Książka monumentalna, dająca kolosalną dawkę wiedzy. Oczywiście trzeba wziąć poprawkę, na to że nie jest to moja epoka, jestem tu laik.

Liczba dynastii, postaci, monarchów, hrabiów, dowódców nie do zapamiętania. Tak samo jak wszelakie zależności w ówczesnych Niemczech (nie zazdroszczę historykom nowożytnych Niemiec!). Aspekty religijne, polityczne, społeczne, gospodarcze czy militarne, to wszystko jest.

Analizy są prowadzone ze sceptycyzmem godnym naukowca, autor stara się pokazywać złożoność czy głębie danych problemów i nieraz obala popularne mity wokół tego konfliktu.

Czyta się nieźle wg. mnie, choć ogromne przytłoczenie informacji nie ułatwia zadania, ale warto.

Z pewnością jeszcze nie raz wrócę do książki, dzięki niej mam wreszcie wizję tego konfliktu niszczącego (głównie środkową) Europę.

Książka monumentalna, dająca kolosalną dawkę wiedzy. Oczywiście trzeba wziąć poprawkę, na to że nie jest to moja epoka, jestem tu laik.

Liczba dynastii, postaci, monarchów, hrabiów, dowódców nie do zapamiętania. Tak samo jak wszelakie zależności w ówczesnych Niemczech (nie zazdroszczę historykom nowożytnych Niemiec!). Aspekty religijne, polityczne, społeczne, gospodarcze...

W tej książce jest wszystko co lubię i uważam że powinno być zawarte w takiej pracy. Kompletna synteza przyczyn konfliktu, opis głównych mocarstw,postaci biorących udział w tym konflikcie. Dobrze opisane militaria z paroma błędami, szczególnie dotyczącemu opisowi naszych wojsk,wyszczególnione w przypisie. Mi który łyknął już coś o wojnach 17 wieku, lektura tej książki sprawiła dużo przyjemności.Polecam.

W tej książce jest wszystko co lubię i uważam że powinno być zawarte w takiej pracy. Kompletna synteza przyczyn konfliktu, opis głównych mocarstw,postaci biorących udział w tym konflikcie. Dobrze opisane militaria z paroma błędami, szczególnie dotyczącemu opisowi naszych wojsk,wyszczególnione w przypisie. Mi który łyknął już coś o wojnach 17 wieku, lektura tej książki...

Monumentalna synteza jednego z najtragiczniejszych epizodów w historii Europy. Autor nie poszedł po łebkach, sam wstęp opisujący przyczyny wybuchu powstania antyhabsburskiego w Czechach to jakieś 1/3 objętości.
Wilson prowadzi nas po konflikcie chronologicznie, nigdy nie zdarza mu się skakać do przodu z wydarzeniami. Narracja po roku 1618 to właściwie opis wojny od jednej bitwy do kolejnej przerywany tylko działaniami dyplomatycznymi dworów. Od czasu do czasu autor kusi się również na opis tragedii z jakimi wiązał sie przemarsz obu stron - głód, epidemie, grasujące żołdactwo.
Praca jest monumentalna a natłok postaci i nazw geograficznych może przytłaczać nawet osoby żywo zainteresowane XVII wiekiem.
Zdecydowanie najlepsza synteza tej wojny dostępna na rynku. Warto.

Monumentalna synteza jednego z najtragiczniejszych epizodów w historii Europy. Autor nie poszedł po łebkach, sam wstęp opisujący przyczyny wybuchu powstania antyhabsburskiego w Czechach to jakieś 1/3 objętości.
Wilson prowadzi nas po konflikcie chronologicznie, nigdy nie zdarza mu się skakać do przodu z wydarzeniami. Narracja po roku 1618 to właściwie opis wojny od jednej...

dzieło kompleksowe jeśli chodzi o wojnę XXX letnią . Po prostu nie sposób nic więcej napisać na ten temat . Nie jest to Battle Cry of Freedom. Historia wojny secesyjnej McPhersona ale powiedziałbym że zaraz po niej.

dzieło kompleksowe jeśli chodzi o wojnę XXX letnią . Po prostu nie sposób nic więcej napisać na ten temat . Nie jest to Battle Cry of Freedom. Historia wojny secesyjnej McPhersona ale powiedziałbym że zaraz po niej.

Wreszcie w ręce polskich czytelników trafiła książka godnie prezentująca temat jednej z największych wojen w dziejach europejskich. Jak na skalę i znaczenie (inna sprawa czy znaczenie przypisywane zawsze zasłużenie) wojny trzydziestoletniej dostępna w Polsce literatura tematu jest mniej niż skromna. Pojawienie się pracy Petera Wilsona wyraznie poprawiło tę sytuację.

Tom ma słuszny rozmiary (niemal 900 stron) choć na opis tak długiego, złożonego i toczącego się na kilku frontach konfliktu to wciąż za mało. Widać to już we wstępie do tematu głównego. Geneza i zaczyn wojny zajmują w książce 250 stron - niemal 30% objętości opracowania. To dobrze bo złożone przyczyny eksplozji przemocy jaka pochłonęła kawał europy w roku 1618 są tu wyłożone kompleksowo i czytelnie. Daje to jednak pojęcie jak skrótowa siłą rzeczy musi być historia właściwa całej wojny skoro poświęcono jej ledwie 2.5 raza więcej kart niż genezie.

Opis lat 1618 - 1648 prowadzony jest przez pryzmat samych działań wojennych. Jest tutaj trochę polityki oraz właściwej epoce dynastyki. Aspektów ekonomicznych czy społecznych z kolei jest niewiele - z czegoś autor musiał zrezygnować. Śledzimy więc losy wojennych zmagań i postaci, które na epoce odcisnęły swoje piętno. Widać, że historia wojskowości jest Wilsonowi nieobca, książka wiele tutaj prezentuje. Szczegółowe są opisy co ważniejszych bitew i oblężeń. Nakreślone jest tło ówczesnej kultury militarnej. Wojskowość tamtej epoki jest mi bliskim tematem ale i tak sporo się tutaj dowiedziałem.

Umiejętność prezentacji swojej potężnej wiedzy w formie pisanej nie jest tutaj największym atutem autora. "Tragedia Europy" nie jest łatwa w lekturze, mimo, że porządek samej pracy jest chronologiczny czyli najłatwiejszy do odczytania i przyswojenia. Mamy tutaj suchy, momentami nieprzystępny, język opracowania historycznego, który wielu może zniechęcić. Można też odnieść wrażenie, że Wilson odczuwa sympatię wobec obozu katolickiego, w swoich interpretacjach jest mu stale sprzyjający, z kolei protestantów zdaje się traktować z niezwykłą surowością. Rzucający się w oczy brak obiektywizmu to u historyka spora wada, puszczam ją w jednak w tym przypadku w niepamięć w imię czerpania ze skarbnicy wiedzy o tych fascynujących i złożonych czasach.

Wreszcie w ręce polskich czytelników trafiła książka godnie prezentująca temat jednej z największych wojen w dziejach europejskich. Jak na skalę i znaczenie (inna sprawa czy znaczenie przypisywane zawsze zasłużenie) wojny trzydziestoletniej dostępna w Polsce literatura tematu jest mniej niż skromna. Pojawienie się pracy Petera Wilsona wyraznie poprawiło tę sytuację.

Tom...

Książka jest bardzo solidnym zbiorem wiedzy na temat Wojny 30-letniej, jej przyczyn i konsekwencji. I jest to właściwie jej jedyna poważna zaleta.
Historia jest tu budowana dość ściśle chronologicznie, co ułatwia narrację. Wilson działa jednak w myśl zasady piszę co wiem, a nie wiem co piszę. Stąd niekiedy mamy ogromne nagromadzenie faktów - np. na temat formacji wojskowych, czy poszczególnych statystów historii - a w międzyczasie gdzieś kompletnie giną kluczowe wydarzenia, które decydują o przebiegu wydarzeń - dobrze to widać chociażby w całym wątku duńskim, gdzie Chrystian IV wygląda jakby się po tych Niemczech całkiem bez celu pałętał (jeśli chodzi o tło i sens wydarzeń jest tam pusto - od Traktatu Haskiego, aż po Pokój w Lubece).
Wilson zgromadził więc ogromną wiedzę, ale nie umiał jej przekształcić w wartościową narrację historyczną.
Inna sprawa to jego nieprawdopodobna jednostronność w opisie wydarzeń. Habsburgowie i wszyscy Katolicy wychodzą tu na dzielnych mężów (czasem niezrozumiałych przez ludzi i historię jak Ferdynand II),a Protestanci to po prostu głupi i zawzięci awanturnicy. Najlepiej widać to w relacji bitwy pod Lutzen, która wg. Wilsona była zderzeniem geniuszu Wallensteina i tępej siły Gustawa Adolfa. I według niego to właściwie cesarscy wygrali, tylko się trochę zgapili.

Książka jest bardzo solidnym zbiorem wiedzy na temat Wojny 30-letniej, jej przyczyn i konsekwencji. I jest to właściwie jej jedyna poważna zaleta.
Historia jest tu budowana dość ściśle chronologicznie, co ułatwia narrację. Wilson działa jednak w myśl zasady piszę co wiem, a nie wiem co piszę. Stąd niekiedy mamy ogromne nagromadzenie faktów - np. na temat formacji...

Monumentalna, ale naprawdę bardzo trudna, mnóstwo szczegółów i stosunkowo mało ogólnych analiz. Pozycja adresowana raczej do osób zaawansowanych. W moim przypadku brak szczegółowej wiedzy o XVII-wiecznej Europie powodował, że przy lekturze konieczne było bardzo często sięganie do innych źródeł, aby zrozumieć treść książki. Ostateczne jednak książka warta polecenie - niewiele jest polskojęzycznej literatury w przedmiocie jednej z najważniejszych europejskich wojen.

Monumentalna, ale naprawdę bardzo trudna, mnóstwo szczegółów i stosunkowo mało ogólnych analiz. Pozycja adresowana raczej do osób zaawansowanych. W moim przypadku brak szczegółowej wiedzy o XVII-wiecznej Europie powodował, że przy lekturze konieczne było bardzo często sięganie do innych źródeł, aby zrozumieć treść książki. Ostateczne jednak książka warta polecenie -...

Książka warta swojej ceny nie tylko z racji swojej wagi i ilości stron (ponad 800 kartek z dobrego papieru;)).
Ponieważ autor włożył ogromny wysiłek w przygotowanie tej pozycji, oceniam ta książkę bardzo wysoko. Według mnie książka rzetelnie i w miarę wyczerpująco opisuje konflikt, tym bardziej że sam wstęp to ponad 250 stron. Za wstęp ogromny plus, bo opisuje genezę konfliktu, gdzie autor sięga nawet 80 lat wstecz do połowy XIV w. i do większość Państw w Europie, nakreślając wiele aspektów ekonomiczno-społecznych.
Druga cześć książki (sam opis konfliktu),też jest przygotowania bardzo dobrze, jak dla mnie (osoby która miała mgliste pojęcie o tym konflikcie) ta książka wprowadziła i uporządkowała kawał wiedzy, tym bardziej że autor zgrabnie zazębił wydarzenia Wojny trzydziestoletniej z innymi państwami Europy. To chyba jest największy plus tej pozycji, ponieważ daje szerszy obraz Europy i tego, co z czego wynikało i jakie poszczególnione wydarzenia miały implikacje w innych państwach. Jak dla mnie Autor umiejętnie przedstawia ciąg przyczynowo-skutkowy tego konfliktu, oraz skutki jaki wywierał na inne państwa. Niby nie była to wojna ogólnoeuropejska, ale wywierała wpływ na cały kontynent a pośrednio i na cały Świat po przez państwa kolonialne (gł.: Hiszpanii, Portugalii, Holandii). Dlatego uważam że jest to świetna pozycja - gorąco ją polecam, mimo tego że momentami autor jest za bardzo szczegółowy, oraz to że czasami za bardzo skacze "po mapie", co też lekko utrudnia orientacje.
Jest to też dobra książka dla osób, które myślą, że my (jako Polacy) jesteśmy swarliwym narodem. Wojna trzydziestoletnia tj. jej: geneza, przebieg i następstwa, wyraźnie pokazują że Niemcy były również bardzo podzielone wewnętrznie. Ilość sojuszy, zmian stron, zasięg oraz zdrad naprawdę daje do myślenia. Do tego kolejnym plusem tego autora i tej książki jest sprawna narracja autora, który nie pozwala się zagubić w tym galimatiasie sprzecznych celów i różnych polityk poszczególnych uczestników konfliktu.
Kolejnym plusem jest pokazanie tego konfliktu wielowymiarowo, ze szczególnym uwzględnieniem ekonomi, ale też religii i stosunków społecznych.
Choć autor o tym nie pisze wprost, jest też ciekawy i dający dużo do myślenia watek dla Polskiego czytelnika.
Z moich spostrzeżeń po przeczytaniu tej pozycji ciekawe jest to że Rzeczpospolita prawie w ogóle nie wykorzystała sytuacji i osłabienia Cesarstwa. Były dwa momenty na początku konfliktu około 1620 i następnie około 1635 roku, kiedy cesarz był gotów zrzec sie Śląska na rzecz Polski, w zamian za pomoc militarną w walce przeciw Czeskim protestantom/buntownikom a później Szwecji. Polska nie weszła na większą skalę w ten konflikt, ale nie uchroniło to jej to przed skutkami tego starcia, ponieważ państwa ościenne miały coraz większe aspiracje i w wyniku tego konfliktu (gł. Szwecja i Brandenburgia) rozwijały się, ale niestety kosztem Polski. W następnych latach i stuleciach taka ignorancja polityki zachodniej na rzecz wschodu i południa zemściła się w postaci zaborów.
Zastanawia mnie to że Polska racja stanu koncertowała się zajmowaniu prawie bezludnych Inflant, a nie na przejęciu Śląska czy tez Pomorza zachodniego, tym bardziej że w czasie tego konfliktu można było odzyskać wcześniej zajęte ziemie (gł. chodzi mi o Śląsk, kiedy to my byliśmy w rozbiciu dzielnicowym). Biorąc udział w tym konflikcie była szanse na pokonanie np. Szwecji tym bardziej, że mieliśmy znacznie większy potencjał niż Szwecja i Brandenburgia razem wzięte. Takie postawienie się "obok" tego konfliktu Europejskiego w zasadzie wypchnęło nas z polityki Europejskiej, a szkoda, bo była to naprawdę dobra okazja żeby coś dla siebie ugrać. Tak sobie myślę (gdybam),że skoro w tym czasie i tak mieliśmy konflikt ze Szwecją o "puste" Inflanty, ale też i o Prusy Książęce, to pokonując ja w tej wojnie na terenie Niemiec, mielibyśmy i Inflanty i może nawet Śląsk i byłby duża szansa że po przegranej w Niemczech nigdy by nie najechali Polski (tzw. Potop Szwedzki 1654-5) - no ale to gdybanie, natomiast z perspektywy czasu widać, że racja stanów dynastii Wazów nie koniecznie była spójna z Polska racją stanu. Chociaż pokonanie Szwecji na terenie Niemiec mogło by dać Wazom powrót na Szwedzki tron, to jednak nie zdecydowali się zaatakować Szwecji w momencie osłabienia na terenie Niemiec i wykorzystać nadążającą się okazję…dlaczego?….to już zostawiam na dalsze gdybania;)
I to jest kolejny duży plus tej książki, że obok faktów autor zmusza do refleksji/myślenia, zastanowienia się co by było gdyby było…, wł. dzięki temu że umiejętnie umie dostarczyć i przedstawić wydarzenia,
Podsumowanie też jest rzetelną częścią książki, tak wiec sumaryczna ocena tej pozycji wg. mnie jest bardzo wysoka i gorąco polecam tą pozycję :).
Długa recenzja, dla długiej książki ;).

Książka warta swojej ceny nie tylko z racji swojej wagi i ilości stron (ponad 800 kartek z dobrego papieru;)).
Ponieważ autor włożył ogromny wysiłek w przygotowanie tej pozycji, oceniam ta książkę bardzo wysoko. Według mnie książka rzetelnie i w miarę wyczerpująco opisuje konflikt, tym bardziej że sam wstęp to ponad 250 stron. Za wstęp ogromny plus, bo opisuje genezę...

Książka opisuje zarówno wielki europejski konflikt z lat 1618-1648 jak i jego przyczyny oraz skutki. Przyczyny wojny są bardzo obszernie opisane i zajmują około jednej czwartej książki, skutki to jedynie końcowy rozdział.

Ważną cechą książki jest to, że autor konfrontuje różne źródła ze sobą. Stara się również nie patrzeć na tą wojnę z perspektywy ukształtowanej w XIX wieku w wyniku rywalizacji Austrii z Prusami.

Minusem jest lekko chaotyczny opis. Pojawia się mnóstwo nazwisk i nazw landów, księstw oraz miast. Czasem można mieć problem by stwierdzić, czy jakaś postać dowodzi armią cesarską czy protestancką.

Książka opisuje zarówno wielki europejski konflikt z lat 1618-1648 jak i jego przyczyny oraz skutki. Przyczyny wojny są bardzo obszernie opisane i zajmują około jednej czwartej książki, skutki to jedynie końcowy rozdział.

Ważną cechą książki jest to, że autor konfrontuje różne źródła ze sobą. Stara się również nie patrzeć na tą wojnę z perspektywy ukształtowanej w XIX...

Jedna z najcięższych książek jakie przyszło mi do tej pory przeczytać. Bynajmniej nie przez nieciekawy styl pisania autora, czy chaotyczność. Jest to opracowanie niesamowicie szczegółowe i dopracowane pod każdym względem, ilość wymienionych postaci historycznych, wydarzeń, bitew, wzajemnych relacji między tymi postaciami i wydarzeniami, a także konsekwencji tychże sprawiło, że by w pełni docenić tą książkę czytałem ją małymi dawkami przez niemal 6 miesięcy. Było warto.

Jedna z najcięższych książek jakie przyszło mi do tej pory przeczytać. Bynajmniej nie przez nieciekawy styl pisania autora, czy chaotyczność. Jest to opracowanie niesamowicie szczegółowe i dopracowane pod każdym względem, ilość wymienionych postaci historycznych, wydarzeń, bitew, wzajemnych relacji między tymi postaciami i wydarzeniami, a także konsekwencji tychże sprawiło,...