Książką „Córki Wawelu” autorka wspaniale wpisuje się w historię polskiej powieści historycznej. Zbeletryzowane losy postaci historycznej Dosi, ulubionej karlicy Jagiellonek są fantastyczną przygodą ukazującą wiek XVI w Polsce i w Europie. Historia dworu Zygmunta Starego, a później Zygmunta Augusta wpisuje się w historię innych dworów Europejskich i początek zmian w Europie jakie wprowadził renesans Możemy poznać życie codzienne dworu jak i najważniejsze wydarzenia, które na tym dworze się odbywają. Jest to jednak historia kobiet na tym dworze widziana oczami kobiet. Możemy poznać rolę kobiet na dworze, ich codzienne życie i edukację. Każdy rozdział traktuje o innym aspekcie ich życia, jak i życia na dworze. Poznajemy jak dzięki drukowi i korespondencji wzajemnej zachodzi zmiana. w pozycji i roli kobiety. Narratorką jest Dosia, która opowiadając swoje dzieje opowiada dzieje Izabeli, Jadwigi, Zofii, Katarzyny i Anny, córek Zygmunta Starego. Możemy też obserwować damy dworu, mieszczki, wieśniaczki, a nawet ladacznice.
W mistrzowski sposób autorka połączyła wątki popularnonaukowe i z narracją epicką. To co zasługuje na uznanie to język, barwny i plastyczny. Nie jest to sucha powieść historyczna, ale opowieść kłębiąca się emocjami. Przeżywamy razem z bohaterkami ich marzenia, lęki, frustracje, smutek i ból, ale też chwile szczęścia. Jest to książka jedyna w swoim rodzaju. Z jednej strony pochłonęła mnie fabuła, z drugiej strony miałam przyjemną powtórkę z historii.
Polecam ją wszystkim, nie tylko miłośnikom historii.

Książką „Córki Wawelu” autorka wspaniale wpisuje się w historię polskiej powieści historycznej. Zbeletryzowane losy postaci historycznej Dosi, ulubionej karlicy Jagiellonek są fantastyczną przygodą ukazującą wiek XVI w Polsce i w Europie. Historia dworu Zygmunta Starego, a później Zygmunta Augusta wpisuje się w historię innych dworów Europejskich i początek zmian w...