Seria o Artemisie Fowlu była kiedyś bardzo popularna. Nazywano ja „następcą Harrego Pottera”. Teraz szum wokół niej znacznie ustał. Już od dawna miałam ochotę ją przeczytać, ale jakoś zawsze brakowało mi czasu. Dopiero niedawno znalazłam chwilę na zajrzenie do książki a co z tego wynikło przekonacie się zaraz.

Artemis pochodzi z zamożnego i bogatego domu. Kiedy honor rodziny zostaje splamiony, dwunastolatek postanawia przywrócić mu dawną renomę wykorzystując do tego dość chytry i przebiegły sposób. Wpada na pomysł, aby okraść wróżki, które mają zamagazynowane złoto. Najpierw jednak musi odkryć ich sposób działania, ale i to mu się udaje – a przynajmniej tak myśli. Ma wiernego służącego – Bultona, pomocą służy mu także rozwinięta technika i komputery, ale nie przewiduje, że i te najmniejsze stworzenia – wróżki będą chciały jakoś się bronić. One również mają plan jak przechytrzyć chłopaka i nie zawahają się użyć nawet skomplikowanych wyjść. Jak skończy się ta zażarta walka między ludźmi a wróżkami?

Artemis Fowl to chłopak wręcz można powiedzieć doskonały – ma bogatą rodzinę, bystry, nad poziom inteligentny. W dzień rozpracował to czego ludzie nie mogli zrobić od wieków – rozszyfrował magiczną księgę wróżek, opanował język jakim posługują się magiczne stworzenia. Zawsze jest krok dalej niż inni, nigdy się nie myli. Ale i od niego nie uciekają problemy – matka leży chora w łóżku, załamana nie rozpoznaje często swojego syna, ojca nawet nie zna, bo ciągle pracuje. Autor tworząc taką postać chciał pokazać, że nikt nie jest idealny i że od kłopotów nie uciekniemy. Nie ma ludzi doskonałych, bo każdy ma coś na sumieniu i każdy spotyka przeciwności losu. Jednocześnie uczy, że nie można się zamartwiać – trzeba działać.

Świat stworzony przez autora jest niezwykły. Znajdujemy się w Irlandii i tu toczy się akcja. I mimo, że wiele jest tu fikcji literackiej to zgrabnie wpleciona jest w to wszystko technika, komputery, a nawet choroby. Fantastyka zmieszana z rzeczywistością to genialny pomysł. Pisarz świetnie buduje akcję, która jest bardzo szybka, a fabuła ciekawa. Mnóstwo zwrotów akcji i przedziwnych wydarzeń, które stają na drodze bohaterów.

Bohaterzy są świetnie wykreowani. Zaczynając od samego Artemisa, który zadziwia, bawi i uczy, po Holly – kapitan Niedużą, wróżkę złapaną przez ludzi, poprzez kapitana Bulwę – skrzaciego kaprala, Bultona i Julię – służących, kończąc na wszystkich innych postaciach – elfach, skrzatach, krasnoludach. Są pełni życia, kolorowi i sympatyczni. Nie da się ich nie lubić a w czasie lektury często kibicowałam moim faworytom. Obserwujemy zaciętą walkę między ludźmi a istotami magicznymi i możemy przyglądać się obu stronom, bo książka jest prowadzona raz z punktu widzenia Artemisa, a raz z punktu widzenia wróżek. To moim zdaniem świetny pomysł, bo czytelnik może lepiej wczuć się w akcję.

„Artemis Fowl” to seria, którą z pewnością warto przeczytać. Ciekawa, wciągająca, napisana lekkim piórem. Spodoba się wszystkim fanom fantastyki jak i tym, którzy nie przepadają za tym gatunkiem – może się przekonają? Ja polecam ją wszystkim, którzy są ciekawi jak może się skończyć konflikt między światem wróżek i ludzi.

Warto przeczytać!

5,5/6
9/10

Seria o Artemisie Fowlu była kiedyś bardzo popularna. Nazywano ja „następcą Harrego Pottera”. Teraz szum wokół niej znacznie ustał. Już od dawna miałam ochotę ją przeczytać, ale jakoś zawsze brakowało mi czasu. Dopiero niedawno znalazłam chwilę na zajrzenie do książki a co z tego wynikło przekonacie się zaraz.

Artemis pochodzi z zamożnego i bogatego domu. Kiedy honor...