- Stój! Kto idzie? - krzyknęła. - Toż my jedziemy - odkrzyknął Zaan - nie idziemy, moja pani. - Dam ja ci krotochwilę, pacanie. - Urwała nagle, widząc sto kusz w rękach stu żołnierzy. - No, kto tam? - zagryzła wargi. - Przecież grzecznie pytam.

- Stój! Kto idzie? - krzyknęła. - Toż my jedziemy - odkrzyknął Zaan - nie idziemy, moja pani. - Dam ja ci krotochwilę, pacanie. - Urwała nag...

Ja bardzo lubię rozmawiać z ludźmi inteligentnymi. Takiemu to raz coś wyklarować wystarczy, raz listy pokazać, raz sprawę naświetlić… i już twój. I już robi, co się mu powie. (...) Bo najgorzej to z chamem rozmawiać. Takiemu to można i dziesięć razy powtórzyć, a potem i tak do roboty trzeba batem pędzić.

Ja bardzo lubię rozmawiać z ludźmi inteligentnymi. Takiemu to raz coś wyklarować wystarczy, raz listy pokazać, raz sprawę naświetlić… i już ...

Książę Sirius nie mógł usiedzieć spokojnie na miejscu. Dziewczyna strasznie mu się podobała. Wiercił się i kręcił. Po chwili postanowił powtórzyć numer z kubkiem. Niby przypadkiem strącił łokciem kolejne naczynie. A kiedy na podłodze wylądował z hukiem dzban, znowu wsadził głowę pod stół, niby, żeby go podnieść. Harmeen odrzuciła dumnie głowę. - Nie zrzucajcie naczyń niepotrzebnie, bo je potłuczecie. - Ciągle siedziała wyprostowana na baczność, z kolanem przy kolanie, kompletnie nieruchoma. - Jeśli wam taka ciekawość, panie… to patrzcie! - Mając na sobie króciutką spódniczkę i nic pod spodem… nagle rozstawiła szeroko nogi! Szybko i sprężyście, jakby to była część wojskowej komendy. - Patrzcie! Jeśli honor pozwala. Sirius wyprysnął spod stołu. Był czerwony jak burak. Bogowie! Doprowadziła światowca i świntucha do tego, że dostał rumieńców.

Książę Sirius nie mógł usiedzieć spokojnie na miejscu. Dziewczyna strasznie mu się podobała. Wiercił się i kręcił. Po chwili postanowił powt...