Początek mocny, potem spore zwolnienie akcji, odrobina (nawet spora ta odrobina…) męczącej nudy i znów polepszenie pod koniec, choć bez tak dużych emocji, jak na początku.

Wersja słuchana, audiobook. Co ważne, słuchana w samochodzie, w drodze do Rosji… No nie powiem, ale po brutalnym początku opowieści, nogę z gazu nieco ściągnęłam i już się na wschód tak mocno nie spieszyłam…

Nie polubiłam Rosji po mojej pierwszej tam wizycie, nie polubiłam również po wysłuchaniu tej książki. Obraz putinowskiej Rosji wyłaniający się z „Maestra…” nie jest przyjemny. Jak jest kasa, to zapewne nielegalna, jak kręci się biznes, to kręci się też przekręty, jak jest konflikt, to jest i spluwa. Co tu lubić?

Jednym z głównych bohaterów powieści jest Tom Blixen, finansista pochodzący ze Szwecji, od 10 lat mieszkający w Moskwie. Do jego nielicznych przyjaciół należy Frederik Kastrup, adwokat, od 12 lat pracujący i wiodący szczęśliwe życie w Rosji. Decyzja Toma o współpracy z RusOilem, potentatem przemysłu naftowego, zmienia życie obu przyjaciół. Tu właśnie powinna zacząć się rwąca z kopyta, wciągająca i niedająca o sobie zapomnieć akcja.

Sama historia ze spółką, przejmowaniem akcji, dążeniem do posiadania pakietu kontrolnego mogła być niezła, ale mnie zmęczyła, znudziła. Gubiłam się w tym niejednokrotnie i początkowo zrzucałam to na moje małe skupienie, ale szybko zauważyłam, że to nie do końca powód moje zagubienia w akcji. Nie wszystko w powieści jest logiczne, niekiedy wręcz autor mocno naciąga sytuacje, tak że wydają się one mało realne. Zakończenie zbyt zachodnioeuropejskie – happy end mało pasujący do reszty powieści utrzymanej w klimacie Rosji kojarzącej się z przekrętami i władzą absolutną, która nic sobie nie robi z istnienia zwykłych ludzi.

„Maestro z Sankt Petersburga” to pierwszy tom trylogii Mroczna Moskwa. Nie wiem, czy mam ochotę sięgnąć po kolejną część.

http://tak-sobie-czytam.blogspot.com/2017/06/maestro-z-sankt-petersburga-camilla.html

Początek mocny, potem spore zwolnienie akcji, odrobina (nawet spora ta odrobina…) męczącej nudy i znów polepszenie pod koniec, choć bez tak dużych emocji, jak na początku.

Wersja słuchana, audiobook. Co ważne, słuchana w samochodzie, w drodze do Rosji… No nie powiem, ale po brutalnym początku opowieści, nogę z gazu nieco ściągnęłam i już się na wschód tak mocno nie...