Przeczytałam wczoraj kilka wierszy i zaznaczałam najpiękniejsze frazy. Wiersze, o dziwo! (bo nie przepadam za rymowanymi) to naprawdę widok na ciszę, koją poranioną duszę i tyle w nich mądrości:
"...tyle spraw jest przed Tobą nieodkrytych jeszcze / jeśli dobrze zatańczysz, wygrasz swoją kartę".
W wierszu “Boso po ściernisku” peel ostrzega, że jeśli złamie się powinności, zostanie tylko złudzenie, wspomnienie, a przecież nie chodzi o to by żyć wspomnieniami. Ucieczka w świat marzeń, nie jest do końca dobra, ucieczka w nieznane również sprowadza zło. W wierszu "Srebrne nici półmroku" widoczny zachwyt nad poezją i piszącym poetą, Tu też peel jest świadomy, dojrzały. Twoje wiersze są dojrzałe. Są klasyczne, a jednocześnie uciekasz od archaizmów i to bardzo mi się podoba. Widok na cisze to nie melancholia, to świat w którym ciągle coś się zmienia, dzieje, przyroda szaleje, innym razem śpi z pamiątkami przeszłości. Naprawdę czuć pióro dojrzałej osoby. Warto było przeczytać te wiersze.

Agnieszka Rykowska Kowalik