__Nie będę ukrywał, że za tą książkę brałem się z ciekawością. Po dość dobrej "Żonie Zmiennokształtnego" pozycja ta wydała mi się interesująca.... I właściwie nie można jej tego odmówić. Właściwie bo zacznę od dobrych rzeczy.
__Pierwsze, co rzuca się w oczy to całkiem fajnie pomyślany świat, aniołowie, którzy żyją razem z ludźmi, bardzo silnie rozwinięta kultura śpiewu, wiara w Jowę i brak jakichkolwiek wojen czy konfliktów(to na początku). Naprawdę bardzo ciekawie stworzone społeczeństwo. Główni bohaterowie są sobie przeznaczeni z racji woli Boga. Anioł bardzo szybko odnajduję swoją przyszłą małżonkę i zabiera ją do "siebie". I było by ok gdyby nie fakt, że mimo bardzo zaszczytnego tytułu i wyrwania z dość niemiłej sytuacji Racheli nie bardzo się podoba to, co się dzieje. Jest ona, co prawda świadoma obowiązków, jako "królowej świata", ale buntuje się cały czas. Przez trzy czwarte książki bardzo fajnie czytało mi się o walce pomiędzy tymi dwoma charakterami. Obydwoje mają bardzo silną osobowość i swoje racje, miło było się zapoznać z tym jak z jednej strony ze sobą walczą natomiast z drugiej zbliżają się do siebie. I było by miło tak do końca... ale nie było.
__To, co napiszę jest jedynie moją opinią i każdemu wolno się z nią nie zgodzić. W ostatniej ćwiartce książki czasami zmuszałem się do czytania. Ma tu miejsce podobna sytuacja, jaka pojawia się w Trylogii Czarnych Kamieni, czuć, że książkę pisała kobieta, i prawdopodobnie kobietom spodoba się o wiele bardziej. Ostatnie poczynania Racheli są jak dla mnie irracjonalne. Cholernie mnie wkurzała, gdy, właściwie chciała jednego, ale robiła coś kompletnie innego, a potem płacz i nie wiadomo jaki żal. Autorka na końcu powieści dała się chyba trochę ponieść albo i unieść, i widać, że próbuje to przelać na papier. Widzę po opiniach, że się jej to w pewnym stopniu udało. Jak dla mnie książka w pewnym momencie zmienia się w Harlequina z pretensjami, z tym, że jest więcej pretensji niż Harlequina. Być może komuś to pasuje, ale mnie stanowczo odepchnęło. Gdy po przeczytaniu połowy zastanawiałem się nad dalszymi częściami teraz nawet nie chcę o nich myśleć.
__Mimo tego wszystkiego książka jest napisana na przyzwoitym poziomie. Autorka umie budować świat, liczne fachowe opisy śpiewów i przeplatających się głosów były całkiem interesujące. Jak pisałem wcześniej również uniwersum jest wykreowane, jako bardzo ciekawe miejsce. Jedynym zastrzeżeniem, jakie mam to opis książki. W samej fabule nie ma mowy o żadnym latającym na orbicie statku, wszystko jest utrzymane w atmosferze głębokiej wiary i nie ma próby tłumaczenia danych zjawisk czymś innym jak tylko istnieniem Boga.
__"Archanioł" nie wydaje mi się pozycją dla kogoś, kto dopiero zaczyna przygodę z fantasy gdyż może go to zniechęcić do dalszych poszukiwań. No chyba, że bierze się za niego miłośnik/miłośniczka Harlequinów.

MOŻLIWY SPOILER

P.S. A na samym końcu główna bohaterka sprowadza na wszystkich nieszczęście, czyżby jakiś kompleks autorki?

__Nie będę ukrywał, że za tą książkę brałem się z ciekawością. Po dość dobrej "Żonie Zmiennokształtnego" pozycja ta wydała mi się interesująca.... I właściwie nie można jej tego odmówić. Właściwie bo zacznę od dobrych rzeczy.
__Pierwsze, co rzuca się w oczy to całkiem fajnie pomyślany świat, aniołowie, którzy żyją razem z ludźmi, bardzo silnie rozwinięta kultura śpiewu,...