Pamiętacie tę uroczą trzydziestoparolatkę, która prowadząc dziennik, uwieczniała swoje niekończące się pasmo nieszczęść, marzeń o miłości i ciągot do alkoholu, papierosów oraz nieustającej kontroli wskazań swojej wagi? To teraz wyobraźcie sobie tę samą Bridget Jones, ale z odciętym fragmentem ciała swojej ofiary w jednej ręce i z zakrwawionym nożem w drugiej…

Połączenie niemożliwe? Nic bardziej mylnego! Dziwię się teraz, że na ten pomysł ktoś wpadł tak późno, ale… Lepiej późno niż wcale, prawda? Dokonało się – oto brytyjska pisarka C.J. Skuse stworzyła „Złotko” oraz jej główną bohaterkę o imieniu Rhiannon. Jest to młoda, bo zaledwie dwudziestosiedmioletnia kobieta, na co dzień pracująca w redakcji jednej z angielskich gazet, usilnie pragnącą bardziej odpowiedzialnego i godnego jej oczekiwaniom stanowiska. Kobieta, marząca o wydaniu swojej książki, ale ciągle spotykająca się z odmowami wydawnictw, których uraczyła swoim dziełem. Kobieta, pozostająca w związku z mężczyzną pozornie do bólu w niej zakochanym, ale jeszcze boleśniej ją oszukującym. Kobieta, która nienawidzi niemal wszystkich ludzi z powodów ważkich, ale i tych całkiem błahych. Kobieta wyzuta z emocji, ludzkich odruchów i empatii. Kobieta żądna ofiar i ich krwi.

I tak pamiętnik Rhiannon mógłby posłużyć za wierną kopię pamiętnika Dextera, gdyby nie jeden drobny szczegół. Rhiannon to urodzony pechowiec w spódnicy. To, co sobie zaplanuje rzadko jej wychodzi. To czego pragnie rzadko się ziszcza. A to czego się dotknie lubi się zepsuć, nie powieść i być w całej rozciągłości na „nie” w stosunku do niej samej. Chyba, że dopada ją żądza mordu…

Porównanie „Złotka” do Dextera i Bridget jest jak najbardziej trafne. Mamy tu rządzę zemsty, krew i ofiary. Mamy też pechową kobietę, której mało co w życiu wychodzi, tak jakby tego chciała. Z tą drobną różnicą, że Bridget w swoim dzienniku każdego dnia zlicza ilość wypitego alkoholu i liczbę kilogramów, którą pokazuje waga. Rhiannon na samym początku swoich wpisów dzieli się z czytelnikami listą ludzi, których obecność na świecie mocno jej wadzi i których zapewne chciałaby się czym prędzej pozbyć. No i nie jest też tak słodka w swojej prostocie jak Bridget. Jest ostra, wulgarna i zimna. A co różni ją od Dextera? Cóż, nie jest mężczyzną…I tyle na ten moment - musi wam wystarczyć.

By dowiedzieć się więcej, sami musicie sięgnąć po „Zlotko”. Czy będziecie zaintrygowani życiem bohaterki? Bez wątpienia. Czy Rhiannon was rozbawi? Niejednokrotnie. Czy ta młoda morderczyni was zniesmaczy? Bo to raz…? Myślę, że książka Skuse nikogo nie zostawi obojętnym. To jedna z tych, którą albo się bardzo lubi albo wręcz przeciwnie. Dla tej pierwszej grupy będzie świetną rozrywką, okraszoną wieloma wybuchami śmiechu. Na te jesienne i smętne wieczory, które są przed nami - w sam raz!

Ewa Szczepańska