https://naszksiazkowir.blogspot.com/2017/10/eileen-curtright-spalone-mosty.html

Czasami mam ochotę sięgnąć po książkę, która wydaje się prosta, zwyczajna i będzie przyjemnym oderwaniem się od cięższych klimatów. „Spalone mosty” chciałam przeczytać, bo zaciekawił mnie wątek samotnej matki w małym miasteczku, w którym nic się nie ukryje oraz podane w opisie perypetie, które miały stać się udziałem głównej bohaterki. Moja ciekawość została zaspokojona, a książka okazała się nieporywającą, ale przyjemną i pełną humoru historią, którą czytałam z uśmiechem na twarzy.

Jak już wcześniej wspomniałam główną bohaterką książki jest samotna matka, Rebecca, która pracuje w klinice leczenia bezpłodności. Muszę powiedzieć, że mimo jej dziwactw, zdołałam ją polubić przede wszystkim za humor i ciekawe podejście do wielu spraw, które pojawiały się w jej życiu. Chociaż nie zawsze podobało mi się jej zachowanie, jest postacią którą oceniam raczej na plus. Zresztą inni bohaterowie wykreowani zostali w powieści dość starannie, a sam styl autorki jest bardzo przyjemny w odbiorze i książkę czyta się szybko. Historia nie jest porywająca, nie sprawia że chcemy tylko jak najszybciej przewrócić kartkę i dowiedzieć się, co się stanie za chwilę, ale przecież nie jest to żaden dreszczowiec: to prosta opowieść o kobiecie, o matce, o siostrze, o współpracowniczce, która jak każdy z nas ma swoje gorsze i lepsze dni. Właśnie realizm w książce bardzo mi się podobał, bo dzięki temu naprawdę można było poczuć, jakby historia rozgrywała się zaraz obok, a to zawsze jest przyjemne doświadczenie podczas lektury.

Pojawiło się tutaj dość sporo wątków, bo książka nie traktuje jedynie o samotnym rodzicielstwie Rebbeki. Mamy tu wgląd w jej życie zawodowe, w życie osobiste, w jej relacje z wieloma osobami z życia, które lubi lub nie, i choć ta opowieść wydaje się nudna, tak nie jest – zaglądamy do życia Rebbeki i jej bliskich, obserwujemy kolejne zdarzenia i naprawdę zagłębiamy się coraz bardziej w to, co się dzieje bez żadnego znudzenia. Powiem jednak szczerze, że początek książki podobał mi się o wiele bardziej, niż jej zakończenie, dlatego że już przy ostatnich rozdziałach miałam wrażenie, jakby nagromadziło się jednak zbyt dużo wątków i zdarzeń, żeby można było je w dobry sposób zakończyć.

Ostatecznie jednak nie uważam za straconego czasu, który poświęciłam książce. Jest to powieść obyczajowa, pokazująca w swobodnym, miękkim stylu wszystkie cienie i blaski życia samotnej matki, która stara się nie tylko spełnić w życiu osobistym, ale i zawodowym. Dobre decyzje, złe decyzje – a takie zdarzają się każdemu z nas – które podejmuje Rebecca są opisane w ciekawy, czasami naprawdę pełen humoru sposób. Nie jest to książka, która wyciśnie łzę, chwyci za gardło albo nami potrząśnie – ale przecież wcale nie musi. „Spalone mosty” to ciekawa i dobra powieść, którą spokojnie można przeczytać przy kubku ciepłej herbaty w długi jesienny wieczór, dzięki czemu miło spędzi się czas, i właśnie do tego Was zachęcam.

https://naszksiazkowir.blogspot.com/2017/10/eileen-curtright-spalone-mosty.html

Czasami mam ochotę sięgnąć po książkę, która wydaje się prosta, zwyczajna i będzie przyjemnym oderwaniem się od cięższych klimatów. „Spalone mosty” chciałam przeczytać, bo zaciekawił mnie wątek samotnej matki w małym miasteczku, w którym nic się nie ukryje oraz podane w opisie perypetie, które...