Gorący lód

Na początku mnie zmyliła, uznałam że Whitney jest snobistyczną idiotką, która ponad wszystko ceni sobie pieniądze podarowane przez bogatego tatusia, a całe jej spotkanie z Douglasem od razu skojarzyło mi się z podrzędnym filmem akcji z lat osiemdziesiątych.
Na szczęście nie zaniechałam czytania a fabuła coraz bardziej mnie interesowała, skończyło się na tym że w jednym dniu za jednym zamachem przeczytałam aż 300 stron mimo iż wcześniej męczyłam się z osiemdziesięcioma przez dwa dni.
Każda kartka dalej powiewała mi filmem "Miłość, szmaragd i krokodyl", co biorąc pod uwagę moją sympatię do filmowej pary, bardzo mi się podobało.
Bardzo też polubiłam przekomarzania bohaterów, już wiem w czym polega urok dialogów Nory Roberts - są uszczypliwe, cyniczne, sarkastyczne, humorystyczne a nawet romantyczne.
A opisy bywają bardzo szczegółowe.

Niestety, nie podobało mi się, fabuła mnie nie zachwyciła... W połowie książki zaczęłam się nudzić!
Jednak muszę przyznać, że dialogi w wykonaniu Nory Roberts są genialne :) Książka chyba bardziej spodoba się miłośnikom przygody!

Egzotyczna i sensacyjna opowieść o poszukiwaniu skarbu na Madagaskarze przez młodego i przystojnego złodzieja i córkę lodowego potentata.Szybka akcja,zabawne dialogi i sympatyczna para bohaterów!!

Książka od samego początku jest bardzo wciągająca, w jednej chwili jesteśmy w Nowym Jorku, a po kilku stronach lektury znajdujemy się już na Madagaskarze.
Lektura bardzo dobra na oderwanie się od życia codziennego.

Romans sensacyjno-obyczajowy popularnej pisarki, pełna zwrotów akcja na egzotycznym Madagaskarze - dziedziczka ogromnej fortuny spotyka mężczyznę o podejrzanej reputacji Cóż może jeszcze poruszyć młodą, piękną i majętną Whitney MacAllister Ekskluzywne kluby, weekendy na Martynice, towarzystwo bogatychisławnych - to dla niej chleb powszedni. Dopiero, kiedy los styka ją z mężczyzną o podejrzanej profesji i reputacji, odczuwa dreszczyk emocji. Wkrótce jednak to, co wydawało się zabawnym przerywnikiem w udanym życiu, zmienia się w niebezpieczną przygodę...

Przez rok stała na półce, zanim się do niej zabrałam, a to ze względu na malutkie litery (co dla okularnika ma znaczenie). Początkowo nie wydawała mi się zbyt wciągająca, ale siłą rzeczy akcja rozkręciła się. Nie brak tu oczywiście typowego dla Nory Roberts humoru i ciętych dialogów, a bohaterowie są zindywidualizowani. Najbardziej jednak podobały mi się wszystkie sceny z prosiaczkiem - mistrzostwo! ;D Bardzo lubię 'zwierzęce wątki' jako dodatek do fabuły, więc za to plus.

Straszliwie się wynudziłam, czytając tę książkę.

Nora Roberst napisała bardzo dużo książek.Tą udowadnia, że nie ma już czytelnikowi za wiele do przekazania.Akcia jest dziecinnie naiwna i trudno ją zaliczyć do przygodowych (giną niewinni ludzie, zupełnie przypadkowi) czy kryminalnych, fantastycznych, obyczajowych czy historycznych.Pogoń i ucieczka od pierwszej do ostatniej kartki.Dla mnie emocji zero, główni bohaterowie nijacy a mafia nieudolna :) momentami nawet dość miła :) W tle wątek historyczny i tu chylę czoła bo ten jeden zasługuje na uwagę i jest dość ciekawy.

Narracja - ok, historia dosyć ciekawa ale jak dla mnie to tylko po prostu opis jakiegoś wydarzenia i tyle. Trochę emocji, jednak nie na tyle bym nie mogła się od niej oderwać...

Znudzona arystokratka i złodziej. Los połączył ich dość niespodziewanie i wybuchowo, więc nie obejdzie się bez wybuchów :)