Z satysfakcją stwierdzam, że po kilku nieco słabszych książkach „Motywy osobiste” bez wątpienia można zaliczyć do najbardziej udanych powieści Aleksandry Marininy.
Autorka od wielu lat pisze w charakterystyczny dla siebie sposób, tworząc nie dający się podrobić klimat i pod tym względem nic się nie zmienia. Jak zawsze kluczową rolę odgrywa Nastia Kamieńska, która po przejściu na milicyjną emeryturę pracuje w agencji detektywistycznej swojego starego przyjaciela Stasowa.
Doszedłem do wniosku, że tak naprawdę jedynym czynnikiem wpływającym na moją ocenę jej książek jest pomysł na fabułę. To jedyna rzecz, która u Marininy faluje, pozostałe są niezmiennie na najwyższym poziomie.
W „Motywach osobistych” fabuła wciąga od samego początku. Intryga kryminalna jest mocno zakręcona, ale wszystko zgrabnie się klei i do samego końca nie można być pewnym ostatecznego wyjaśnienia zagadki.
Jak zwykle bardzo dobrze się to czyta i bez wahania mogę tę książkę polecić każdemu, kto w powieści kryminalnej chciałby odetchnąć od psychopatów i epatowania bestialstwem.

Z satysfakcją stwierdzam, że po kilku nieco słabszych książkach „Motywy osobiste” bez wątpienia można zaliczyć do najbardziej udanych powieści Aleksandry Marininy.
Autorka od wielu lat pisze w charakterystyczny dla siebie sposób, tworząc nie dający się podrobić klimat i pod tym względem nic się nie zmienia. Jak zawsze kluczową rolę odgrywa Nastia Kamieńska, która po...