Kontynuacja powieści „Wojna światów – W równowadze”, gdzie podczas II Wojny Światowej dochodzi do inwazji jaszczurów z kosmosu, a dotychczasowi przeciwnicy muszą połączyć siły przeciwko wspólnemu wrogowi. W tym tomie różne państwa zaczynają pracować nad skonstruowaniem broni atomowej, a wojna przeciwko najeźdźcom trwa nadal.

Ten tom powiela wszystkie błędy poprzedniczki. Mamy tutaj nieciekawych bohaterów, których perypetie przypominają kiepską telenowelę. Kosmici są bardziej żałośni niż groźni i dają się łatwo oszukać ludziom. Na dodatek wiele najbardziej spektakularnych zdarzeń dzieje się „poza kadrem” – są jedynie krótko wspomniane. W tym tomie dochodzi do tego również niewielki rozwój fabuły. Mamy tu wprawdzie pewne zmiany w życiu paru bohaterów, a także mówi się o ważnych wydarzeń, ale przez większość czasu fabuła drepcze w kółko, przez co lektura szybko staje się dosyć nużąca. Jedynie finał rusza akcję bardziej do przodu i w pewien sposób zmienia stan rzeczy. Zostaje też ujawniona pewna interesująca informacja dotycząca planów najeźdźców, która mogłaby zmienić trochę nastawienie części społeczeństwa do dalszej walki. Niestety wątek ten zostaje dosyć szybko porzucony.

Powieść broni się głównie dobrze odwzorowanymi realiami historycznymi. Pojawia się tu wiele znanych postaci np. Otto Skorzenny, Wiaczesław Mołotow czy Shigenori Togo. Zachowują się zgodnie ze swoimi charakterami i pomimo pozornego sojuszu pokazane jest, że poszczególne nacje starają się przy tym ugrać coś dla siebie.

Podsumowując, jeżeli ktoś nie jest pasjonatem historii, którego może fascynować jak poszczególne wydarzenia potoczyły się inaczej, to raczej odradzam.

Kontynuacja powieści „Wojna światów – W równowadze”, gdzie podczas II Wojny Światowej dochodzi do inwazji jaszczurów z kosmosu, a dotychczasowi przeciwnicy muszą połączyć siły przeciwko wspólnemu wrogowi. W tym tomie różne państwa zaczynają pracować nad skonstruowaniem broni atomowej, a wojna przeciwko najeźdźcom trwa nadal.

Ten tom powiela wszystkie błędy poprzedniczki....