Za siedmioma kartkami, za siedmioma rozkładankami był sobie las - prawdziwy, choć papierowy. Las sobie zaskakująco rósł, a wiatr głosy życia przyrody niósł: szum drzew, odgłosy zwierząt i rozmowy ludzi. A im dalej w las, tym ich wszystkich było więcej. Aż tu dnia pewnego stało się coś dziwnego – do tych odgłosów znajomych dołączył huk mechanicznych olbrzymów, a zwierzęta zaczęły uciekać…

Cudownie prosta w swej skomplikowanej strukturze, zabawna i poruszająca poważne tematy książka duetu magików – inżynierów papieru Anouck Boisrobert i Louisa Rigaud wreszcie dostępna w Polsce! Tekst napisała Sophie Strady, a szalone rozwiązania w zakresie inżynierii papieru dopracował Bernard Duisit. Wydawnictwo Dwie Siostry podarowało polskim czytelnikom podwójną okazję do radości, bowiem oprócz recenzowanego tu woluminu „W lesie” jednocześnie ukazał się także tom „W morzu”, dzięki czemu można przemierzać leśne szlaki książkowej architektury papieru, by po chwili zanurzyć się w wodnych odmętach konstrukcji następnego dzieła.

Książka zachwyci zarówno najmłodszych czytelników, jak i ich dziadków oraz rodziców, a może nawet rodzeństwo w wieku nastoletnim. Każdy znajdzie tu coś dla siebie – od treści skłaniającej do refleksji, przez genialną konstrukcję książki, do możliwości czynnego udziału w odbudowywaniu lasu (przesuwanie elementów). Nawet wybredni czytelnicy i wytrawni poszukiwacze dzieł niezwykłych i eksperymentalnych (do których mam zaszczyt się zaliczać) będą zachwyceni niesamowitymi pomysłami zastosowanymi w tomie wraz z równoważącą je prostotą ilustracji. Niepowtarzalna genialność książki zapiera dech i inspiruje do stawiania pytania dlaczego nikt wcześniej nie wpadł na podobny pomysł. Mały odbiorca zaś, zafascynowany książką, po pierwszej wspólnej lekturze przegląda z wypiekami na twarzy każdą ze stron po wielokroć, szukając ważnych postaci na ilustracjach, opowiadając raz za razem całą historię, naśladując odgłosy zwierząt (i nie tylko) oraz wyczarowuje przed kolejnymi osobami z rodziny trójwymiarowy świat, podsuwając im książkę przed oczy i z ekspresją opowiadając o jej niezwykłości.

Zabrakło tylko jednego drobnego szczegółu, aby przyznać tomowi najwyższą ocenę – podkreślenia wagi dbania o las przez każdego z nas oraz informacji, że do jego powstania potrzeba co najmniej kilkudziesięciu lat. Ogromnie za to cieszy dbałość o ekologiczną produkcję książki, bowiem do jej wydrukowania wykorzystano papier mieszany pochodzący z odpowiedzialnych źródeł oraz przyjazne dla środowiska farby sojowe. Informacje te wydrukowano na odwrocie przedniej okładki i można je przeczytać dziecku oraz wykorzystać jako dobry początek do rozmowy na temat ekologii, wykorzystania naturalnych zasobów przez człowieka, odpowiedzialności ekologicznej każdego z nas oraz możliwości ograniczania ilości produkowanych przez nas śmieci (ruch zero waste). Sycąc tą niezwykłą lekturą swoje zmysły, ciekawość poznawczą, potrzeby estetyczne oraz emocjonalne (relacja dziecko - dorosły) nie zapominajmy o edukacyjnej wartości tej pięknej książki. Niech wyniesiona z niej nauka nie idzie w las!

Jowita Marzec