"A Ty dokąd?" trafiła w moje ręce z rozpędu przed spotkaniem autorskim w ramach DKK. I świetnie. To pierwsza książka autorki, o której ona sama mówi, że miała być z założenia terapeutyczna. Czy była? Tak. Zdecydowanie. Dla mnie to książka bardzo osobista, chociaż historie bohaterek nie mają ze mną nic wspólnego. Jednak pani Danuta potrafiła tak skonstruować postacie, że poza fabułą zawarła pewne wartości, dotyczące relacji, głównie z rodzin pochodzenia, które są na tyle uniwersalne, że mogą być niezależne od tego, co dzieje się w życiu Igi i Agaty. Rzeczywiście, w tą w sumie niezbyt obszerną powieść, zostało zgrabnie wplecione tyle przekazów terapeutycznych i tyle empatii, że czytając, co chwilę zatrzymywałam się nad tekstem i wpadałam w zadumę. To niezwykła i wcale nie tak powszechna umiejętność, żeby w literaturę kobiecą wpleść tyle wartościowego przekazu. Kobiecą, bo traktuje o kobietach, z punktu widzenia kobiet, które są narratorkami. Chociaż dla mężczyzn to może być skarbnica wiedzy o tym, jak funkcjonują kobiety. Bardzo bym chciała, żeby przeczytał to mój mąż, ale on niestety twierdzi, że nie czyta "nic nie znaczących polskich autorów", bo uważa to za stratę czasu. A może właśnie trzeba, bo oni też są wartościowi i w pewnym momencie mogą stać się bardzo znaczący. Pani Sadownik ma spore szanse, bo to, co zawarła w "A ty dokąd?", zapewne jest bliskie wielu kobietom, bardzo ważne i często skrywane w zakamarkach duszy. Ja już czekam na ciąg dalszy, który podobno jest w przygotowaniu i ma się ukazać jeszcze przed końcem roku. Autorka jest może mało znana, ale zdecydowanie warta docenienia.

"A Ty dokąd?" trafiła w moje ręce z rozpędu przed spotkaniem autorskim w ramach DKK. I świetnie. To pierwsza książka autorki, o której ona sama mówi, że miała być z założenia terapeutyczna. Czy była? Tak. Zdecydowanie. Dla mnie to książka bardzo osobista, chociaż historie bohaterek nie mają ze mną nic wspólnego. Jednak pani Danuta potrafiła tak skonstruować postacie, że...