Jest pełna akcji, humoru i nietuzinkowych bohaterów, dzięki czemu sobie przypominam, czemu pokochałam mangi. Magi jest pełne magii (jak to brzmi!) i, co cieszy mnie bardziej, jest mangą zakończoną! A biorąc pod uwagę moje preferencję cieszę się z tego niezmiernie, bo nie potrzebuję kolejnej ciągnącej się w nieskończoność serii! :D

http://kasikowykurz.blogspot.com/2019/09/magi-tomy-1-8.html

Jest pełna akcji, humoru i nietuzinkowych bohaterów, dzięki czemu sobie przypominam, czemu pokochałam mangi. Magi jest pełne magii (jak to brzmi!) i, co cieszy mnie bardziej, jest mangą zakończoną! A biorąc pod uwagę moje preferencję cieszę się z tego niezmiernie, bo nie potrzebuję kolejnej ciągnącej się w nieskończoność serii!...

Walka o przyszłość królestwa Balbadu wkracza w decydującą fazę. Bitwa pomiędzy dwoma Magi pokazuje wszystkim dzierżycielom naczyń z dżinami, jak bardzo ich opiekunowie są potężni. Aladyn dopiero jest na początku swojej drogi do wielkości, ale już teraz ukazuje swój potencjał, niestety musi ponieść również pewne koszty nowej mocy. Sytuacja mieszkańców królestwa mocno się komplikuje, kiedy na scenie pojawia się nowa siła, mająca niedługo przeciąć „własność” nad ludźmi. Ich jedyną szansą jest Alibaba, który nie tylko musi się pogodzić ze swoim pochodzeniem, ale również nauczyć się w pełni korzystać ze swoich zdobytych mocy. Jego pokojowa próba rozwiązania problemu, nie zdaje jednak egzaminu i zmuszony jest on do sięgnięcia po bardziej drastyczne metody, które przyniosą sporo cierpienia (zarówno jemu, jak i innym). Wyniszczająca walka o „sprawiedliwość” to jednak dla bohaterów tylko początek nowej bardzo niebezpiecznej drogi życiowej, którą będą musieli przejść, aby stać się jeszcze silniejsi (szczególnie jeśli chcą stawić czoła siłą zagrażającym całemu światu).

Tak jak to zostało wspomniane już w samym wstępie, początkowe tomiki serii to wesoła i pełna akcji przygoda epatująca świetną rozrywkową treścią. Czysto shonenowe elementy podlane arabskim klimatem wyciągniętym z literackiej klasyki „Baśni tysiąca i jednej nocy” sprawiły, że tytuł momentalnie znalazł spore grono wiernych czytelników. Pewien powiew zmian zaczął pojawiać się już w okolicach czwartej części. Już wtedy można było dostrzec, że pomysłodawca serii chciał, aby jego tytuł oferował coś więcej niż tylko dobrą zabawę. Historia zaczęła powoli nabierać większej głębi, starając się wymusić na odbiorcy odrobinę refleksji nad tym co czyta. Punktem kulminacyjnym był tomik piąty, w którym to historia stała się bardziej skomplikowana, a postacie bardziej złożone z licznymi niezbyt jasnymi powiązaniami pomiędzy sobą. Części od szóstej do ósmej nie tylko kontynuują ten trend, ale również dodają coraz bardziej wyrazisty klimat mroku, za którym kryje się mocno zagadkowa treść. Oczywiście nie oznacza to, że nagle w serii zabrakło „akcji”. Dynamicznych walk jest tutaj sporo i potrafią one mocno przykuć uwagę odbiorcy. Nastoletni bohaterowie, zaczynają jednak coraz bardziej rozumieć, że za wielką mocą kryje się nie tylko wielka odpowiedzialność, ale również pewne poświecenie. Wszystko wskazuje na to, że będzie czekać ich naprawdę przyspieszony kurs dorastania, w którym nie zabraknie trwogi i cierpienia.


Shinobu Ohtaka nie ma jednak zamiaru nadmiernie eksploatować „mocniejszej i mroczniejszej treści” w swojej serii, która z pewnością na łamach mangi zagości jeszcze nie raz. Tomiki 9 i 10 powracają na początkowe utarte schematy zabawy i przygody. Szkolenie, zdobywanie nowych znajomości i wyruszenie w wyprawę do kolejnego labiryntu, który należy zdobyć. Na kadry komiksu powraca również specyficzny, momentami dość sprośny humor, który nie tylko doskonale wpasowuje się w scenariusz, ale również staje się znakiem rozpoznawczym tytułu. Oceniając więc fabułę recenzowanych tomów, śmiało można napisać, że jest naprawdę bardzo dobrze.

Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=120799

Walka o przyszłość królestwa Balbadu wkracza w decydującą fazę. Bitwa pomiędzy dwoma Magi pokazuje wszystkim dzierżycielom naczyń z dżinami, jak bardzo ich opiekunowie są potężni. Aladyn dopiero jest na początku swojej drogi do wielkości, ale już teraz ukazuje swój potencjał, niestety musi ponieść również pewne koszty nowej mocy. Sytuacja mieszkańców królestwa mocno się...

MAGICZNE „MAGI”

Pierwsze dwa tomy „Magi” okazały się dużym pozytywnym zaskoczeniem. Kwestią czasu było więc bym sięgnął po kolejne i oto jestem. Ponieważ jednak to dłuższa seria, w której nie brak długich story arców, pozwólcie, że od razu zaatakuję Was serią zbiorczych recenzji. Ma to sens, tym większy, że cykl trzyma od początku ten sam świetny poziom, a właściwie z kolejnymi tomami staje się tylko jeszcze lepszy.

Niezwykły labirynt to jedno, ale teraz na Aladyna czeka odległa kraina, a wraz z nią niesamowite przygody. Nowi ludzie, nowe miejsca, poszukiwanie starych znajomych… I tajemnice. Walki. Akcja. Będzie się działo!

Nie ma co ukrywać, że do sięgnięcia po tę serię przekonał mnie właściwie jeden tylko fakt – a dokładniej to, że „Magi” jest shounenem. Za mało? Nie dla czytelnika, który w szczególności pokochał ten gatunek japońskich komiksów, ale dodajcie do tego jeszcze to, że wiele rzeczy z tego cyklu skojarzyło mi się z „Dragon Ballem”, którego może nie uważam za najlepszą, ale na pewno najważniejszą mangę w moim życiu i już nie trzeba dodawać nic więc, prawda? Pozostaje jednak pytanie, co poza gatunkową przynależnością obie opowieści mają ze sobą wspólnego? Pozwólcie, że powtórzę to, co już pisałem wcześniej.

Całość mojej recenzji na blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/02/magi-3-7-shinobu-ohtaka.html

MAGICZNE „MAGI”

Pierwsze dwa tomy „Magi” okazały się dużym pozytywnym zaskoczeniem. Kwestią czasu było więc bym sięgnął po kolejne i oto jestem. Ponieważ jednak to dłuższa seria, w której nie brak długich story arców, pozwólcie, że od razu zaatakuję Was serią zbiorczych recenzji. Ma to sens, tym większy, że cykl trzyma od początku ten sam świetny poziom, a właściwie z...

Czasem tak bywa, że mimo iż staracie się z całych sił i dajecie z siebie wszystko, to nie układa się jak należy. Tak też się dzieje w kolejnych tomach MAGI, nasi przyjaciele stają w nierównych szrankach z siłami ich przewyższającymi, to pokazuje, że nie jest to tylko lekka opowieść przygodowa, ale posiada również mrok, który ma różne oblicza, a czasem kryje się w nas samych.

Dalsze zmagania naszych bohaterów w Balbadzie dodają nieco polityki w naszej opowieści, ale bez zanudzania, przyjemnie poznać szerszy obraz świata niż tylko dane miejsce akcji, przy okazji przybliża nam znaczące kraje w świecie MAGI, ich role i wpływy. Właściwie to można odczuć, że nie jest to już dziecinna opowieść pełna humoru i śmiechu, klimat nieco się zmienia, ale bez obaw, nie na zawsze, w dalszym ciągu jest w stanie rozbawić do łez, z tym wyjątkiem, że teraz nie tylko śmiech je powoduje, gwarantuję, że można się wzruszyć.

Bardzo podoba mi się sposób w jaki tłumacz poradził sobie z nazwami magicznych zaklęć, mamy oryginalne nazwy, które posiadają wiele uroku i osobiście bardzo mi się podobają i zaraz za nimi polskie tłumaczenie. Myślę, że to bardzo dobre połączenie, zwłaszcza, że bałam się wszechobecnego spolszczenia i pozbawienia tych nie małych magicznych „smaczków” bo czyż „Har-Har Infigar!” nie brzmi magicznie? A poznajemy wiele takich zaklęć, a także istotę magii w świecie MAGI, można powiedzieć, że uczymy się wraz a Aladynem, czyli dostajemy nie małą dawkę wiedzy i informacji i tu muszę przyznać, że wiedza jest umiarkowanie dawkowana z tomu na tom, nie za dużo, żeby nie przesadzić, ale tak, żeby pobudzić ciekawość i wyobraźnie.

Akcja, akcja i jeszcze raz akcja, tego w tych tomach nie zabrakło, walki są widowiskowe i pełne magii pod każdą postacią. Umiarkowane tempo nie daje nam okazji by zgubić wątek. Mrok atakuje i potrzeba wiele odwagi i wiary w sercu by z nadzieją wypatrywać lepszego jutra. I jak już wspomniałam, nie wszystko się zawsze udaje, ale co to byłaby za opowieść gdyby wszystko szło jak z płatka a bohaterowie pokonywaliby wszystkie przeszkody. Zarówno Aladyn jak i Alibaba potrzebują stać się silniejsi i zdają sobie z tego sprawę, przyjdzie więc czas na nauki i trening, trochę więc przesadziłam z tą akcją, ale po tych wszystkich wydarzeniach zarówno bohaterowie jak i czytelnik muszą mieć chwilę wytchnienia, a takową znajdą w pewnym wspaniałym kraju władanym przez samego Władce Siedmiu Mórz! Poznajemy jeszcze więcej barwnych postaci, zwłaszcza Ośmiu Generałów przykuwa uwagę, jest też miejsce na małe intrygi z humorem, jednym słowem niczego nie zabraknie. Przyjdzie też czas na ponowne podbijanie labiryntów.

Pod względem kreski uważam, że nadal się rozwija, jedyne do czego bym się przyczepiła i co lekko irytuje mnie od samego początku to design szerokich portek, które noszą bohaterowie, zwłaszcza te Alibaby rzucają się w oczy. Wiem, że taki typ ubrań pasuje do tego świata, ale uważam, że nastąpiła tu lekka przesada, ponieważ ciężko mi sobie wyobrazić jakikolwiek ruch w takim worku, drugą kwestią są włosy drugiego magi a konkretnie jego warkocz wyglądający jak połączone balony. Naprawdę przy tak urokliwej kresce pewne dziwadła widać bardzo wyraźnie.

https://koszzksiazkami.pl/magi-the-labyrinth-of-magic-tomy-7-9-recenzja/

Czasem tak bywa, że mimo iż staracie się z całych sił i dajecie z siebie wszystko, to nie układa się jak należy. Tak też się dzieje w kolejnych tomach MAGI, nasi przyjaciele stają w nierównych szrankach z siłami ich przewyższającymi, to pokazuje, że nie jest to tylko lekka opowieść przygodowa, ale posiada również mrok, który ma różne oblicza, a czasem kryje się w nas...

„Magi: Labyrinth of Magic #7” jest to siódma część komiksu o żywiołowym Aladynie i jego towarzyszach. Tomik znów jest naprawdę ciekawy, a od strony graficznej także wszystko wypada na plus. Akcja goni akcję, a baśniowy świat tworzy fantastyczny klimat. Od lektury wręcz nie można się oderwać, głównie za sprawą brawurowej fabuły i sporej ilości humoru. Alibaba dzięki swym potężnym mocom pokonuje kolejnych mocarnych przeciwników, a Sindbad walczy z krwiożerczymi monstrami, które nasyła na niego brat…

Alibaba postanawia rozmówić się z królem Abmadem i ma nadzieję na pokojowe rozwiązanie krwawego konfliktu. Balbad stoi na skraju zagłady i tylko cud może mu teraz pomóc. Zamach stanu i rewolucja wiszą w powietrzu, a królestwo Kou, reprezentowane przez księżniczkę Kogyoku również zaczyna sobie niebezpiecznie pogrywać. Sinbad za to reprezentuje sojusz Siedmiu Mórz i on także będzie chciał odcisnąć swoje piętno na losach zbliżającej się wojny. Niespodziewanie na arenę gargantuicznych zmagań wkracza również Kassim z Brygadą Mgły... Kto wie, co z tego wszystkiego wyniknie?

Fabuła zaczyna się coraz bardziej zazębiać i nabierać rumieńców. Akcja goni akcję, a Alibaba gra w tym tomie główne skrzypce. Wątki fabularne potrafią przykuć uwagę, sprawiając, że nie nudziłem się ani przez moment. Zakończenie jak zwykle zaskakuje, zachęcając co sięgnięcia po kolejny tom. Posępny Balbad ciągle nawiedzany jest przez mroczne siły, nie dając mieszkańcom ani chwili wytchnienia. Kolejne srogie walki nadciągają z ogromną mocą!

„Magi: Labyrinth of Magic #7” nie zawiódł mnie i sprawił, że spędziłem miło czas z tą lekturą. Atmosfera tomiku trzyma poziom, a tłumaczenie jak zwykle nie razi błędami. Całość prezentuje się całkiem porządnie, sprawiając ogromną frajdę z czytania. Jest to jeden z lepszych cykli fantasy na naszym rynku, dlatego jak najbardziej polecam Wam jego lekturę. Warto!

http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2018/01/magi-labyrinth-of-magic-7-shinobu-ohtaka.html

„Magi: Labyrinth of Magic #7” jest to siódma część komiksu o żywiołowym Aladynie i jego towarzyszach. Tomik znów jest naprawdę ciekawy, a od strony graficznej także wszystko wypada na plus. Akcja goni akcję, a baśniowy świat tworzy fantastyczny klimat. Od lektury wręcz nie można się oderwać, głównie za sprawą brawurowej fabuły i sporej ilości humoru. Alibaba dzięki swym...

Bardzo fajna manga, tylko trochę szkoda tego Kassima.
Polecam i miłego dnia :)

Bardzo fajna manga, tylko trochę szkoda tego Kassima.
Polecam i miłego dnia :)

Zły Kassim, oj zły.

Zły Kassim, oj zły.