Ciężka sprawa.
Opowieść rozpoczyna się całkiem płynnie. Czytelnik poznaje dziewiętnastoletnią Ulę - dziewczynę jakich wiele. Całkiem ładna, niezbyt ambitna, choć niegłupia, żyjąca z dnia na dzień, prowadząca cichą wojnę z domownikami, nieco zbuntowana, bez wielkich aspiracji i obiecujących perspektyw, chyba trochę zagubiona.
W jej monotonnym życiu niespodziewanie zjawia się mężczyzna, który - w jej mniemaniu - pojawia się w samą porę, by ocalić ją od marazmu, wnieść w jej egzystencję bezwarunkową miłość, szczęście i uśmiech. Poznaje Romana przypadkiem, łapiąc 'stopa' - mało romantyczny początek znajomości, niemniej jednak bohaterka ma nadzieję, że najlepsze dopiero przed nimi.
Czas pokaże, że dziewczyna bardzo, bardzo się pomyliła. Człowiek, który miał być jej bohaterem, okazał się nikim innym, jak totalnym... no, sami wiecie kim.
Stopniowo zamienia życie kobiety w prawdziwe piekło na ziemi. Kontroluje każdy jej ruch, urządza sceny zazdrości o głupstwa, rzuca się o detale, wykazuje skłonności do sadystycznych zachowań.
W tym momencie, już na początku burd o wielkie nic, Ula powinna powiedzieć: dzięki kolego, tyle. Nie robi tego jednak, a jej potulna postawa doprowadza do tragedii.
Tytułowy psychopata oszpeca jej twarz, traktując ją żrącym kwasem. Warto nadmienić, iż człowiek ten wciąż (z tego, co mi wiadomo) nie został schwytany przez policję. Wobec czego apeluję o ostrożność, zwłaszcza dziewczyny, które - tak jak ja do niedawna - podróżują na stopa. Uważajcie.
Mam nadzieję, że historia Uli stanie się przestrogą dla wielu z nas. Wiadomo, że dziewczyna popełniła wiele błędów; największym z nich był rzecz jasna brak zdecydowanej reakcji na niepokojące zachowania jej ukochanego. Ale któż z nas nie popełnia błędów? Sednem powieści nie jest rozczulanie się nad głupotą dziewczyny, nie o to tu chodzi.
Z racji tego, że jest to powieść oparta na faktach, nie podejmuję się jej oceny.

Ciężka sprawa.

Opowieść rozpoczyna się całkiem płynnie. Czytelnik poznaje dziewiętnastoletnią Ulę - dziewczynę jakich wiele. Całkiem ładna, niezbyt ambitna, choć niegłupia, żyjąca z dnia na dzień, prowadząca cichą wojnę z domownikami, nieco zbuntowana, bez wielkich aspiracji i obiecujących perspektyw, chyba trochę zagubiona.

W jej monotonnym życiu niespodziewanie zjawia się...