Ciągnie wilka do lasu.

Jak wspomniany wilk z wysuniętym jęzorem czekałem na dalsze przygody króliczka i marchewki. Czytałem, czekałem na momenty rodem z „filmu o niskim budżecie ale wartkiej akcji i przeplatających się wątkach fabularnych”. No i co dostałem? Instrukcję obsługi przekształcenia puchatego domowego króliczka w drapieżną leśną zajęczycę.
No bo tak, mam prawo na swoje małe guilty pleasure. Sam mogę hejtować twórczość Autorki i z przekąsem odejmować jej gwiazdki. Obiektywizm każe mi wrzucać jej książki do pudła z czytadłami, a nie stawiać na półkę z arcydziełami. I może tak zostać. Na półce będą stały „pozycje reprezentacyjne”, a pod łóżkiem ukryję wstydliwe zabawki. Tak dla jasności. Komisarz to nie jest wyłącznie erotyk ze scenami łóżkowymi. Czytelnik otrzyma sporą dawkę humoru, sensacji i lekkiego kryminału z wątkami thrillera prawniczego.
Po całym dniu pracy, rozwiązywania sytuacji kryzysowych i stykania się z ludzkimi problemami oczekuję momentu, w którym mogę wyciszyć się przed snem, zrelaksować i po prostu dobrze się bawić. Komisarz to jest właśnie moja dobra zabawka, książka w której autorce udało się stworzyć bardzo sympatyczną fabułę w wersji bajki dla dorosłych.
Ponoć najtrudniejsze w życiu mężczyzny są pierwsze czterdzieści lat dzieciństwa? No to jako dziecko mam prawo na swoją bajkę, chociaż nie tą z serii „poczytaj mi mamo”.

PS: Nie jestem chyba klasycznym targetem Pani Świst, więc powtarzam – guilty pleasure i tssssssssss, nie mówcie kolegom i mamie! Natomiast ja poczekam chętnie na kolejną część :)

Ciągnie wilka do lasu.

Jak wspomniany wilk z wysuniętym jęzorem czekałem na dalsze przygody króliczka i marchewki. Czytałem, czekałem na momenty rodem z „filmu o niskim budżecie ale wartkiej akcji i przeplatających się wątkach fabularnych”. No i co dostałem? Instrukcję obsługi przekształcenia puchatego domowego króliczka w drapieżną leśną zajęczycę.
No bo tak, mam prawo...