Liczba stron: 642
Ocena: 8/10

Zakończenie Kapłanki w Bieli tak mną wstrząsnęło, że nie mogłam się powstrzymać od sięgnięcia po Ostatnią z Dzikich - drugą część 'Ery Pięciorga'.

Tak jak w poprzedniej części, Trudi Canavan używa narracji trzecioosobowej. Muszę przyznać, że w tym tomie ciągłe zmiany narratorów wywołują o wiele większe napięcie.

Auraya nie potrafi zatrzeć wspomnień z niedawno stoczonej bitwy. Myśl o tym ile osób zginęło nie pozwala jej na spokojny sen. Jednak nowe zadanie stawia ją na nogi. Tworzenie szpitala, w którym cyrkliańscy kapłani mają współpracować z tkaczami snów to wielkie wyzwanie. Niektórzy ludzie popierają ten pomysł, inni protestują przeciwko niemu. Auraya zaczyna tracić nad wszystkim kontrolę. Z ulgą przyjmuje, że musi polecieć do Si. Jednak tam czeka na nią nowy problem - Leiard. Poprzez częste spotkania zaczyna dostrzegać duże zmiany w zachowaniu tkacza snów. Czy Biała będzie potrafiła odbudować zniszczoną przyjaźń?

Te dwie części mają to do siebie, że zakończenia wywołują silne emocje. Pod koniec pierwszej książki trochę się pozłościłam, a teraz się popłakałam. To zadziwiające jak książka może wpłynąć na człowieka. Czasami przy innych 'lekturach' potrafiła mi się zakręcić jedna łezka w oku, ale tym razem po zakończeniu Ostatniej z Dzikich miałam mokre całe policzki..

Pomimo tego, że kontynuacja opowieści ma następne prawie 650 stron, czyta się ją szybko i bez żadnych problemów. Książka była ciekawa, wciągająca i nie pozwalała na nudę, ponieważ ciągle coś się działo. Ostatnia z Dzikich była wspaniała.
Bez dwóch zdań - Polecam!

Liczba stron: 642
Ocena: 8/10

Zakończenie Kapłanki w Bieli tak mną wstrząsnęło, że nie mogłam się powstrzymać od sięgnięcia po Ostatnią z Dzikich - drugą część 'Ery Pięciorga'.

Tak jak w poprzedniej części, Trudi Canavan używa narracji trzecioosobowej. Muszę przyznać, że w tym tomie ciągłe zmiany narratorów wywołują o wiele większe napięcie.

Auraya nie potrafi zatrzeć...