Terakowska nie dla mnie? Kto wie...może zbyt późno zabrałam się za "Córkę czarownic", tak zachwalaną i polecaną mi przez znajomych.

Czarownice, tajemnice, "cudowne" dziecko i walka dobra ze złem oraz problem dojrzewania. Niby historia ciekawa, pomysł dobry, a jednak nudziłam się i męczyłam przy długich opisach. Dość, że główna bohaterka mnie denerwowała i irytowała, czekałam na punkt kulminacyjny, jakąś akcję, tymczasem cała historia "przepłynęła" spokojnie obok mnie i nim spostrzegłam, że nie zostałam porwana przez wykreowany przez Terakowską magiczny świat, wszystko się skończyło.

Jakaś część mnie chwali pomysł, chwali również wykonanie, jeśli rozpatruję "Córkę..." jako książkę dla dzieci, młodzieży. Z kolei inna część nie godzi się ze słowami krytyki "[...]pierwsza udana próba doścignięcia mistrzów gatunku, takich jak Tolkien czy Le Guin". Przez myśl by mi nie przeszło, żeby nawet próbować porównać Terakowską do Tolkiena! Oo

Może to wina zbyt prostego języka, bądź zbyt delikatnej magii i dającej się szybko rozwiązać tajemnicy Dziecka? Może gdybym przeczytała ją kilka lat temu, byłabym zachwycona. Długie opisy, leniwe tempo akcji, kapryśna główna bohaterka oraz łatwa do rozwiązania zagadka Pieśni Jedynej nie tylko mnie nie oczarowały, ale wręcz rozczarowały. Mimo to, książka nie jest zła, da się przez nią przebrnąć i ma w sobie to coś, co sprawia, że pasuje ją skończyć, skoro zaczęło się czytać.

Terakowska nie dla mnie? Kto wie...może zbyt późno zabrałam się za "Córkę czarownic", tak zachwalaną i polecaną mi przez znajomych.

Czarownice, tajemnice, "cudowne" dziecko i walka dobra ze złem oraz problem dojrzewania. Niby historia ciekawa, pomysł dobry, a jednak nudziłam się i męczyłam przy długich opisach. Dość, że główna bohaterka mnie denerwowała i irytowała,...