Jest wielu autorów opisujących obozy śmierci, lecz żaden z nich nie zrobił tego tak, jak Stanisław Grzesiuk. Książka, która wciągnęła mnie od pierwszej strony swoim prostym językiem i karkołomnymi przeżyciami Grzesiuka, który nie przebywał tylko w jednym obozie. Czytając tę książkę podziwiałem autora za jego zachowanie, jego tupet i siłę charakteru. Byłem pod wrażeniem czytając o jego zatargach z kapo, SS-manami, czy chociażby ze współwięźniami gdzie wydawać się mogło, że tworzą jedność. Chyba jednak coś jest w powiedzeniu, 'na warszawiaka nie ma cwaniaka' bo postawa jaką prezentował w tak okrutnym czasie Grzesiuk przedstawia go jako: hardego, sprytnego i wytrwałego obozowicza. Opisy zdobywania żywności, odzieży czy obozowych kar zapierają dech w piersi i zastanawiają jak to możliwe mieć w sobie tyle odwagi, że pomimo bestialskiej przemocy, działał wbrew obozowemu regulaminowi. Lecz dzięki temu udało mu się przeżyć i zapisać to na kartkach a my, możemy choć trochę przesiąknąć jego życiem.

Jest wielu autorów opisujących obozy śmierci, lecz żaden z nich nie zrobił tego tak, jak Stanisław Grzesiuk. Książka, która wciągnęła mnie od pierwszej strony swoim prostym językiem i karkołomnymi przeżyciami Grzesiuka, który nie przebywał tylko w jednym obozie. Czytając tę książkę podziwiałem autora za jego zachowanie, jego tupet i siłę charakteru. Byłem pod wrażeniem...