Dobrą fantastykę powinna cechować jedna rzecz: czytelnik winien być w stanie uwierzyć w wykreowany przez autora świat. W tym przypadku stwierdzam, że jest to niemożliwe z winy zarówno autora, jak i, po porównaniu kilku fragmentów z oryginałem, tłumacza. Mogę przeboleć specyficzny styl autora, bardzo chaotyczny, jednak miejscami wygląda jakby starał się go utrzymać wręcz na siłę, w innych miejscach książka jest zwyczajnie nudna. To czego przeboleć nie mogę, to niezwykła zdolność autora do wpychania w każde możliwe miejsce technicznych i naukowych terminów, zazwyczaj chybionych bądź błędnych. Być może nie mogę wymagać od humanisty znajomości ich znaczeń, choć z drugiej strony być może humanista nie powinien pisać o rzeczach, o których nie ma żadnego pojęcia. Dla większości czytelników terminy te również nie będą miały żadnego innego znaczenia poza „naukowym” i dostaną w tej książce właśnie pożądany przez nich specyficzny styl autora, ale dla mnie książka staje się z tego powodu miejscami śmieszna (w złym tego słowa znaczeniu), czasem wręcz żenująca.

Dobrą fantastykę powinna cechować jedna rzecz: czytelnik winien być w stanie uwierzyć w wykreowany przez autora świat. W tym przypadku stwierdzam, że jest to niemożliwe z winy zarówno autora, jak i, po porównaniu kilku fragmentów z oryginałem, tłumacza. Mogę przeboleć specyficzny styl autora, bardzo chaotyczny, jednak miejscami wygląda jakby starał się go utrzymać wręcz na...