Więcej nawet: sama miłość do potomstwa także nie jest warunkiem wystarczającym, aby stać się idealnym rodzicem. W świecie Ledy, głównej bohaterki, córki wymagają poświęcenia całkowitego – protagonistka powraca w retrospekcjach i rozmowach do czasów, które wymogły na niej dramatyczny wybór: mogła albo zapomnieć o wszystkich swych ambicji i oddać się rodzicielstwu, albo zrezygnować z nieustannej obecności w życiu dzieci, aby samej się realizować. Leda, wbrew oczywistym naciskom, wybrała to drugie, co staje się dla Ferrante tematem absolutnie najważniejszym.
Włoska autorka bestsellerów nie mogła odmówić sobie odrobiny banału, dlatego zestawia swoją bohaterkę z reprezentantami konserwatywnych wartości (których mało elegancko utożsamia z mieszkańcami prowincji) i czyni ją ofiarą kolejnych nieuprzejmych spojrzeń, mimo że od jej rodzinnych tragedii minęło już dwadzieścia lat. Dużo ciekawsze okazują się introspekcje Ledy i wszystko to, co sama o sobie myśli. Tu najlepiej widać brak jasnych podziałów i mnogość odcieni szarości, których opis jest dla Ferrante najważniejszy: jej bohaterka uciekała i wracała do swoich córek, raz próbując się realizować się jako jednostka, raz jako matka – a ostatecznej recepty na szczęście nie znalazła. Sukcesy zawodowe nie przyniosły satysfakcji, ale przecież nie zaznała jej także w macierzyństwie; ta negatywna postawa może wydawać się pustym nihilizmem, lecz wydaje się to oceną zbyt ostrą – to literacko podkręcone rozczarowanie stanowi raczej celny komentarz, który bierze w nawias zachwyty obu stron konfliktu: zarówno tej twierdzącej, że dzieci są jedynym gwarantem szczęścia, jak i tej, co szuka go wszędzie, byle nie w ramach życia rodzinnego. Bodaj najgłębszą ironią powieści jest fakt, że Leda po latach próbuje obdarzyć matczynymi uczuciami zupełnie obcą kobietę, którą – podobnie jak własne córki – porzuca.
W sposobie, w jaki „Córka” pokazuje macierzyństwo najciekawszy jest stosunek bohaterów do rzeczy. Trudno mieć wątpliwości co do tego, że dzieci uwielbiają zabawki – ale Ferrante sugeruje jasno, iż ich aspekt materialny wcale nie jest najważniejszy. Jedna z córek Ledy uwielbia swoje brzydkie lalki, a bezbrzeżnie gardzi zdecydowanie ładniejszą, którą dostaje od matki; po dwudziestu latach podobnie zachowuje się dziewczynka spotkana na plaży – ona także wydaje się nieracjonalnie przywiązana do swojej starej, śmierdzącej (!) zabawki. Najbardziej zaskakujący element dziecięcego świata rzeczy Ferrante przemyca jednak gdzieś na marginesie, niemal niezauważalnie: to podziw i uwielbienie, jakie córki Ledy żywią względem...serpentyn, które ta robi z obierek. Zupełnie prozaiczna, codzienna czynność i jej owoce (innymi słowy: śmieci) stają się zagadkowym sposobem wyrażania miłości, tak samo jak było nim choćby wiązanie tytułowych sznurówek w powieści Domenica Starnone (pisarza swego czasu podejrzewanego o to, że ukrywa się za pseudonimem...Elena Ferrante).
„Córka” to powieść mocno różniąca się od bestsellerowego cyklu neapolitańskiego, zdecydowanie bardziej stonowana, ale bez wątpienia jest lekturą przyjemną i wartościową. Z wnikliwością pokazuje fascynujące zagadnienie, ubierając je w dodatku w dynamiczną fabułę rozgrywającą się między dobrze nakreślonymi bohaterami. Dla miłośników Ferrante jest to pozycja obowiązkowa.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 1 779
- 837
- 163
- 74
- 56
- 31
- 31
- 27
- 24
- 21
Opinia
Elena Ferrante ugruntowała swoją literacką pozycję bestsellerową tetralogią „Genialna przyjaciółka”. Jej nowa książka „Córka” także przykuwa uwagę czytelnika, chociaż utrzymana jest w innej tonacji. To pełna melancholii opowieść o marzeniach, życiowych wyborach i trudnym macierzyństwie.
Początkowo wydawać się może, że będzie to spokojna historia rozwiedzionej kobiety w średnim wieku, która po wyprowadzeniu się z domu dorosłych córek zaczyna korzystać z uroków życia.
Leda bardziej dba o siebie, odzyskując dawną, smukłą sylwetkę, ma czas na zapomniane przyjemności i wybiera się na samotne wakacje do małej, malowniczej miejscowości nadmorskiej. Zamierza przez kilka tygodni odpoczywać od neapolitańskiego zgiełku i pracować nad kursem literatury angielskiej, jaki poprowadzi w nowym roku akademickim.
Podczas plażowania uwagę Ledy przyciąga młodziutka kobieta z kilkuletnią córeczką oraz towarzysząca im głośna rodzina. Ludzie ci irytują, ale i w dziwny, niemal magnetyczny sposób oddziałują na bohaterkę, która nie może przestać im się przyglądać.
Gdy na plaży dochodzi do zamieszania, Leda zostaje uwikłana w niepokojące relacje, które przywołują wspomnienia sprzed wielu lat.
Dzięki tym retrospekcjom powoli poznajemy przeszłość Ledy, jej korzenie, skomplikowane relacje z matką, początki małżeństwa i naukowej pracy, która wyzwala w młodej kobiecie ambicje.
Gdy na świat przychodzą dzieci, dotychczasowe życie zmienia się tak bardzo, że Leda przestaje poznawać samą siebie…
Nowa książka Eleny Ferrante to nie tylko opowieść o przeszłości głównej bohaterki. To przede wszystkim historia skomplikowanych wyborów, które mogą zaważyć nieodwracalnie na losach całej rodziny.
To również ważny głos w sprawie trudnego macierzyństwa, które nie zawsze zdaje egzamin i nie podporządkowuje się podręcznikowym schematom, zwłaszcza gdy do głosu dochodzą kwestie ambicjonalne.
Autorka odważnie kreuje obraz matki, która kocha swoje dzieci, jednak nie chce dać zamknąć się w klatce. Niemożność pogodzenia różnych pragnień prowadzi do wewnętrznego konfliktu, który kładzie się cieniem na życiu całej rodziny.
„Córka” to powieść, w której napięcie stopniowo narasta, burząc początkowy pozorny spokój. Czytelnik wraz z główną bohaterką przeżywa jej niepokoje, dylematy i bolesne wspomnienia, a gdy odkrywa największą tajemnicę Ledy, musi spojrzeć na nią z innej niż dotychczas perspektywy i spróbować odpowiedzieć sobie na kilka kluczowych pytań o prawo człowieka do szczęścia, o moralne obowiązki i odpowiedzialność.
I pytania, i odpowiedzi nie są łatwe – i na tym właśnie polega siła nowej powieści Eleny Ferrante, która porusza czułe struny, zmuszając do refleksji i odczytania treści „Córki” na różnych poziomach.
Co ciekawe, autorka nie gra na emocjach czytelnika w sposób tani i banalny. Opowiada historię Ledy z klasą, z dystansem, z ujmującą prostotą, w czym czasem nieco przypomina narrację typową dla opowiadań Alice Munro.
Czy „Córka” okaże się takim bestsellerem jak cykl „Genialna przyjaciółka”? Mam nadzieję, że tak, mimo iż to książka utrzymana w innym klimacie i zdecydowanie mniej brawurowa pod względem fabularnym.
Tu akcja płynie niespiesznie, ale na tym właśnie polega jej urok – można ją smakować w wyrafinowany sposób.
I takiej właśnie lektury życzę wszystkim czytelnikom.
Elena Ferrante ugruntowała swoją literacką pozycję bestsellerową tetralogią „Genialna przyjaciółka”. Jej nowa książka „Córka” także przykuwa uwagę czytelnika, chociaż utrzymana jest w innej tonacji. To pełna melancholii opowieść o marzeniach, życiowych wyborach i trudnym macierzyństwie.
więcej Pokaż mimo toPoczątkowo wydawać się może, że będzie to spokojna historia rozwiedzionej kobiety w...