„W ogniu nie ma nic złego... o ile się człowiek do niego za bardzo nie przybliży”

Książkę tą kupiłam chyba ze względu na intrygujący opis, który bardzo mnie zaciekawił, oraz śliczną okładkę, która również potrafi zafascynować. Jeśli o oprawie graficznej już mowa to czcionka użyta w tyle niesamowicie pasuje to całości, co oczywiście również zasługuje na wielki plus.

Powiem szczerze, że biorąc się za czytanie, podchodziłam do fabuły raczej z rezerwą. Jakoś nie wszystko potrafiło mnie do siebie przekonać. Spodziewałam się kolejnego paranormalu ze słodkim wątkiem romantycznym w tle i akurat to dostałam, ale w lepszej postaci niż początkowo myślałam. Aktualnie szczerze mogę przyznać, iż saga "Szeptem" jest jedną z moich ulubionych.

„Im wyższe wzniesienie, tym dotkliwszy upadek.”

Bohaterowie zarówno główni jak i przyboczni są wykreowani naprawdę świetnie i chylę czoło przed autorką, że tak to wszystko potrafiła oryginalnie wymyślić.
Nora Gray - z pozoru całkiem normalna nastolatka wzbudziła moją sympatię już na początku. Nie zgrywała ofiary jak można powiedzieć - Bella ze Zmierzchu, nie wyróżniała się też, była po prostu przeciętna. Z kolejnymi stronami można było dostrzec też u niej żyłkę buntowniczki, uparciucha i mistrzyni słownych potyczek.

Patch - tajemniczy chłopak, którego poznajemy na lekcji biologii kiedy to musi przesiąść się do Nory również rozpalił we mnie pozytywne uczucia. Nie starał się być uroczy czy jakoś specjalnie bezczelny, choć w gruncie rzeczy taki był. Z tego miejsca zadaję sobie pytanie jak można porównywać go do Edwarda z serii pani Meyer? Chłopak nie zgrywa męczennika, nie użala się nad sobą, nie odtrąca głównej bohaterki "dla jej dobra", ani nie zachowuje się sztucznie. Jest całkiem naturalny, a mimo wszystko do dziś ma wierne grono fanek na całym świecie, które go ubóstwiają. Myślę, że mogę się do nich zaliczyć.

Jak to w książkach młodzieżowych bywa, nie obejdzie się bez najlepszej przyjaciółki głównej bohaterki. W tym wypadku tę rolę obejmuje energiczna Vee, która swoimi ciętymi ripostami i zabawnymi uwagami z pewnością ubarwia powieść. Wprowadza życie w mroczny świat aniołów i zwykłych śmiertelników. Przy niej trudno o monotonność.

Fabuła opiera się głównie na tym, że Nora po serii dziwnych wydarzeń próbuje się dowiedzieć czegoś więcej o nowym koledze. Pragnie z całych sił odkryć jego sekrety, a co na nią to sprowadza? Jeszcze więcej nierozwikłanych zagadek. Po pewnym czasie może sobie zadawać pytanie czy aby Patch na pewno nie stanowi dla niej zagrożenia? Mówią, że zakazany owoc kusi najbardziej i chyba tutaj również istnieje taka przypadłość.

Styl pisania autorki i narracja pierwszoosobowa świetnie wprowadza nas w klimat powieści i świat Upadłych Aniołów i niezwykłego uczucia, które połączy dwójkę nastolatków. Akcja dzieje się wartko choć nie przesadnie szybko. Czytelnik ma czas na przyzwyczajenie się do bohaterów i poszczególnych sytuacji, a przez cały czas książka nie traci na wartości, ubarwiona zabawnymi momentami. Myślę, że autorka stworzyła naprawdę wspaniałą powieść, do której z całą pewnością jeszcze wrócę i to nie jeden raz.

Powieść jest fenomenalna, ale tylko dla fanatyków gatunku. Polecam ją więc tym, którzy choć trochę lubią gatunek: "paranormal-romance" i liczą się z tym, że w książce nie zabraknie uczuć i emocji. Osobiście pragnę podziękować pani Fitzpatrick za tę uroczą lekturę, która zawładnęła moim sercem i uzależniła mnie od siebie.

Pozdrawiam i polecam.
9/10

„W ogniu nie ma nic złego... o ile się człowiek do niego za bardzo nie przybliży”

Książkę tą kupiłam chyba ze względu na intrygujący opis, który bardzo mnie zaciekawił, oraz śliczną okładkę, która również potrafi zafascynować. Jeśli o oprawie graficznej już mowa to czcionka użyta w tyle niesamowicie pasuje to całości, co oczywiście również zasługuje na wielki plus....