PRZEDPREMIEROWO I W PRZEDEDNIU 13. SPOTKAŃ Z FILMEM GÓRSKIM (3.09 września spotkanie z Piotrem Pustelnikiem)

Autobiografia Piotra Pustelnika "Ja, pustelnik" jest książką wyjątkowo ciekawą ze względu na osobę samego bohatera i jego osiągnięcia, ale także ze względu na podejście polskiego himalaisty do gór.

Piotr Pustelnik jest zdobywcą Korony Himalajów i Karakorum. W ciągu 20 lat zdobył wszystkie 14 ośmiotysięczników. Szacunek budzi nie tylko to osiągnięcie, ale i sposób w jaki tego dokonał. Piotr Pustelnik o swoich wyprawach mówi pięknie i szczerze. Nie kreuje się na herosa, mówi wprost o trudnościach, poświęceniu, łucie szczęścia i pechu, i o wspomaganiu się tlenem, co wielu mu obecnie wyrzuca. Niewielu natomiast docenia, że nie kolejne osiągnięcia były dla niego najważniejsze, a zespół i solidarność ludzi gór. Najpierw z niedowierzaniem, a później z zachwytem i rosnącym podziwem czytałam o zejściu z Annapurny w 2006 r. Taka odpowiedzialność za drugiego człowieka i poświęcenie zasługuje na większy podziw niż bicie rekordów i wytyczanie nowych dróg wspinaczkowych. Chapeau bas. Oczywiście celowo nie napiszę o tym ani słowa więcej, żeby tym, którzy nie znają historii wyprawy z 2006 r. nie zepsuć przyjemności czytania. Nie tylko ta historia wciąga i fascynuje. Wszystkie czyta się jak najlepsze książki przygodowe tyle tam dla niezwykłych wydarzeń, zwrotów akcji podyktowanych przez los i góry i ciekawych postaci (cała plejada najlepszych himalaistów).

Autobiografia Piotra Pustelnika to lekcja łączenia uporu i pokory. Trzeba ogromnej siły, żeby wrócić po raz kolejny w góry, zwłaszcza te najwyższe i jeszcze większej, żeby się wycofać, kiedy wymagają tego okoliczności. Wystarczy otworzyć kalendarium zamieszczone na końcu książki, żeby policzyć ile było tych "nieudanych" wypraw, kiedy nie udało się zdobyć szczytu. Cudzysłowu używam celowo, bo jak mówi sam himalaista każda wyprawa, która nie kończy się śmiercią jest sukcesem. Jest też zdobywaniem doświadczenia, które będzie owocowało na kolejnej wyprawie.

"Ja, pustelnik" to próba odnalezienia odpowiedzi na pytanie po co się chodzi w góry. I oczywiście nie ma jednej odpowiedzi. Tej odpowiedzi można szukać w opowieściach o przygodach na kolejnych wyprawach, w zmaganiu się z sobą i naturą, można jej też szukać w pięknie gór. To piękno gór widać zresztą na licznych zdjęciach zamieszczonych w książce. Widać też ich potęgę i grozę, o której autor mówi dość oględnie. W książce są też bardzo dobre komentarze i uzupełnienia Piotra Trybalskiego. To często relacje innych himalaistów, czasem skróty wcześniejszych relacji prasowych i wywiadów i komentarze dotyczące wypraw, atmosfery, reakcji innych itp. Dzięki temu obraz zyskuje głębię. Całość składa się na świetną książkę, którą czyta się, zgodnie z zapowiedzią z okładki, "jak najlepszą powieść przygodową".

Opinia też tu: https://annadlugosz.blogspot.com/2017/09/ja-pustelnik-autobiografia-piotr.html

PRZEDPREMIEROWO I W PRZEDEDNIU 13. SPOTKAŃ Z FILMEM GÓRSKIM (3.09 września spotkanie z Piotrem Pustelnikiem)

Autobiografia Piotra Pustelnika "Ja, pustelnik" jest książką wyjątkowo ciekawą ze względu na osobę samego bohatera i jego osiągnięcia, ale także ze względu na podejście polskiego himalaisty do gór.

Piotr Pustelnik jest zdobywcą Korony Himalajów i Karakorum. W ciągu...