Nie nadużywając słów, które - jak pisał Jan Kasprowicz, jeden z ulubionych poetów Profesora - "rzadko na moich wargach" powinny się pojawiać, trzeba tu jednak wspomnieć i o tym, że sam Profesor zawsze nam przypominał o obywatelskim i patriotycznym znaczeniu pracy polonisty. Bardziej zresztą - jak to on - swoją postawą niż słowami. Ale ktoś, kto wczyta się w jego prace, na przykład w sylwetkę biograficzną i naukową Antoniego Małeckiego, bez trudu domyśli się, że do cech wzorcowych polonisty, wpisanych w portret jednego z jej założycieli, Profesor zalicza oprócz zdolności naukowych także i to, że Małecki "swoją działalność uniwersytecką traktował nie tylko jako zawód, ale także, a może nawet przede wszystkim, jako swego rodzaju misję i służbę wobec narodu". A w postawie Profesora jako badacza i nauczyciela akademickiego powadze rzeczy wielkich, których nigdy nie traci z oczu, towarzyszy stale powaga cnót codziennych, ale bynajmniej nie małych, których jest niedoścignionym wzorem [...] (ze wstępu)