Zazwyczaj jak już zabieram się za skomentowanie sagi lub innego rodzaju powieści kilku tomowej, swoje uwagi zamieszczam przy pierwszej części historii i w ten sposób podsumowuję całość. W tym wypadku będzie inaczej, ponieważ to właśnie od drugiej części nie mogłam się przysłowiowo oderwać i chłonęłam treść kartka po kartce.
Moja fascynacja drugim tomem powieści spowodowana jest z pewnością tym, iż najpierw widziałam film "Igrzyska śmierci", a dopiero potem zabrałam się do czytania. Tym samym wiedząc co wydarzy się w kolejnych rozdziałach, nie byłam w stanie dać całkowicie "porwać się pierwszej części" trylogii.
Ponieważ drugi tom stanowił dla mnie od początku do końca zagadkę, walory czytania były niewspółmiernie większe. Dopiero przy tej części mogłam naprawdę poczuć emocje towarzyszące czytaniu tej książki.
Trylogię zdecydowanie polecam wszystkim wielbicielom akcji i przygody i tym, którzy nie mają problemu z porannym wstawaniem:) (zarwanie nocy gwarantowane).

Zazwyczaj jak już zabieram się za skomentowanie sagi lub innego rodzaju powieści kilku tomowej, swoje uwagi zamieszczam przy pierwszej części historii i w ten sposób podsumowuję całość. W tym wypadku będzie inaczej, ponieważ to właśnie od drugiej części nie mogłam się przysłowiowo oderwać i chłonęłam treść kartka po kartce.
Moja fascynacja drugim tomem powieści spowodowana...