Dobra książka, ma swoje świetne momenty, ma kilka słabszych. Zupełnie niepotrzebne są nazwy rozdziałów często sugerujące co w nich będzie, dodatkowo zamiast dzielić w sumie krótką książkę na ponad 30 rozdziałów można ją było podzielić na 5-8 i czytałoby się to dużo lepiej. Na pewno wywoływała dużo większe wrażenie na czytelnikach 20-30 lat temu, teraz nieco mniejsze, co nie zmienia faktu, że warto ją poznać... a jeśli komuś przypadnie do gustu styl autora, to może kontynuować przygodę z Kane'm w kolejnych jego książkach.

Dobra książka, ma swoje świetne momenty, ma kilka słabszych. Zupełnie niepotrzebne są nazwy rozdziałów często sugerujące co w nich będzie, dodatkowo zamiast dzielić w sumie krótką książkę na ponad 30 rozdziałów można ją było podzielić na 5-8 i czytałoby się to dużo lepiej. Na pewno wywoływała dużo większe wrażenie na czytelnikach 20-30 lat temu, teraz nieco mniejsze, co nie...

„Pajęczyna utkana z ciemności” to pierwszy tom cyklu „Kane” autorstwa Karla Edwarda Wagnera. Głównym bohaterem książki jest Kane, nieśmiertelny rudobrody wojownik-czarodziej, który od wieków podróżuje po świecie, wszczynając wojny i mordując tych, którzy mieli pecha stanąć mu na drodze. Jego kolejna wielka przygoda rozpoczyna się, gdy do jaskini, w której się ukrywa, przybywa Imel, wysłannik okaleczonej przed laty królowej Efrel. Władczyni w zamian za poprowadzenie jej floty morskiej przeciwko Cesarstwu i pomoc w dokonaniu zemsty, obiecuje mu nagrodę w postaci wolnego królestwa wydzielonego z jej włości. Zadanie pokonania potężnego wyspiarskiego cesarstwa wydaje się niemożliwe, jednak Efrel ma po swojej stronie potężnych sojuszników z innych światów i ich machiny wojenne z odległej przeszłości.
Pierwszy tom cyklu „Kane” to powieść łącząca w sobie elementy heroic fantasy, dark fantasy i future fantasy. W książce można dostrzec elementy i symbole zaczerpnięte zarówno z Biblii, jak i mitologia Cthulhu H.P. Lovecrafta. Pojawiające się w powieści intrygi oraz zwroty wydarzeń pozwalają czytelnikowi śledzić losy głównego bohatera z nie słabnącym zainteresowaniem. Pod względem fabularnym książka napisana jest bardzo solidnie i w sposób przemyślany. Wszystkie elementy zgrabnie do siebie pasują, tak iż trudno jest się do czego przyczepić. Bardzo dużo uwagi autor poświęcił na plastyczne przedstawienie morskich bitew i pojedynków toczonych przez Kanea. Niestety książka nie należy do lektur łatwych, głównie ze względu na styl, który niestety jest toporny. Być może jest to wynik pośpiesznego tłumaczenia. Również wydanie z 1991 roku od Phantom Press nie zachęca do sięgnięcia po lekturę. Czcionka jest mała, odstępy między wierszami bardzo wąskie. Mimo tych uwag oceniam książkę bardzo pozytywnie i być może w niedalekiej przyszłości, przeczytam inne książki z tego cyklu.
Podsumowanie
Powieść Karla Edwarda Wagnera „Pajęczyna utkana z ciemności” to przykład powieści fantasy skierowanej głównie do męskiego grona czytelników. Osobiście bardzo mi się podobała i polecam ją wszystkim fanom gatunku.

„Pajęczyna utkana z ciemności” to pierwszy tom cyklu „Kane” autorstwa Karla Edwarda Wagnera. Głównym bohaterem książki jest Kane, nieśmiertelny rudobrody wojownik-czarodziej, który od wieków podróżuje po świecie, wszczynając wojny i mordując tych, którzy mieli pecha stanąć mu na drodze. Jego kolejna wielka przygoda rozpoczyna się, gdy do jaskini, w której się ukrywa,...

O tym, jak silny i potężny jest Kane krążą legendy. Mężczyzna jednak trzyma się na uboczu. Pewnego dnia spotyka się z nim wysłannik Efrel, kobiety, która pragnie wszcząć bunt i potrzebuje pomocy wojownika i dowódcy.

Mam poczucie, że Kane jako bohater jest już dzisiaj trochę zapomniany, przynajmniej w Polsce. Pamiętają o nim starzy wyjadacze oraz osoby, które faktycznie w fantastyce siedzą i grzebią, zaś „niedzielny czytelnik” często nie miał z nim wcale styczności. A jednak ta powstała w okolicach lat 70. XX wieku postać jest ważną częścią historii światowego fantasy. Mi w końcu udało się zabrać za pierwszy tom cyklu o tym bohaterze, który napisał Karl Edward Wagner, czyli za „Pajęczynę utkaną z ciemności”.
To naprawdę króciutka historia: w moim wydaniu nie ma nawet dwustu stron. Swoim klimatem i schematami bardzo przypomina opowieści o Conanie Barbarzyńcy, jest jednak od nich mroczniejsza. Kane, tak samo jak bohater stworzony przez Howarda, żyje w przeszłych i zapomnianych czasach ludzkości, większość konfliktów załatwia siłą i po prostu przeżywa przygodowe przygody, te z tych najbardziej sztampowych dla historii fantasy (a przynajmniej taka była ta, z którą zapoznałam się w tej powieści).
Oczywiście istnieją różnice pomiędzy bohaterem Howarda i Wagnera. Przede wszystkim Kane, choć chwilami zachowuje się jak barbarzyńca, ma przebłyski geniuszu. Ponadto, jak już wspominałam, to mroczniejsza historia, ale z tych przerysowanych, mrocznych opowieści. Zło w tej historii zawsze jest bardzo złe i brzydkie, wszystko jest ciemne i ponure, a Kane wzbudza postrach samym spojrzeniem.
Przyznam, że początkowo cały ten klimat całkiem mnie kupił. Styl Wagnera, tak jak i Howarda zresztą, jest momentami naprawdę bardzo ładny. Gorzej zaczęło się jednak robić dalej. „Pajęczyna utkana z ciemności” dość mocno skupia się jednak na militarnych starciach, a te mnie raczej nie interesują. Ponadto bohaterowie z tej książki raczej deklamują słowa, niż ze sobą rozmawiają i trudno tu o jakieś naprawdę żywe, wciągające relacje, przez co z czasem zaczęłam się w trakcie lektury nudzić. Niemniej, wiem, że to stricte moje subiektywne odczucia i wiem, że są osoby, które dokładnie tego szukają.
To, że się w trakcie lektury trochę nudziłam, nie oznacza jednak, że nie ma tu elementów, które nie sprawiłyby mi trochę radości. To sztampowa i przerysowana książka, ale ten kicz momentami po prostu mnie bawił. [SPOILERY] Mamy tu na przykład złą i potężną, magiczną kobietę (bo kto inny może być złolem w takim fantasy?),która jest przy okazji obrzydliwie brzydka. Mam też tą jedną, piękną kobietę, która jest pozytywną postacią, głównie właśnie przez swoją urodę. Owa bohaterka ma klika niezbyt rozbudowanych scen erotycznych (raczej dość ogólnikowo rozpisanych),choć narracja nazywa ją raz czy dwa nastolatką. I OCZYWIŚCIE, że zła Efrel musi w którymś momencie próbować przejąć jej ciało, aby sama wyglądać pięknie. [KONIEC SPOILERA]
Tego typu historie są zawsze warte poznania. Choćby po to, by wiedzieć, co i jak pisało się dawniej w gatunku. Szczególnie że „Pajęczyna utkana z ciemności” nie jest wcale historią długą, czy trudną. Podobnie jak w przypadku historii o Conanie, raczej jednak nie będę na siłę szukać kolejnych tomów cyklu. Może przeczytam kiedyś dalej, może nie, ale przynajmniej przekonałam się na własnej skórze, z czym się historie o tym bohaterze wiążą.
Mała uwaga na koniec: ta historia jest zamkniętą całością. Nie trzeba więc sięgać po kolejne tomy, by poznać zakończenie.

O tym, jak silny i potężny jest Kane krążą legendy. Mężczyzna jednak trzyma się na uboczu. Pewnego dnia spotyka się z nim wysłannik Efrel, kobiety, która pragnie wszcząć bunt i potrzebuje pomocy wojownika i dowódcy.

Mam poczucie, że Kane jako bohater jest już dzisiaj trochę zapomniany, przynajmniej w Polsce. Pamiętają o nim starzy wyjadacze oraz osoby, które faktycznie w...

Proste, toporne wręcz fantasy. Banalne dialogi, jednowymiarowe postacie, słabo nakreślony świat, historia prowadzona punktowo, bez płynnych przejść pomiędzy istotnymi wydarzeniami. Nie brzmi zachęcająco. Książka jest jednak godna uwagi ze względu na oryginalną fabułę. Główny bohater i jego towarzysze należą do "złych", chociaż ich przeciwnicy "dobrymi" są raczej umownie. Rzadko spotykam się z taką perspektywą w powieściach tego gatunku, więc czytałem z zaciekawieniem. Plusem jest też dynamiczna, trudna do przewidzenia akcja. Co chwila dzieje się coś zaskakującego. Ogólnie sam z siebie pewnie nie sięgnąłbym po ten tytuł, możliwość zapoznania się z nim zawdzięczam przypadkowi. Do przygód Kane'a powrócę, jeśli będę potrzebował odmóżdżenia, nie jest to bowiem literatura wysokich lotów.

Proste, toporne wręcz fantasy. Banalne dialogi, jednowymiarowe postacie, słabo nakreślony świat, historia prowadzona punktowo, bez płynnych przejść pomiędzy istotnymi wydarzeniami. Nie brzmi zachęcająco. Książka jest jednak godna uwagi ze względu na oryginalną fabułę. Główny bohater i jego towarzysze należą do "złych", chociaż ich przeciwnicy "dobrymi" są raczej umownie....

Jeden z najmroczniejszych bohaterów fantasy. Cyniczny, bezlitosny, pamiętliwy, mściwy. nieśmiertelny, a mimo to sprawiedliwy..

Jeden z najmroczniejszych bohaterów fantasy. Cyniczny, bezlitosny, pamiętliwy, mściwy. nieśmiertelny, a mimo to sprawiedliwy..

Czytałem to ponad 20 lat temu,byłem młodym chłopakiem i wtedy mi się podobało.

Czytałem to ponad 20 lat temu,byłem młodym chłopakiem i wtedy mi się podobało.

Chyba najlepsza z długich historii o postaci Kane'a. Kane to w pewnym sensie literackie dziecko Conan'a, ale też postać mocno inna. Conan to trochę szlachetny barbarzyńca zniesmaczony zepsuciem cywilizacji, ale też zwykły człowiek. Kane natomiast jest do pewnego stopnia nieśmiertelny (choćby się nie starzeje),który dzięki temu miał czas na rozwój swoich umiejętności oraz zdobycie ogromnej wiedzy. Jest to także człowiek, który zepsucie cywilizacji traktuje jak stan naturalny, a przemoc i śmierć go otaczają, czy tego chce czy nie. To dodaje postaci więcej głębi co powoduje, że historie o nim dobrze się czyta pozostając jednak w przyjemnych klimatach Heroic Fantasy.

Chyba najlepsza z długich historii o postaci Kane'a. Kane to w pewnym sensie literackie dziecko Conan'a, ale też postać mocno inna. Conan to trochę szlachetny barbarzyńca zniesmaczony zepsuciem cywilizacji, ale też zwykły człowiek. Kane natomiast jest do pewnego stopnia nieśmiertelny (choćby się nie starzeje),który dzięki temu miał czas na rozwój swoich umiejętności oraz...

Rewelacja! Ciekawe postaci, ciekawa intryga i oryginalny pomysł. Prostota narracji to atut książki , a nie wada.

Rewelacja! Ciekawe postaci, ciekawa intryga i oryginalny pomysł. Prostota narracji to atut książki , a nie wada.

Powiem szczerze, że mnie ta książka zaciekawiła od początku. To trochę taka wersja złego Conana ale przyjemnie się czyta. Rzeczowy Kane bo tak nazywa się główny bohater a raczej antybohater to skrzyżowanie wojownika i czarnoksiężnika przed 2000 lat. Jest on bezwzględny i patrzący jedynie na swój interes. Powiem szczerze, że to coś nowego gdyż w większości książek bohaterowie są czyści jak łza. Książka jest napisana dobrze. Czyta ją się łatwo i przyjemnie. Polecam każdemu fanowi serii fantasy.

Powiem szczerze, że mnie ta książka zaciekawiła od początku. To trochę taka wersja złego Conana ale przyjemnie się czyta. Rzeczowy Kane bo tak nazywa się główny bohater a raczej antybohater to skrzyżowanie wojownika i czarnoksiężnika przed 2000 lat. Jest on bezwzględny i patrzący jedynie na swój interes. Powiem szczerze, że to coś nowego gdyż w większości książek...

Sprawia wrażenie wyrwania z kontekstu, co trochę psuje odbiór. Poza tym ok, nie jest to wielkie dzieło, ale czyta się w miarę dobrze.

Sprawia wrażenie wyrwania z kontekstu, co trochę psuje odbiór. Poza tym ok, nie jest to wielkie dzieło, ale czyta się w miarę dobrze.