Jak zetknęłam się z Chmielewską? Poleciła mi ją kuzynką, która Chmielewskie czytała wszystkie i jest nią zachwycona, w ten sposób postanowiłam się wtajemniczyć i wczoraj skończyła czytać Krokodyl z Kraju Karoliny. Ciekawa, wciągająca intryga, zabójstwo, wszystko niby jak na kryminał jest, jednak...są ale. Mianowicie nasza bohaterka naiwnie postanawia rozwikłać zagadkę sama, jest to dobre, ale dla tanich filmów, po drugie w pewnych momentach mamy wrażenie że jest najzwyczajniej głupia, bo kto będą w posiadaniu klucza do całego rozwiązania, na dodatek będąc od dwóch dni obserwowaną i jeszcze zdając sobie z tego sprawę (!) postanawia jechać do znajomych autobusem, którym nigdy nie wiedział gdzie wysiąść i to jeszcze w nocy, doprawdy szczyt inteligencji i rozsądku, na samym końcu jest też zakończenie, niestety moim zdaniem zepsute, bo można by jeszcze wybaczyć tą nierozwagę bohaterki w pewnych sytuacjach, ale gdyby trup był trupem do końca, a tak nie jest. Byłam na końcu rozczarowana, bo z całkiem niezłego kryminału zrobiła się średnia historia z happy endem, szkoda.Ale nie można autorce zarzucić nic do stylu, język jest poprawny, a monolog wewnętrzny narratorki momentami fenomenalny, przepływamy dzięki niemu przez kolejne wydarzenia jak zawodowi pływacy, no i po skończeniu lektury jest jednak ten żal, że to już koniec:( Jednak wzięłam poprawkę na to, że jest to dopiero trzecia książka autorki i nie pogrzebałam nadziei związanych z nią do końca.

Jak zetknęłam się z Chmielewską? Poleciła mi ją kuzynką, która Chmielewskie czytała wszystkie i jest nią zachwycona, w ten sposób postanowiłam się wtajemniczyć i wczoraj skończyła czytać Krokodyl z Kraju Karoliny. Ciekawa, wciągająca intryga, zabójstwo, wszystko niby jak na kryminał jest, jednak...są ale. Mianowicie nasza bohaterka naiwnie postanawia rozwikłać zagadkę sama,...